Έχουν περάσει ήδη αρκετά χρόνια από τον αδόκητο χαμό του αείμνηστου Γιώργου Καλουτά, κι όμως κάθε χρόνο στις 15 Δεκεμβρίου η συγκίνηση και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν τις σκέψεις και τις καρδιές στη Χίο…
Ο πρώτος αιρετός Νομάρχης Χίου, με εκλογή από την πρώτη Κυριακή στη δεύτερη θητεία του το 1998, χάθηκε πρόωρα χωρίς να ολοκληρώσει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του για το νησί μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ως σήμερα είναι συνεχείς οι αναφορές στο πρόσωπό του, τα οράματά του, τους σχεδιασμούς του για έργα μακράς πνοής για την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της Χίου. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποδεικνύει το μέγεθος της απώλειας και την αξία του ανθρώπου αυτού.
Το μεγάλο του όνειρο ήταν η μετατροπή της Χίου σε κέντρο υπηρεσιών με αναβαθμισμένο ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και η παροχή υψηλής ποιότητας τουριστικών υπηρεσιών. Αυτό θα ήταν εφικτό μέσω ενός ολοκληρωμένου σχεδίου συνδυαστικών δράσεων σε έργα υποδομών (στην συγκοινωνία, την υγεία, την πρόνοια, τον πολιτισμό, τη διαχείριση των υδάτινων πόρων κ.λπ.), την αναβάθμιση του στελεχιακού δυναμικού και των παρεχομένων υπηρεσιών στις αυτοδιοικητικές υπηρεσίες για τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των πολιτών και την ενθάρρυνση και προσέλκυση επενδύσεων και επιχειρηματικών δράσεων με παράλληλη αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της Ε. Ε.
Δυστυχώς το νήμα της ζωής αυτού του τόσο σημαντικού ανθρώπου κόπηκε πρόωρα αφήνοντας το όνειρο να ξεθωριάζει… Ως σήμερα παραμένουν εκκρεμότητες από το όραμα που δεν ολοκληρώθηκε. Ευχόμαστε να βρεθούν άξιοι συνεχιστές του έργου του αλλά και μιμητές του ήθους και της ευγένειας του Γιώργου Καλουτά. Του ανθρώπου που, κατά γενική ομολογία, κατόρθωσε να ενώσει τους Χιώτες, να παραμερίσει την κομματική ιδιότητα και να αναζητήσει τη σύγκλιση με όλους, γιατί ήξερε καλά ότι τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, είναι κοινά.
Ο Γιώργος Καλουτάς θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας και τη σκέψη μας. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του, οφείλουμε να δώσουμε σάρκα και οστά στο ανεκπλήρωτο όνειρό του για το καλό της αγαπημένης μας Χίου…
Αιμιλιανός Ευαγγελινός
