Θυμάμαι ακόμη εκείνο το απόγευμα του Φεβρουαρίου του 2020, νομίζω ήταν 26 Φεβρουαρίου, όταν ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας ανακοίνωνε το 1ο κρούσμα κορωνοϊού στην Ελλάδα (Επρόκειτο για γυναίκα 38 ετών από τη Θεσσαλονίκη που είχε ταξιδέψει στη Βόρεια Ιταλία). Έκτοτε ακολούθησαν δύο σκληρά lock down σε διάστημα δύο ετών και όλοι εμείς επί δύο χρόνια στηνόμασταν μπροστά στις οθόνες μας για να ακούσουμε κάθε απόγευμα τον αριθμό των κρουσμάτων, των θανάτων, των νέων μέτρων. Θυμάμαι τον φόβο που μας είχε κατακλύσει για αυτόν τον άγνωστο επισκέπτη που αναστάτωσε τις ζωές μας και μας έκανε να αναθεωρήσουμε πράγματα που μέχρι τότε θεωρούσαμε δεδομένα.
Μου έρχονται στη μνήμη τα sms που έπρεπε να στείλουμε για να πάμε στο souper market, στο φαρμακείο, στον γιατρό, για άθληση, για δουλειά. Θυμάμαι τη λαχτάρα μας να συναντήσουμε φίλους, γονείς και γνωστούς. Θυμάμαι τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού από τα lock down.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2021 ήρθαν τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού και ξεκίνησε η επιχείρηση πειθούς για την ασφάλεια τους και για την προστασία που αυτά μας προσφέρουν έναντι του φονικού ιού. Μεγάλη μερίδα κόσμου πείστηκε και εμβολιάστηκε μια, δυο και τρεις φορές, νομίζοντας ότι θα ξεμπερδέψει από τον ιό. Έλα όμως που η χαρά όλων μας δεν κράτησε πολύ αφού τελικά ανακαλύψαμε ότι και εμείς οι εμβολιασμένοι κολλάμε τον ιό απλά νοσούμε ελαφρύτερα από τους ανεμβολίαστους. Ακολούθησε ένας μικρός πόλεμος ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους ως που τελικά φτάσαμε στον Ιούνιο του 2022, τον Ιούνιο της ελευθερίας, μέχρι να ξαναέρθει ο Σεπτέμβριος των μέτρων! Και πάνω που το χειλάκι μας πήγε να γελάσει ήρθε η ευλογιά των πιθήκων. Νέος μεταδοτικός ιός με διάρκεια επώασης 3 εβδομάδων. Και ο φόβος επιστρέφει και πάλι. Εκεί που είπαμε ότι ησυχάσαμε, ότι θα περάσουμε ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι, δίχως μέτρα, δίχως μάσκες, δίχως περιορισμούς έρχονται νέες συστάσεις από τον οργανισμό μολυσματικών ασθενειών της ΕΕ, ο οποίος προτείνει στα κράτη μέλη να προετοιμάσουν στρατηγικές για πιθανά προγράμματα εμβολιασμού για την αντιμετώπιση της ευλογιάς των πιθήκων ενώ ήδη κράτη της ΕΕ επεξεργάζονται σχέδια καραντίνας 21 ημερών για όσους νοσούν. Και το ερώτημα που γεννάται είναι; Θα ησυχάσουμε επιτέλους; Θα ζήσουμε με ηρεμία και δίχως φόβο; Θα επανέλθει ποτέ η ζωή μας σε συνθήκες φυσιολογικές;
