Ο Κώστας Λίνας, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χίου ήταν φιλοξενούμενος στην εκπομπή «Χωρίς φόβο αλλά με πάθος» του Αντ1 Αιγαίου και μετά από σχετικές ερωτήσεις του Κώστα Κυδώνη είπε τα παρακάτω.
«Εργάζομαι τα τελευταία 30 χρόνια στην καφετέρια «Βουνάκι» στην κεντρική πλατεία της Χίου. Πήγα τον Απρίλιο του 1992 με ιδιοκτήτη τον Γιώργη Σίσκο και μετά από μερικά χρόνια με ιδιοκτήτη τον κο Γιάννη Σαρίκα. Έχω δύο κόρες 30 και 35 ετών. Τα τελευταία χρόνια η μικρή μου κόρη εργάζεται μαζί μου στην πλατεία.
Στο «Βουνάκι» έχω δουλέψει με πολλούς συναδέλφους σερβιτόρους αλλά πάντα ξεχώριζα το Βασίλη Γρίγο ο οποίος μας έχει αφήσει εδώ και εννιά χρόνια. Ήμασταν αδελφικοί φίλοι. Πηγαίναμε μαζί σε πανηγύρια και είχαμε δουλέψει και στην παραλία, εγώ στο «COTE D’ AZUR» και εκείνος στην «Αφρικάνα».
Μου δόθηκαν 5 ή 6 ευκαιρίες να μπω στο δημόσιο όμως δεν πήγα γιατί την εποχή εκείνη, την δεκαετία του ΄80, έβγαζα πολύ περισσότερα χρήματα στον ιδιωτικό τομέα στα πανηγύρια που πήγαινα μετά την πρωινή δουλειά κτλ.
Τότε γινόντουσαν πολλά πανηγύρια στα οποία πήγαινα σερβιτόρος…, στην Στρατήδαινα από την Θοδώρα, στο Χριστό στο Βαρβάσι, στο Καστέλλο, του Προφήτη Ηλία στου Γρου, της Αγιάς Μαρκέλλας στις Καρυές, στα Αφριδίσια,στον Άγιο Μάμα, στην Συκιάδα και στο τελευταίο που πηγαίναμε ήταν στις 17 Σεπτεμβρίου, της Αγίας Σοφίας στην Λαγκάδα.
Δεν έκανα ποτέ δική μου επιχείρηση γιατί δεν υπήρχε λόγος. Όπου είχα δουλέψει έπαιρνα αρκετά χρήματα και με τους ιδιοκτήτες είχα τόσο καλές σχέσεις που αισθανόμουν την επιχείρηση σαν δικιά μου. Εγώ πάντοτε πληρωνόμουν με τα ποσοστά . Παλιά ήταν καλά, αλλά από το 2010 και μετά άλλαξαν όλα. Ο κόσμος δεν αφήνει φιλοδωρήματα και εκεί που ερχόταν 35 φορές τον μήνα τώρα έρχεται 10.
Η Πλατεία είναι πανεπιστήμιο. Με έμαθε να σέβομαι τους ανθρώπους. Είμαστε μια οικογένεια όλοι στην Πλατεία. Ξέρω πολλούς ανθρώπους 20 και 30 χρόνια.
Με το Εργατικό Κέντρο Χίου ασχολήθηκα από τότε που ανασυστήσαμε το Σωματείο σερβιτόρων. Από τότε αγάπησα τον συνδικαλισμό.
Πρωτοξεκίνησα με τον Στέφανο τον Φαρατζή το 1996, μετά εγώ έφυγα ενώ ο Στέφανος έμεινε μέχρι το 2001. Μετά ανέλαβε ο Τάσος Κώσταλος .Το 2011 έγινα γραμματέας και από το 2014 μέχρι σήμερα είμαι Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου.
Αν πρέπει να αυτοπροσδιοριστώ πολιτικά, τότε πρέπει να πω ότι ανήκω στον αριστερό χώρο όπως και η οικογένειά μου. Κάποιοι λένε ότι είμαι ΠΑΣΟΚ.
