αντιγραφέας Αριστείδης Ζαννίκος
Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,
αγαπητέ σύντροφε Αλέξη,
Σήμερα που σου γράφω είναι Κυριακή 17 του Φλεβάρη. Ο Καζαμίας γράφει “Τελώνη και Φαρισαίου” και “έναρξη Τριωδίου”. Αν σου γράφω τούτο το γράμμα είναι για να σου ευχηθώ και σε ανώτερα, μιας και στα νέα ήκουσα ότι, κάποιοι ξένοι, εδώκανε βραβείο σε ΄σένα και στον φίλο σου τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων.
Αθελά μου, μούρθανε στο νου τα βραβεία, που στα μαθητικά μας χρόνια, εδίνανε τα σχολειά στους αριστούχους αλλά και στους φρόνιμους και υπάκουους μαθητές.
Μπράβο σου και πάλι μπράβο σου Αλέξη. Πάντα τέτοια, για να ξυνίζουνε τα μούτρα τους οι οχτροί σου.
Όλοι ευτοί που, από μέσα τος, θα βράζουνε τώρα από το κακό τους, μιας και, με την καπατσοσύνη σου, όλο και αυγατίζεις τα κουκιά του ΣΥΡΙΖΑ με καινούργιες μεταγραφές. Μεταγραφές από τη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ, από το Ποτάμι και τους ΑΝΕΛ, ακόμη και από το κόμμα του Λεβέντη. Εσύ σύντροφε, μέχρι και του Κουτσούμπα είσαι ικανός να κλέψεις στελέχη.
Αλέξη μου, καλά κάμνεις και ακολουθείς την παροιμία που λέει “μάζευε κι ας είν΄και ρώγες”.
Και πάντα να θυμάσαι ότι “φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι”. Θα μου πεις βέβαια ότι, φασούλι από φασούλι έχει διαφορά. Και θα έχεις δίκιο, μιας και έχει φασόλια γερά, έχει όμως και κούφια.
Εσύ τώρα, δεν έχεις λόγους να πετάς κανένα. Όταν όμως έρτει η ώρα για τη διαλογή, να κάμεις Αλέξη κάτι απλό:
-Να ρίξεις όλα τα φασόλια στο νερό και τότε, τα γερά θα πάνε στον πάτο ενώ τα κούφια θα βγούνε στον αφρό σαν τους φελούς που πάντα επιπλέουνε.
Όση ώρα σου γράφω τούτο το γράμμα καλέ μου σύντροφε, η γυναίκα μου, με γυροφέρνει και, με κλεφτές ματιές, διαβάζει ήντα σου γράφω. Άκου τώρα τί μου λέ να σου πω εκ μέρους της χωρίς να ξέρω αν το λε σοβαρά ή ειρωνικά.
Μπορεί, λε, να μη σε χώνευενε επειδή δηλώνεις άθεος, όμως τώρα, αρχίζει να σε καλοβλέπει και να σε συμπαθεί. Για να ξέρεις Αλέξη, το στεφάνι μου είναι πολύ θρήσκα και θεοσεβούμενη γυναίκα. ΄Οσο λοιπόν σε βλέπει, μιά στο Άγιο Όρος, μιά στα Ιεροσόλυμα, μιά στην εκκλησιά στη Χάλκη δίπλα στον Πατριάρχη, τακτικές αγκαλιές και φιλίες με τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά και να πηγαίνεις τα Φώτα στο ρίξιμο του Σταυρού στη θάλασσα και στους Επιτάφιους μαζί με την Περιστέρα, τόσο αρχίζει να πιστεύει ότι, ή είσαι κρυπτοχριστιανός ή είδες το φως το αληθινό και, προς ώρας, διστάζεις να το πεις φωναχτά και δημόσια.
΄Ολα ευτά μου είπενε να σου γράψω σήμερα, ημέρα σημαδιακή, δηλαδή Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου.
Μάλιστα, τώρα μου λε να σου γράψω ακόμη κάτι:
-Κάμνεις που κάμνεις τόσες μεταγραφές στο Κόμμα μας, δε χάνεις τίποτις να κάμεις ακόμη μια.
Να καλέσεις τη Μιμή και να τη βάλεις υποψήφια Βουλευτίνα. Χρόνια η καμένη τόχει κρυφό μαράζι και φανερό καημό να μπει στη Βουλή. Το χατήρι ευτό δεν της το κάμανε ούτε ο Σημίτης ούτε το Γιωργάκι. Ευκαιρία να της το κάμεις εσύ.
Και μάλιστα το στεφάνι μου επιμένει να σου θυμίσω κάτι:
-Αν και ο Αντρέας ήτανε ετοιμοθάνατος η Μιμή του στάθηκενε στα πολύ δύσκολα τόσο στην Αγγλία όσο και εδώ ! Τον ήταξενε στην Παναγιά της Τήνου, επήγανε μαζί για προσκύνημα, ο Αντρέας εξανάνοιωσενε και το 1993 εξανάβγαινενε πανηγυρικά Πρωθυπουργός κόντρα στη Δεξιά.
Σκέψου λοιπόν σοβαρά μπας και, με τη Μιμή δίπλα σου, η Παναγιά της Τήνου κάμει ξανά το θαύμα της και το Κυριακάκι μείνει με τη λαχτάρα και δεν μας προκύψει Πρωθυπουργός.
Και κάτι τελευταίο σύντροφε Αλέξη:
-Μην ακούς ούτε όσους δικούς σου γκρινιάζουνε για τις καινούργιες μεταγραφές ούτε τους ξυνισμένους που λένε ότι μ΄αυτές έχεις κάμει το ΣΥΡΙΖΑ ρώσικη σαλάτα.
Δηλαδή τί το κακό και άσχημο έχει μια ρώσικη σαλάτα; Και νόστιμη είναι και θρεπτική αφού έχει μέσα από μαγιονέζα μέχρι αγγουράκια τουρσί, αυγά, αρακά, καρότα και αλατοπίπερο.
Σ΄όσους δεν αρέσει, ας πιούνε ξύδι. Εσύ τη δουλειά σου σύντροφε. Είσαι το αφεντικό και σαν αφεντικό, κάμε το κουμάντο σου.
Εδώ σταματώ για σήμερα. Τους χαιρετισμούς μου στη συντρόφισσα την Περιστέρα, φιλιά στα παιδάκια σας και καλές αποκριές να περάσομενε.
Σε χαιρετώ φιλικά και συντροφικά
ο μπάρμπα Ανέστης από τη Χίο.
