Γράφει ο Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης, Ιατρός, τ. Πανεπιστημιακός και τ. Πρόεδρος σε πολλές Εταιρείες, Σωματεία και Οργανώσεις[1]
Όταν προ ημερών σε κάποια εκδήλωση Χιώτικου Σωματείου με πλησίασε ο κ. Γεώργιος Ι. Δαμαλάς και μου προσέφερε ένα αρκετά ογκώδες βιβλίο (μεγάλων διαστάσεων και 230 σελίδων), διερωτήθηκα γιατί να δώσει σε μένα αυτό το ωραίο (όπως φάνηκε εκ των υστέρων) βιβλίο και να μη δώσει στους γύρω μας (50-100 άτομα) το ίδιο δώρο! Ανοίγοντας αργότερα τις σελίδες του βιβλίου (δεν το έχω μελετήσει ακόμα επαρκώς) και διαβάζοντας την αφιέρωση του κ. Δαμαλά… ένιωσα όμορφα, λέγοντας μέσα μου: «Χαλάλι οι ώρες και ο χρόνος που θυσίασα για το καλό της Χίου μας!». Απλώς λοιπόν αντιγράφω:
«Στον αγαπητό μου φίλο και συμπατριώτη Αναστάσιο Τριπολίτη. Ένα ερέθισμα για να γνωρίσει την απώτερη ιστορία της Καλαμωτής, τιμώντας το διαχρονικό του ενδιαφέρον και τη μεγάλη προσφορά στη Χίο μας, και στην εδώ Χιώτικη Παροικία, την οποία με πάθος υπηρέτησε από πολλά μετερίζια.
[Σφραγίς] Με εκτίμηση,
(Σύλλογος Χίων Κηφισιάς [Υπογραφή]
και Βορείου Αττικής) Γιώργος Ιωαν. Δαμαλάς
13/5/22»
Εγώ εδώ δεν ξεκίνησα να κάνω κριτική στο εν λόγω βιβλίο, στο οποίο βιβλίο – πλην του κ. Δαμαλά – έχουν βάλει πολλοί το χεράκι τους και το μυαλό τους. Μια ματιά που έριξα μου αρκεί για να διαπιστώσω ότι έχει γίνει… «φοβερή» δουλειά. Πλην του περιεχομένου που περιγράφει τη «Μεσαιωνική Καλαμωτή του 17ου-18ου αιώνα», η όλη εμφάνιση του βιβλίου, από το εξώφυλλο μέχρι το χαρτί και τα τυπογραφικά στοιχεία, μοιάζει να είναι τέλειο!…
Σε μένα έμελλε να μάθω γράμματα, και εγώ προσωπικώς και τα παιδιά μου, από Καλαμωτούσους εκπαιδευτικούς. Εγώ στη Δ΄ Τάξη του Δημοτικού (Γ΄ Δημοτικό Σχολείου Αγίου Μάρκου Βροντάδου Χίου), δάσκαλό μου είχα τον αείμνηστο Γιάννη(;) Μαΐστρο, και τα δύο από τα τρία αγόρια μου είχαν καθηγητή τους τον συγγραφέα του βιβλίου τον κ. Δαμαλά!… Και εγώ λοιπόν, και τα παιδιά μου, μάθαμε καλά και σωστά γράμματα! Οι σοφοί πρόγονοί μας έλεγαν: «Μ’όποιον δάσκαλο θα κάτσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις»!…
Αγαπητέ και Σεβαστέ κ. Δαμαλά,
Με έκανες μερικά χρόνια νεώτερο, ένιωσα όμορφα μ’αυτή σου την κίνηση!… Να είσαι γερός κι εσύ και η οικογένειά σου. Κι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του ΔΑΣΚΑΛΟΥ μου, του Γιάννη του Μαΐστρου!
Χρόνια Πολλά και Καλά σε όλους και σε όλες! Χριστός Ανέστη!
Με ΑΓΑΠΗ,
Α. Ι. Τριπολίτης
Ιατρός
[1] Δεν… καβάλησα ξαφνικά το καλάμι, αλλά… ψάχνομαι!…
