Πονοκέφαλος για το υπουργείο Υγείας απεδείχθη τελικώς όπως φαίνεται το θέμα της επιστράτευσης των ιδιωτών γιατρών προκειμένου να συμβάλουν στην καταπολέμηση της πανδημίας στο ΕΣΥ, καθώς τα αγκάθια είναι πολλά για να «επιστρατευθούν».
Το ότι ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας απηύθυνε δημόσια έκκληση και δεν κατάφερε να βρει 200 ιδιώτες γιατρούς για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτή την δύσκολη στιγμή είναι εξόχως λυπηρό και δείχνει το σοβαρό έλλειμμα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.
Δυστυχώς είναι μια βαθιά ντροπή και μια ακόμη βαθύτερη ρετσινιά για την ιατρική κοινότητα που δύσκολα θα σβηστεί. Οι πληροφορίες λένε ότι μόνο 50 γιατροί βρέθηκαν να συνδράμουν στην δραματική έκκληση του ελληνικού κράτους. Αυτό το γεγονός πρέπει να μας θλίβει και ταυτόχρονα να μας προβληματίζει.
Άραγε σε αυτό τον τόπο δεν υπάρχει καθόλου το αίσθημα ενότητας μεταξύ ανθρώπων με κοινά συμφέροντα και στόχους;
Τι απέγινε η έννοια της ανθρωπιάς στη χώρα του Ιπποκράτη;
Ακούω και διαβάζω ότι φοβούνται την λεγόμενη… αστική ευθύνη. Ποια αστική ευθύνη; Όταν είσαι ιδιώτης γιατρός και βρεθείς μπροστά σε περιστατικό ασθενούς στον δρόμο, τίθεται θέμα αστικής ευθύνης;
Θα αφήσεις έναν ασθενή ή τραυματία να πεθάνει για να μην σου αποδοθούν μετά αστικές ευθύνες;
Αυτά τα επιχειρήματα είναι τουλάχιστον αστεία για ανθρώπους που φορούν λευκές μπλούζες.
Την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία είναι ασφυκτικά γεμάτα από ασθενείς με covid, οι ιδιώτες γιατροί αντιμετωπίζουν δυσκολίες να πουν το «ναι» αφού εκτιμούν ότι είναι νομικά έωλοι, αφού φοβούνται ότι θα βρεθούν μπροστά σε περιστατικά αστικής ευθύνης. Όχι δεν με πείθει το παραπάνω επιχείρημα.
Η παροχή βοήθειας είναι ηθική υποχρέωση των γιατρών που πηγάζει από τη μοναδικότητα και την εσωτερική αξία που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη ζωή. Είναι η διηνεκής αξία του Όρκου του Ιπποκράτη, 2.300 χρόνια από τη «γέννησή» του, παραμένει επίκαιρος και πρακτικά καλύπτει την καθημερινή άσκηση της σύγχρονης ιατρικής.
Πηγή: newsbomb.gr