Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
Ως γνωστόν, στην οδό Μιχ. Λιβανού 45 βρίσκεται το κτίριο του ιστορικού πρώην “Κοκκάλειου” Μαιευτηρίου Χίου. Το κτίριο αυτό επί δεκαετίες παρείχε ιατρική φροντίδα στον τομέα της γυναικολογίας-μαιευτικής, ενώ είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ανθρώπινες ιστορίες, γεγονότα και συναισθήματα μυριάδων συμπολιτών μας. Η λειτουργία του περατώθηκε το έτος 1979, ενώ αρκετά αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως Ειδικό Δημοτικό & Νηπιαγωγείο Χίου. Την περίοδο 2003-2006 διετέλεσα μέλος και Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής του εν λόγω σχολείου και το έχω περιηγηθεί στο σύνολό του. Για την ιστορία και λειτουργία της δομής αυτής έχει εκδώσει σχετικό πόνημα, μεταξύ άλλων υγειονομικών δομών της νήσου μας, ο Δρ. Ιστορίας της Ιατρικής, Ιατρός Ρευματολόγος & Βουλευτής κ. Ανδρέας Μιχαηλίδης.
Τα τελευταία 10 χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη του- βορά στις καιρικές συνθήκες και στη φθορά του πανδαμάτορα χρόνου. Πριν λίγες ημέρες, περπατώντας από το παρακείμενο πεζοδρόμιο (στην οδό Λιβανού), διαπίστωσα ότι, επάνω από τα κεφάλια των περιπατητών κρεμόταν κυριολεκτικά η “κορνίζα” της οροφής του κτιρίου (σοβάς) ενώ ρηγματώσεις φαίνονται με γυμνό μάτι επί του κτιρίου από την πλευρά του πεζοδρομίου.
Ιδιοκτήτης του είναι το “Σκυλίτσειο” Νοσοκομείο Χίου. Επειδή επίκειται χειμώνας, με βροχές, αέρηδες, κλπ., ας ενδιαφερθεί κάποιος. Να εξετάσει το ενδεχόμενο επικινδυνότητας και σε μια τέτοια περίπτωση αυτή να αρθεί, ώστε να προστατευτούν οι διερχόμενοι περιπατητές αλλά και οι οδηγοί που σταθμεύουν τα οχήματά τους από κάτω. Καλό δε θα ήταν, να ασχοληθεί υπεύθυνα κάποιος φορέας και να το εντάξει μέσα σε ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, να επισκευαστεί και είτε να χρησιμοποιηθεί ως πολιτιστικό κέντρο (μιας και το “Ομήρειο” φαίνεται να ασφυκτιά…, για τη φιλοξενία εκδηλώσεων συλλόγων- που είναι πολλές και συχνά αλληλοκαλυπτόμενες), είτε ως υπηρεσία όπου μπορεί να στεγάσει δημοτικές προνοιακές δομές, οι οποίες πρέπει να συγκεντρωθούν όλες μαζί (τουλάχιστον οι δημοτικές) σε ένα ενιαίο κτίριο, ώστε να εξυπηρετούνται οι συμπολίτες μας από ένα κοινό σημείο.
