Πολλές φορές μια εικόνα ένας δρόμος ένας τείχος μια στέρνα ένας νεραύλακας ένα πηγάδι ένα κτίριο ένας παλιός κήπος μια παλαιά Βίλα γερασμένοι ευκάλυπτοι σκέτος παράδεισος της παραμυθένιας εποχής πού κατά τύχη έζησα στά εφηβικά μου χρόνια ! Έχω γράψει πολλά στοιχεία από την εποχή εκείνη στο βιβλίο μου ( Λευτέρης Ιουλία Έρωτας Δημιουργία ) αλλά την συγκεκριμένη ιστορία που αφορούν και παλιούς φίλους μου που ευτυχώς όλοι ευρίσκονται στην ζωή δεν την αναφέρω ! Το καλοκαίρι που πέρασε βρεθήκαμε στην πλατεία Βουνακίου ή Νικολάου Πλαστήρα με τον Αλέκο και Μιχάλη που είχαμε να βρεθούμε από κοντά πολλά χρόνια !
Αναπολώντας τις παιδικές μας αναμνήσεις αναφέρθηκε ένα γεγονός που έγινε το καλοκαίρι του 1962 και συγκεκριμένα : Ο ανατολικός τείχος του Τέννις όπου σήμερα το κλειστό γυμναστήριο Χίου ήταν τα σύνορα με την βίλα Χανδρή στην Μπέλλα Βίστα ! Μιλάμε για ένα τεράστιο κτήμα με κήπους οπωροφόρα δέντρα μπαξέδες και του πουλιού το γάλα ! Στο κτήμα αυτό τού Χανδρή δούλευε ο πατέρας του Αλέκου και του Μιχάλη ! Ο Μίμης Χανδρής έκανε με τους φίλους του κάποιο καλοκαιρινό γλέντι !
Το σημείο που είναι η δεξαμενή με το πηγάδι κολλητά με το τείχος του Τέννις το είχαν Κάβα με μεγάλες ποσότητες από διάφορα ποτά κρασιά βερμούτ κλπ. Το επόμενο πρωί ενώ παίζαμε Τέννις μαζί με τον Παντελακη και τον Τακουλη δύο μπάλες του τέννις έπεσαν δίπλα στο κτήμα του Χανδρή ! Αυτό γινόταν πολύ συχνά και εγώ σαν αίλουρος σκαρφάλωνα πάνω στους ευκαλύπτους και κατέβαινα στο κτήμα του Χανδρή και μάζευα τα μπαλάκια !
Μόλις έφθασα κοντά στην στέρνα και είδα τα ποτά κρασιά βερμούτ κλπ φώναξα τους φίλους μου Τακουλη και Λάκη και ανέβηκαν πάνω στα αποδυτήρια ένα μικρό κτίσμα που υπάρχει ακόμη στην γωνιά έδεσαν ένα καλάθι με σχοινί μου το κατέβασαν κάτω και το γέμισα με ποτά τα οποία και έκρυψα σε ένα κλειστό παράθυρο που υπήρχε στον τοίχο με μεγάλο βάθος! Μιλάμε ότι εγώ ήμουν 15 χρονών και οι δύο φίλοι μου 17 χρονών ! Είχαμε και δύο ποδήλατα οπότε τα βράδια παίρναμε μαζί μας κάποιο από τα ποτά πηγαίναμε στο κέντρο τού Τζίμη στο Κοντάρι και τρώγαμε πουλάκια που ήταν η σπεσιαλιτέ της εποχής ο ίδιος έβαζε άρα και τα έπιανε! Το γράφω το γεγονός γιατί απ’ ότι μου είπε ο Αλέκος ο Πατέρας του τού έριχνε ευθύνες ότι εκείνος είχε πάρει τα ποτά ! Ίσως έπεσε και ξύλο ! Μετά από 58 χρόνια μας ήρθε η ανάμνηση της τρέλας των παιδικών μας χρόνων! Όσο για τα ποτά που εγώ επήρα από την κάβα τα χρόνια εκείνα πάνω στην εφηβεία μας έλεγα τι ανάγκη έχει ο Χανδρής από τα ποτά αυτά , άλλωστε τα πίναμε στην υγειά του! Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους καί δείχνουν την ιστορία ενός κτήματος πού ήταν παράδεισος και έσφυζε από ζωντάνια ενώ τώρα το μισό κτήμα είναι πολυκατοικίες και το υπόλοιπο αλάνα ! Αυτές τις αναμνήσεις μου έφερε στο μυαλό μου η σημερινή μου περιπατητική διαδρομή διά μέσου του κτήματος της Βίλας Χανδρή στην Μπέλλα Βίστα! Γλυκές παιδικές αναμνήσεις λες και ήταν χθες! Καλό Σαββατοκύριακο με Υγεία και Χαρά!
Χίος, 18 Οκτωβρίου 2019
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
