ερημώση, ο πόλεμος
την Ελλάδα πριν εύρει
της Χίου την μοίραν.
ΚΔ
Όμως αν μιμηθή
το σκληρόν , την οργήν
παμμίαρον των εχθρών της ,
ας γένη, ας γένη μίσημα
παντός του κόσμου.
ΚΕ
Τι είπον΄ διασκορπίσατε
άνεμοι τους δυσφήμους
λόγους ΄ ω των αγγέλων
Πάτερ και ανδρών, βοήθησον
Σύ την Ελλάδα!
Ο ποιητής όχι του συμβόλου που μας δίνει η αισθητή ζωή , αλλά της ιδέας που συμβολίζεται στο σύμβολο …. όχι του εγώ που κινείται και ζει και πάσχει και ερωτεύεται και πεθαίνει για την ιδέα, όχι της υποκειμενικότητας αλλά της αντικειμενικότητας ο ποιητής όχι του πάθους αλλά της ιδέας, ο ποιητής όχι του έρωτα αλλά του θαυμασμού.
Η ποίηση του Κάλβου έχει έναν εκστατικό και έναν αρχιτεκτονικό χαρακτήρα.
Ο Κάλβος είναι ο πιο κλασσικός ποιητής που έχουμε στην Ελλάδα. Είναι ο υμνητής της ηθικής ιδέας.
Ο Σολωμός υστερεί στο ηρωικό στοιχείο .
Οι μιμητές του είναι περισσότερο παρορμητικοί άνδρες ή εγκόσμιοι στρατιώτες.
Στη στροφή Δ. γράφεται η σφαγή των νεαρών παρθένων…
Στη στροφή Ι γράφεται η καταστροφή των ναών…
Στη στροφές ΙΒ΄- ΙΕ΄ επικαλείται τις Ερινύες να ρίξουν έχιδνες στους τυράννους.
Στην στροφή ΙΖ΄ οι σφαγές των παιδιών, των μητέρων και των γερόντων….
Οι αθάνατοι δεν αφήνουν τους ληστές ατιμωρήτους.
Από τη μεγάλη σφαγή , η γη δίνει αίματος βρύσες.
Στην στροφή ΚΕ΄ παρακαλεί τον Θεόν τον πατέρα αγγέλων και ανδρών την Ελλάδα να βοηθήσει.
Ο ποιητής ακολουθεί τις γλωσσικές ιδέες του Αδαμαντίου Κοραή , γράφοντας στην καθαρεύουσα αλλά και σε στοιχεία της δημοτικής.
Στολίδιν ένα του Αιγαίου η Χίος, με την πανάρχαια και τρισένδοξη ιστορία.
Η Μούσα της Ιστορίας η Κλειώ, χρυσές σελίδες στο βιβλίο της μέχρι σήμερα γράφει και θα εξακολουθεί να γράφει.
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ.
Οι ωκεανίναι- ωκεανίδες, θυγατέρες ήσαν του Ωκεανού και της Τηθύος, νύμφες και προστάτιδες των νερών. Σύμφωνα με τον Όμηρο ήσαν 2 ενώ στον Ησίοδο υπολογίζονται 3.
Οι Χάριτες, τρεις θεότητες της Ελληνικής μυθολογίας ΄η Αγλαΐα, η Ευφροσύνη και η Θάλεια.
Οι Ερινύες ήσαν θεότητες στον Άδη , θυγατέρες της Γης και του Σκότους που κατοικούσαν στο Έρεβος.
Οι Μούσες θεότητες ήσαν της Ελληνικής μυθολογίας , θυγατέρες του Δία και την Μνημοσύνης και εγεννήθησαν στην Πιερία, περιοχή του Ολύμπου και λεγόταν Πιερίδες.
Η Κλειώ , προστάτιδα της Ιστορίας, η Ευτέρπη της λυρικής ποιήσεως, η Θάλεια προστάτιδα της κωμωδίας και βουκολικής ποιήσεως.
Η Μελπομένη , της τραγωδίας, η Τερψιχόρη του χορού και χορικής ποιήσεως, η Ερατώ της ερωτικής ποιήσεως , η Πολύμνια της σοβαρής και θρησκευτικής ποιήσεως, η Ουρανία ,της αστρονομίας και η Καλλιόπη της επικής ποιήσεως.
Έμεναν στον Ελικώνα και καλούντο Ελικωνίδες.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ.
ηώος,α,ον. ο πρωινός, ο ανατολικός
αυλός ο΄ πνευστό μουσικό όργανο, φλογέρα, παγιαύλι, αγγείο που συνδέει την καρδιά με την αορτή.
θεοειδής,ες. ο θεόμορφος
υμέναιος ο΄ γαμήλιο, νυμφικό τραγούδι.
Στα 1820 ο πληθυσμός της Χίου ήταν 113 χιλιάδες, από τους οποίους 24 χιλιάδες η Χώρα. Ετότε στα 1822 ήσαν 113 χιλιάδες΄ 23 χιλιάδες εσφάγησαν, 47 χιλ. επωλήθησαν δούλοι, 20 χιλ. εσώθησαν στα Ψαρά, Τήνο, Σύρο, Άνδρο, Τεργέστη, Μασσαλία, Μάλτα, Λονδίνο, Οδησσό, λίγοι στην Αμερική και λίγοι στο νησί μας.
Μετά την πυρπόληση της ναυαρχίδας, αρχές Ιουνίου, του Καρά Αλή, στα Νοτιόχωρα έγινε πάλι … σφαγή…
Το Αύγουστο του 1822, 1800 εναπόμειναν…
Πάντα με αγάπη για όλον τον κόσμον, για όλα τα έθνη και λαούς!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Γ. ΓΑΤΑΝΑΣ.
Από τα Φυτά της Χίου.
Πτυχιούχος Τμημάτων Ιστορίας – Αρχαιολογίας και Κλασσικής
Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πτυχιούχος Διδασκαλείου Μέσης Εκπαιδεύσεως Αθηνών,
μείζονος διαρκείας.
Έπαινος Ακαδημίας Αθηνών.
Βραβείο α΄ με έπαινο της Γλωσσικής Εταιρείας Αθηνών.
Μεγαλόσταυρος του Αγ. Ισιδώρου, ανώτατο παράσημο της ΧιακήςΕκκλησίας.
Έπαινος Γλωσσικής Εταιρείας Αθηνών.
Συγγραφέας.