Τα τελευταία δέκα χρόνια κάνουμε πολλά για την βοήθεια των φτωχότερων εργαζομένων.
Δίνουμε σχολικές τσάντες, δώρα στα παιδιά για τα Χριστούγεννα, με τον Ιατρικό Σύλλογο Χίου γίνονται κάποιες δωρεάν εξετάσεις, κτλ.
Η ανεργία στην Χίο ενώ επίσημα είναι 18% εγώ νομίζω ότι είναι 30% κι αυτό γιατί πολλοί εργάζονται τετράωρο ή ακόμη και δίωρο. Και ρωτάω εγώ…, είναι εργαζόμενοι αυτοί ή ημιαπασχολούμενοι;
Το Βόρειο Αιγαίο έχει την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη.
Δεν μπορούν να γίνουν έλεγχοι από τον ΣΕΠΕ(Επιθεωρήση Εργασίας)γιατί οι Υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες. Τώρα υπάρχει και η σκέψη να δοθούν σε ιδιώτες. Τί πρόστιμα θα επιβάλλει ο ιδιώτης και τί ελέγχους θα κάνει;
Από όπου τα παίρνει θα κάνει ή δεν θα κάνει…
Στην Χίο υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που είναι τυπικές και δέχονται αθέμιτο ανταγωνισμό από τις άλλες που δεν πληρώνουν αυτά που πρέπει. Έτσι έχουμε το φαινόμενο οι πρώτες να καταγγέλλουν τις δεύτερες.
Για τον εμβολιασμό νομίζω ότι υπάρχει φόβος λόγω της έλλειψης ενημέρωσης αλλά και των αντίθετων απόψεων κάποιων ειδικών που σπέρνουν αμφιβολία. Όμως πρέπει όλοι να εμβολιαστούμε.
Οι ανεμβολίαστοι πρέπει να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να πάνε να εμβολιαστούν. Όλα τα φάρμακα έχουν και κάποιες παρενέργειες. Αν ήθελαν να μας βάλουν το τσιπάκι, που λένε κάποιοι, θα μας το έβαζαν με άλλους τρόπους, για παράδειγμα στο εμβόλιο της γρίπης ή σε κάποιο άλλο φάρμακο ευρείας κατανάλωσης.
Για το θέμα της Οικοδομής στην Χίο… έχει κάτι κινηθεί το 2021, έχουν βγει κάποιες άδειες, αν και τώρα η πίτα έχει λίγο μοιραστεί περισσότερο απ΄ ότι παλιά. Τώρα, ο καθένας που έμαθε να πιάνει ένα μυστρί, παίρνει δουλειές. Το πραγματικό πρόβλημα όμως είναι τα ένσημα τα οποία δεν μπαίνουν σε αυτούς που εργάζονται αλλά πουλιούνται στην αγορά. Πολλοί οικοδόμοι για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αγοράζουν ένσημα ώστε να φθάσουν στα 150 που ζητά το κράτος.
Κάθε εβδομάδα μας καταγγέλλουν πολλά οι εργαζόμενοι αλλά δεν προχωράνε σε επίσημες καταγγελίες επειδή φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν εργασία. Για τον ίδιο λόγο πρέπει η επιθεώρηση εργασίας να πάει στο μέγαρο του ΙΚΑ γιατί υπάρχει η εντύπωση ότι όποιος πάει εκεί και τον δουν, θα έχει προβλήματα με τον εργοδότη του ενώ στο ΙΚΑ υπάρχει η κάλυψη ότι πήγε για γιατρούς.
Παρόλο που έχω πολλές γνωριμίες και ασχολούμαι με τα κοινά, ποτέ δεν θα βάλω υποψηφιότητα στο Δήμο ή αλλού γιατί δεν μπορώ να λέω ψέματα.
Εγώ έχω 30 χρόνια στην Πλατεία και άλλοι 30 χρόνια στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν λέγω ότι δεν εργάζονται κάποιοι… αλλά και αυτοί χάνονται μέσα στους πολλούς.
