Όλοι οι γνωστοί μου και οι φίλοι μου γνωρίζουν ότι ασχολούμαι περισσότερο με τους μεγάλους Έλληνες ευεργέτες που έχουν… «Χιώτικη» καταγωγή!… Και βέβαια έχουν δίκιο, η δικαιολογία μου όμως είναι ότι κι εγώ έχω Χιώτικη καταγωγή, ότι «στις φλέβες μου ρέει αίμα Χιώτικο», ότι «όποιος γεννηθεί στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται», κλπ. κλπ. Όμως δεν είναι δυνατόν να παραβλέψομε το γεγονός ότι υπάρχουν μεγάλοι Εθνικοί Ευεργέτες που δεν έχουν καμιά σχέση με τη Χίο[1]. Ένας από αυτούς είναι και ο Σταύρος Νιάρχος, το όνομα του οποίου φέρει το ομώνυμο ίδρυμα!
Αφορμή για να ασχοληθώ με το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», υπήρξε το γεγονός ότι κάπου διάβασα (στην «ΕΣΤΙΑ»;) ότι στο εν λόγω Ίδρυμα θα διεξαχθεί Ημερίδα (ήδη διεξήχθη στις 20 Ιουνίου) με θέμα την Ψυχική Υγεία και… τη Δημοκρατία, και την εισαγωγή θα την κάνει ο γνωστός Ελληνοαμερικανός Γερουσιαστής John Sarbanes, του οποίου ο πατέρας ήταν επίσης Γερουσιαστής!
Πράγματι έφθασα με κάποια καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να χάσω την ομιλία του κ. Σαρμπάνη! Ο χώρος της συγκεντρώσεως ήταν η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος (εκεί φιλοξενείται) και οι ομιληταί ήσαν όλοι τους εξαίρετοι: ήταν όλοι πανεπιστημιακού επιπέδου, όλοι τους νέοι (και νέες βέβαια) και η ομιλία όλων ήταν εις την Αγγλικήν!… Ο κυρίως διοργανωτής ήταν το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins και ο τίτλος της συγκεντρώσεως ήταν “Power ad Purpose” («Ισχύς και Σκοπός»).
Όπως ανέφερα στην αρχή, βρέθηκα στη συγκέντρωση τελείως τυχαίως, χωρίς καμία προετοιμασία. Έτσι δεν γνωρίζω τα βιογραφικά των ομιλητών, όμως όλοι τους είχαν ή έχουν υψηλές πανεπιστημιακές θέσεις, η δε πρώτη ομιλήτρια η Νάτια Αμπνταλάχ ήταν ακτιβίστρια και πρώην Υπουργός Διοικήσεως(;) στην πατρίδα της την Κένυα. Η αλήθεια είναι ότι αφενός οι μειωμένες γνώσεις μου στην Ψυχιατρική (είμαι Αγγειοχειρουργός, όχι Ψυχίατρος), αφετέρου η όχι τέλεια γνώση της Αγγλικής γλώσσας, συνέβαλαν ώστε να φύγω όχι πολύ ευχαριστημένος!… Στον κ. Σαρμπάνη προσέφερα τη βιογραφία του Ζωρζή Δρομοκαΐτη, την οποία έχω εκδώσει[2] προ ετών καθώς και κάποια πρόσφατα κείμενά μου!…
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Ο σκοπός του κειμένου μου δεν είναι μόνο να παρουσιάσω (εν ολίγοις) το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» που αξίζει τον κόπο να το επισκεφθείτε κάποια στιγμή. Ο σκοπός μου είναι να παρουσιάσω κάποια καθημερινά… παράδοξα:
Τις ίδιες ημέρες που επισκέφθηκα το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» έλαβα μέσα στα ένθετα του Σαββατοκύριακου της «ΕΣΤΙΑΣ» και ένα βιβλίο 159 σελίδων, γραμμένο από τον κ. Ηρακλή Ν. Πετιμεζά (τον οποίο δεν γνωρίζω, δεν αμφισβητώ όμως την αξιοπιστία του, διότι – εκ του κειμένου – φαίνεται ότι έχει κάνει αρκετή έρευνα)! Το βιβλίο έχει τίτλο «Ελληνική Υποτέλεια και Κλεπτοκρατία, 1830-1995» και υπότιτλο «Συμπεράσματα Ειδικής Έρευνας» (Εκδόσεις Historia), και ούτε λίγο, ούτε πολύ, παρουσιάζει όλους (ΟΛΟΥΣ) τους πολιτικούς ως αναξιόπιστους και ανθρώπους που ζούσαν αποκλειστικά από την πολιτική και για την πολιτική!… Εγώ απλώς αντιγράφω δύο παραγράφους:
