Η επέτειος των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση του 1821 και την εθνική μας παλιγγενεσία είναι ένα γεγονός που θέλγει και προκαλεί ιερή ρίγη σε κάθε Έλληνα με βαθιά ριζωμένο το συναίσθημα της φιλοπατρίας.
Γι΄ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και κυρίως στο πνεύμα και τη φιλοσοφία εκείνων που έκαμαν την επανάσταση για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και να μπορούμε να εορτάζουμε και να χαιρόμαστε την ελευθερία αυτή και όσα εξ αυτής απορρέουν.
Η κυβέρνηση έδειξε εξ αρχής να μην μπορεί να αφουγκραστεί αυτή την ιδιαιτερότητα, επιχειρώντας να περικλείσει μέσα σε κοινά στερεότυπα τον εορτασμό αυτό, απομακρύνοντας από την υφή του κάθε άρωμα … θυμαριού και λιβανιού…, δηλαδή αυτά με τα οποία γαλουχήθηκε και θέριεψε η Ελληνική επανάσταση.
Η πρόθεση των διοργανωτών ξένισε τον κόσμο ευθύς μόλις ξεκίνησε ο σχεδιασμός, από την επιλογή του σήματος εορτασμού, όταν σ΄αυτό ενώ απεικονίζονται οι λωρίδες της Ελληνικής σημαίας απουσιάζει ο Τίμιος Σταυρός. Έτσι, αποστέωσαν οι διοργανωτές τον εορτασμό από το χρώμα και το άρωμα της πίστης στον Θεό και την Ορθόδοξη Εκκλησία, δηλαδή το βασικότερο συστατικό των επαναστατών και αγωνιστών του 1821. Έλεγε ο στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης: <<Άμα ξεσηκωθήκαμε και επήραμε τα όπλα να πολεμήσουμε τον εχθρό, πρώτα το κάμαμε για του Χριστού την πίστη την Αγία κι έπειτα για της πατρίδος την ελευθερία>>.
Αυτά τα λησμόνησαν οι σήμερον κυβερνόντες κι ας ήθελαν μέχρι πριν λίγα χρόνια να διακηρύσσουν ότι είναι το πολιτικό κόμμα που σέβεται την ελληνική παράδοση και τα ειωθότα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δυστυχώς, η πορεία της ΝΔ των τελευταίων 20 ετών δείχνει ότι έχει εναρμονιστεί πλήρως με τις επιταγές των «άχρωμων, άοσμων και άγευστων» Ευρωπαίων κι έχει αποχρωματίσει πλήρως την ελληνική κοινωνία από τον ομφάλιο λώρο της, που είναι η αποδοχή και ο ενστερνισμός της Ελληνορθόδοξης παράδοσης. Ο ραγιαδισμός και η “οσφυοκαμψία” των εκάστοτε Ελλήνων πολιτικών, των τελευταίων 20 και πλέον ετών, στους εταί(-έ)ρους μαρτυρεί του λόγου το αληθές.
Πέραν του σήματος εορτασμού, ακολούθησαν δημοσιεύσεις διαμαρτυρίας από Αρχιερείς και ανθρώπους του πνεύματος και των γραμμάτων για το σχεδιαζόμενο περιεχόμενο των εκδηλώσεων. Άπαντες επέστησαν την προσοχή και τόνισαν ότι πρέπει να αποφευχθεί το φολκλόρ και να εστιάσει στα γεγονότα και τον συμβολισμό τους. Δυστυχώς, προσέκρουσαν σε ώτα μη ακουόντων.
Σήμερα, όπως γνωστοποιήθηκε, έφθασε στη Χίο η Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Εορτασμού κα Γιάννα Αγγελοπούλου- Δασκαλάκη. Και από το περιεχόμενο και το ύφος του προγράμματος επίσκεψης προέκυψαν πολλά φαιδρά που άγγιξαν την γελοιότητα !
Καταρχήν, δεν συμπεριλήφθηκε συνάντηση με τον Μητροπολίτη Χίου. Είναι αδιανόητο να μιλάς για εορτασμό -των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση- στη Χίο (το νησί της Σφαγής, του Κανάρη και του Κοραή) και να μην έχεις συμπεριλάβει το θρησκευτικό στοιχείο, κοινωνώντας τις σκέψεις σου με τον εκπρόσωπο της τοπικής Εκκλησίας.
Έπειτα, αυτή η υπέρμετρη προβολή της κας Αγγελοπούλου (θα σταθεί στο τάδε πλατύσκαλο, θα την υποδεχθεί ο τάδε, θα τη συνοδεύσει εκεί ο τάδε, κλπ) αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Ωσάν να μιλάμε για το που θα στηθεί ένας Άγιος ή ο Τίμιος Σταυρός… !!! Ή ωσάν να πρόκειται να μας επισκεφθεί η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ο Πρωθυπουργός… !!! Από πότε πολίτες, ορισμένοι από την Ελληνική Πολιτεία να διοργανώσουν μια σειρά εκδηλώσεων, προβάλλονται ως «υπεράνθρωποι- superman ή superwoman», υπερβαλλόντως ΄΄ανώτεροι΄΄ των λοιπών πολιτών;
Ακόμη, πρωτοφανές στα χρονικά να αναφέρεται ότι θα υποδεχθούν επίσημο προσκεκλημένο πρόσωπο στο νησί ειδικοί σύμβουλοι του Δημάρχου και να βαπτίζεται τούτο «σύσσωμος ο Δήμος» όταν, πλην του Δημάρχου, ουδένα άλλο αιρετό εκ του Δήμου είδαμε να έχει συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα συναντήσεων.
Τέλος, η επίσκεψη στα «ορεινά Θυμιανά», δεν αντιλαμβανόμαστε ποιον σκοπό εξυπηρετεί. Και τι σηματοδοτεί. Ομοίως και η μόλις 45 λεπτών συνάντηση με όσους εκ των φορέων εκλήθησαν στο Δήμο. Τι θα πρωτοπεί κάποιος και τι θα πρωτοκαταγραφεί και αναλυθεί. Το ορθότερο όλων ήταν, να συσταθεί μια οργανωτική επιτροπή τοπικού χαρακτήρα (Μητρόπολη, Περιφερειακή Ενότητα, Δήμος, Επιμελητήριο, Εργατικό Κέντρο, Δ/νσεις Εκπαίδευσης, Βιβλιοθήκη «Κοραής», κ.α.) που να σχεδιάσει και εξαντλήσει θεωρητικά, τεχνικά και πρακτικά τις όποιες δυνατότητες και στη συνέχεια να παρουσιάσει-προτείνει στην κεντρική Οργανωτική Επιτροπή.
Ας ελπίσουμε ότι, η έλευση της κας Αγγελοπούλου θα έχει ουσιαστικό περιεχόμενο για την αρμόζουσα συμβολή και προβολή της Χίου στον επικείμενο εορτασμό και δεν θα είναι απλά άλλη μια εθιμοτυπική επίσκεψή <<παράγοντα>> στο νησί μας.-
