Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
«Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωαν. Η΄, 32)
«Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια» (Αριστοτέλης)
Εδώ και 25 -και πλέον- χρόνια, που αρθρογραφώ στον τοπικό Τύπο, πάντοτε είχα γνώμονα κατά πρώτον την ελεύθερη εκφορά δημόσιου λόγου και κατά δεύτερον την αποτύπωση της αλήθειας με επιχειρήματα. Οι δάσκαλοί μου στη δημοσιογραφία (Χρήστος Πασαλάρης και Παναγιώτης Μπούμης) με δίδαξαν να μην κωλύομαι στην παρουσίαση των απόψεών μου, εάν και εφόσον προτάσσουν την αλήθεια και συμβάλλουν στην επίτευξη ενός γενικότερου (και όχι προσωπικού) σκοπού.
Μόλις χθες, ο αγαπητός Βουλευτής Χίου και Υπουργός Μετανάστευσης κ. Νότης Μηταράκης δημοσίευσε, σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, σχόλιο-ανακοίνωση με το οποίο επέχαιρε ότι, η αποσυμφόρηση στα νησιά συνεχίζεται και ήδη σήμερα βρίσκεται ο αριθμός των μεταναστών στο επίπεδο που βρισκόταν τον Ιούλιο του 2019. Ανήρτησα κι εγώ σχετικό σχόλιό μου, συνημμένο, με το οποίο ανέφερα ότι δεν μπορεί η ΝΔ να επιχαίρει, εάν μετά από 15 μήνες διακυβέρνησης (και ενώ δεν έχουν έλθει μετανάστες επί 6 μήνες στο νησί), ο αριθμός των μεταναστών είναι στο ύψος εκείνο που είχαμε επί ΣΥΡΙΖΑ (κι ενώ τότε είχαμε διαρκείς ροές). Κάτι, προφανώς, δεν πάει καλά !!! Επίσης, ζητούσα να μάθω (όπως και όλος ο Ελληνικός λαός), ποιες είναι οι προθέσεις των κυβερνόντων για την ένταξη των μεταναστών στη χώρα μας.
Ο φίλτατος Νότης παρεξηγήθηκε και εξεμάνη γραπτώς, κατ΄ ιδίαν ασφαλώς. Και θεώρησε ότι, εγώ γράφω τα σχόλια αυτά επειδή δεν κατόρθωσε να με αποσπάσει προ έτους στην Περιφέρεια ως σύμβουλο του Περιφερειάρχη. Επειδή τούτο έχει ξαναλεχθεί από τον αγαπητό Νότη, θέλω να ξακαθαρίσω άπαξ και διαπαντός ορισμένα πράγματα γιατί μου αρέσουν οι καθαρές και εξηγημένες συνεννοήσεις. Πρώτον: Ο ίδιος δεν είχε καμία εμπλοκή στο ζήτημα της αιτήσεως αποσπάσεως, πέραν του ότι έκανε δυο τηλεφωνήματα και φρόντισε να προχωρήσει το αίτημα. Για τούτο τον ευχαρίστησε και ο ίδιος ο περιφερειάρχης, σε δημόσια συνέντευξή του, τον προηγούμενο Ιανουάριο, στη Χίο. Δεύτερον: Δεν έχει τη δυνατότητα ο ίδιος να αποσπά ή όχι, τη στιγμή που υπάρχει κείμενη νομοθεσία η οποία προβλέπει τι γίνεται και πως, μάλιστα όταν πρόκειται για φορέα που δεν εποπτεύει ούτε έχει κάποια σχέση. Συνεπώς, δεν ευθύνεται εκείνος εάν κάτι δεν προχώρησε, παρά μόνον εάν τάζεις και δεν εκτελείς. Τρίτον: Από τότε μέχρι σήμερα, ακολούθησαν πολλά δημοσιεύματά μου, αφορώντα στο πρόσωπό του -μεταξύ άλλων- ως πολιτικού ανδρός της τοπικής μας κοινωνίας και όχι μόνον και κυρίως σε σχέση με το μεταναστευτικό που μας ταλανίζει. Σε άλλα επαινείτο, σε άλλα στηλιτεύετο, η στάση του (ως πολιτικός). Τι πρέπει να γίνει; Να σταματήσουμε να μιλάμε, επειδή έκανε δυο τηλεφωνήματα να προχωρήσει μια αίτηση που δεν τελεσφόρησε; Γιατί για τα υπόλοιπα δημοσιεύματα δεν μιλά και μόλις δει κάτι που δεν του αρέσει ή δεν έχει επιχειρήματα, σπεύδει ευθύς να με χαρακτηρίσει «αγνώμονα» και «αχάριστο»;
Η «τρικυμία εν κρανίω» του Νότη έφθασε μέχρι σημείου να εμφανίζονται φίλοι του και να γράφουν αυτά τα πράγματα (ελλείψει επιχειρημάτων στο μεταναστευτικό) κάτω από τις σχετικές αναρτήσεις. Βέβαια, το θάρρος αυτών των ανδρείκελων είναι τόσο που, όταν τους ρωτάς που τα ξέρουν αυτοί όλα αυτά και ποιος τους έβαλε να τα γράψουν, σφυρίζουν αδιάφορα… !!!
Η Χίος είναι μικρή και γνωριζόμαστε. Ευτυχώς !
Ο Νότης δεν είναι κακό παιδί. Και μπορώ να πω ότι, το ισοζύγιο στην ενασχόλησή του με τα κοινά δεν ήταν αρνητικό. Αλλά, επειδή δεν έζησε στη Χίο πολύ και ερχόταν επί δεκαετίες μόνο ως επισκέπτης, δεν έχει τη νοοτροπία και την κουλτούρα του μόνιμου κατοίκου της Χίου. Πιθανόν, έχει μείνει στη νοοτροπία της παλαιοκομματικής δεξιάς, όπου ίσχυε το «βλέπε, σώπα, μη μιλάς, για να περνάς καλά». Ρητορική και αντίληψη του κομμουνισμού και της παλαιοκομματικής, αστοχριστιανικής δεξιάς.
Αγαπητέ Νότη, παρά το γεγονός ότι ΄΄εκτροχιάστηκες΄΄ και μου ανέφερες πράγματα που με πίκραναν πολύ, σε συγχωρώ, γιατί γνωρίζω ότι κατά βάθος δεν είσαι κακός άνθρωπος. Μην αντιδράς σπασμωδικά και απερίσκεπτα.
Ωστόσο, έξευρε ότι, το συναίσθημα της ελεύθερης έκφρασης δημόσιου λόγου (για ζητήματα που αφορούν τον τόπο μας, το νησί μας, την πατρίδα μας, όχι προσωπικά) είναι τόσο βαθύ, που κανένα τηλεφώνημα και κανένα ΄΄ρουσφέτι΄΄ (κατ΄ εσέ) δεν μπορεί να ανακόψει !
Διότι «φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια» (Αριστοτέλης). Κι εγώ, Αυτή την Αλήθεια, που ελευθερώνει (Ιωάν. Η΄, 32), υπηρετώ !-