Τα έσοδα του Εργατικού Κέντρου είναι μέσω του ΟΑΕΔ. Τα μέλη του Διοικητικού συμβουλίου και ο πρόεδρος παίρνουν γύρω στα 180 ευρώ τον χρόνο. Παλιότερα δινόταν κάποια σύνταξη την οποία πληρώναμε πάλι εμείς ή τα Σωματεία μας.
Η ασφάλεια στους χώρους εργασίας είναι πολλές φορές ελλιπής αλλά και η πίεση που δέχονται κάποιοι εργαζόμενοι είναι μεγάλη με αποτέλεσμα να κάνουν λάθη που μπορούν να αποβούν σε βάρος της υγείας τους. Επίσης οι Υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες ώστε να προχωρήσουν σε ελέγχους ασφαλείας π.χ. στα μεγάλα επαγγελματικά οχήματα.
Στην Χίο γίνονται αρκετά έργα. Χαίρομαι που θα αναβαθμιστεί και θα αλλάξει όψη ο Κήπος της Χίου και το σιντριβάνι. Βλέπω πόσο πολύ χαίρονται οι οικογένειες φέρνοντας τα παιδιά τους στην πλατεία.
Ο Δήμαρχος, ο Σταμάτης ο Κάρμαντζης, νομίζω κάνει έργο. Δεν πρέπει να είμαστε μηδενιστές. Ξέρει τα προβλήματα του τόπου από τότε που ήταν στο Λιμενικό Ταμείο και δουλεύει για αυτά. Το θέμα είναι και η Αντιπολίτευση να κάνει καλά την δουλειά της με προτάσεις και να ομονοεί εκεί που πρέπει.
Για τον Υπουργό κο Νότη Μηταράκη, έχω να πω ότι βοηθάει πολύ την Χίο όμως του έχουν χρεώσει τα ΜΑΤ. Δεν ξέρω αν το ήξερε ή δεν το ήξερε, πάντως πολλοί τον έχουν χρεώσει.
Σαν Εργατικό Κέντρο υποστηρίζουμε ότι η ΒΙΑΛ πρέπει να κλείσει και να έχουμε ένα κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης όχι πάνω από 500 άτομα που να παραμένουν στην Χίο έως 72 ώρες.
Για την Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχω να πω ότι δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους. Τότε που στο Μέγαρο του ΙΚΑ ήταν μόνο ένα ταμείο είχαμε όλες τις ειδικότητες των γιατρών καθώς και μικροβιολογικό και ακτινολογικό εργαστήριο. Σήμερα σχεδόν τίποτα. Το ίδιο το Υπουργείο δεν δίνει σημασία. Αν όμως στηριχτεί η πρωτοβάθμια περίθαλψη, όπως παλιά, θα αποσυμφορηθεί και το Νοσοκομείο. Τότε τα ραντεβού στο Μικροβιολογικό ήταν δέκα μέρες και τώρα κάποιους μήνες.
Ο εργαζόμενος δεν μπορεί να πληρώνει 10 ευρώ για συνταγογράφηση ούτε το ένα ευρώ κάθε συνταγή. Κάτι πρέπει να γίνει.
Τα ΑΜΕΑ πρέπει να στηριχθούν περισσότερο από όλους μας. Το Εργατικό Κέντρο παραχωρεί τους χώρους του στον Σύλλογό τους όποτε του ζητηθεί αλλά πρέπει όλοι μας να διαφυλάξουμε τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων. Να μην σταθμεύουμε στις διαβάσεις και στις ράμπες ΑΜΕΑ, να μην εμποδίζουμε τον διάβα τους με εμπορεύματα αλλά και να γίνουν προβλέψεις γι΄αυτούς στα νέα κτίρια.
Με ευχαριστεί πολύ που κάποιοι έρχονται και μου λένε για τα λάθη μου, με κάνει καλλίτερο. Έχω μάθει να ακούω. Τα λάθη που έχω κάνει έγιναν, αλλά όχι εσκεμμένα.»
