Η παρουσία πρώην βουλευτών μιας περιοχής σε προεκλογικές συνάξεις υποψηφίων τοιούτων και η συνακόλουθη εκ μέρους τους υποστήριξη των τελευταίων έχει , όπως όλοι θα συμφωνήσουμε, νόημα ουσιαστικό και έρεισμα ηθικό, εάν όλοι οι υποψήφιοι, μηδενός εξαιρουμένου, διακρίνονται για τη νομιμοφροσύνη και το ήθος τους. Αν τούτο δεν συμβαίνει, τότε η παρουσία τών πρώην όχι μόνο επενεργεί, ως μη όφειλε, παραπλανητικά στο εκλογικό σώμα, αλλά υποτιμά και ζημιώνει και αυτούς τους ίδιους, καθώς διατρέχουν τον κίνδυνο να παράσχουν την εντύπωση της μειωμένης όχι μόνο πολιτικής αλλά και ηθικής ευαισθησίας.
Το ως άνω συμπέρασμα δεν είναι προσωπικό, αλλά απόσταγμα της σοφίας των αρχαίων προγόνων μας, οι οποίοι μάς κατέλιπαν την υποθήκη (την παραθέτω στη γλώσσα τους ως ευκόλως νοητή) : « … και ημάς δει τας των πονηρών συνουσίας φεύγειν, ίνα μη και αυτοί εκείνων της κακίας κοινωνείν δόξωμεν».
Κ.Ε.ΦΡΑΓΚΟΜΙΧΑΛΟΣ
Υ. Γ. Τα παραπάνω ισχύουν, κατά μείζονα λόγο,
και για εκείνα τα πολιτικά κόμματα, τα οποία στο
βωμό της σκοπιμότητας επιλέγουν ως υποψηφίους
τους ακατάλληλα πρόσωπα.