«Εθνικοί ηγέτες δεν ήταν ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Μακάριος, ούτε ο Α. Παπανδρέου. Ούτε βέβαια ο Ζαχαριάδης. Και ούτε οι Βασιλείς. Δεν υπηρέτησαν ούτε αυτοί τα ελληνικά συμφέροντα. Τα υπηρέτησαν κάτω από τον έλεγχο των επικρατέστερων ξενικών επιρροών, οι οποίες κατά κανόνα ήταν βλαπτικές για την Ελλάδα». Και πιο κάτω: «Η πολιτική μας ζωή χειραγωγείται από τους ξένους» διαπιστώνει κάπως καθυστερημένα – ανατέμνοντας την εθνική πραγματικότητα, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σαρτζετάκης (βλ. «ΕΣΤΙΑ», 19/5/1995). «Επικυρίαρχον» αναγνωρίζει την Ουάσινγκτον η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» την ίδια ημέρα, ενώ «ΤΟ ΒΗΜΑ» (8/5/1995, σχόλιο Σωμερίτη) δέχεται ότι «ναι μεν υπάρχουν τα ξένα κέντρα, αλλά φταίμε κι εμείς για τη δράση του αφέντη»!
Εγώ, σταματώ εδώ την αντιγραφή και… επιστρέφω στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», το οποίο ευρίσκεται στην ίδια περιοχή με το «Ωνάσειο» Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (άλλο εξαίσιο δημιούργημα από τις πολλές προσφορές του Ωνάση)! Βέβαια, σύμφωνα με τον κ. Πετιμεζά, δεν υπάρχει πλούσιος όπως δεν υπάρχει και πολιτικός που να μην έχει… «λερώσει» τα χέρια του!…
Τα συμπεράσματα, αγαπητοί Αναγνώστες, είναι δικά σας. Εγώ κλείνω το κείμενό μου με κάτι άσχετο με το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», σχετικότατο όμως με την καθημερινότητά μας. Σκεφθήκατε ποτέ πόσα νοσοκομεία θα φτιάχναμε ή πόσα ασθενοφόρα θα αγοράζαμε με τα χρήματα που θα ξοδέψομε για να αγοράσομε μία… «κορβέτα» ή ένα σύγχρονο αεροπλάνο; Σκεφθείτε και απαντήστε μου! Βέβαια, οι πλέον… «μυαλωμένοι» θα απαντήσουν ότι: «Αν θέλεις την ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο!» (= εξοπλίσου σωστά). Εσείς τι λέτε; Μήπως πρέπει να υπάρξει διάλογος; Περιμένω!…
Ο προβληματισμένος,
Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης
Ιατρός (και όχι παντογνώστης)
Υ.Γ.: Περιέργως, πουθενά δεν αναφέρθηκα στο παρόν κείμενό μου στο Ίδρυμα που ονομάζεται «Θεραπευτήριον Ζωρζή και Ταρσή Δρομοκαΐτη ΨΝΑ». Έχω κουραστεί να λέγω και να γράφω ότι μας έχουν εγκαταλείψει όλες (ΝΑΙ, ΟΛΕΣ) οι Κυβερνήσεις, διότι δεν παίρναμε τα… «ρουσφέτια» τους, επειδή καθώς γνωρίζετε οι περισσότεροι, το Δ.Σ. του Κληροδοτήματος αποτελείται σύμφωνα με τη διαθήκη από Χιώτες, που δεν τους διορίζει η εκάστοτε Κυβέρνηση.
[1] Δεν θα αναφέρω ονόματα, δεν μπορώ όμως και να αγνοήσω το πανέμορφο «Ωνάσειο» Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, το οποίο είναι πολύ κοντά στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».
[2] Αντίγραφα της βιογραφίας του Δρομοκαΐτη διατίθενται δωρεάν σε όποιον μας τα ζητήσει!…
