Δ. Σολωμού . Ύμνος εις την Ελευθερίαν. Γράφει ο Επίτιμος Λυκειάρχης Χριστοφόρος Γ. Γατανάς.

Ο Διονύσιος Ν. Σολωμός εγεννήθη στην Ζάκυνθο στις 8 Απριλίου 1798.

Εσπούδασε στην Ιταλία. Έγραψε πολλά ποιήματα, ανάμεσά τους ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν.

Είναι ο εθνικός μας ποιητής. Με ενέργειες του Σπ. Τρικούπη δεν ξανάφυγε για την Ιταλία.

Σε ηλικία 25 ετών έγραψε τον Ύμνον εις την Ελευθερίαν. Έγραψε ακόμη τα ποιήματα «Πόρφυρας», «Νικηφόρος Βρυέννιος», «Κρητικός», «Ελεύθεροι πολιορκημένοι», «Ελληνίδα μητέρα» κ.α.

Γράφει ακόμη ποιήματα για τον Λόρδο Βύρωνα, τον Μάρκο Μπότσαρη, για την καταστροφή των Ψαρών και πολλά ποιήματα. Έγραψε ποιήματα και στην Ιταλική γλώσσα.

Ο Ύμνος εγράφη στα 1823, ετυπώθη στα 1824 στο Μεσολόγγι. Εκοιμήθη αιώνια στην Κέρκυρα στα 1857. Στα 1865 με Β. Διάταγμα οι πρώτες 2 στροφές ωρίσθησαν ο Εθνικός μας ‘Υμνος.

Ο μουσικός Νικόλαος Μάντζαρος από την Κέρκυρα (1745- 1873), εμελοποίησε το ποίημα, ανάμεσα σε άλλα.

Ήταν η χαρά για την Ένωση των Επτανήσων τότε με την μητέρα Ελλάδα.

Το θέμα του Ύμνου είναι, Ύμνος στην Ελευθερία. Ύμνος για όσους μπόρεσαν να δέσουν ένα παρελθόν υπόδουλο με ένα παρόν δοξασμένο.

Σύμβολό του η Ελευθερία. Ελευθερία εθνική , πνευματική και αισθητική.

Πεζά του έργα είναι ο Διάλογος, Η γυναίκα της Ζάκυθος, Παραγγέλματα και Στοχασμοί (από Επιστολές του).

Ο ύμνος αποτελείται από 158 στροφές , που είναι σε 7 ενότητες.

Η πρώτη από 1- 16 στροφές
Η δεύτερη από 17- 34
Η τρίτη από 35- 74
Η τέταρτη από 75- 87
Η πέμπτη από 88- 122 στρ.
Η έκτη από 123- 138
Η έβδομη από 139- 158

Ο υποφαινόμενος γράφει την ανάλυση της 7^ης ενότητας.

Η 7^η ενότητα αποτελείται από 3 μικρότερες ενότητες.

Η πρώτη από 139- 140 στρ.

Η δεύτερη από 141- 150 στρ.

Η τρίτη από 151- 158 στρ.

Το ποίημα είναι επικολυρικό.

Γράφονται οι δύο πρώτες στροφές , που είναι ο Εθνικός μας Ύμνος.

Σε γνωρίζω από την κόψη

του σπαθιού την τρομερή

σε γνωρίζω από την όψι

που με βία μετράει τη γη.

Απ΄ τα κόκκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά

και σαν πρώτα ανδρειωμένη

χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά!

Γράφονται από την 7^η ενότητα οι στροφές.

Η καρδιά συχνοσπαράζει….

Πλην τι βλέπω; Σοβαρά

να σωπάσω με προστάζει

με το δάκτυλο η θεά.

Παλικάρια μου! Οι πολέμοι

για σας όλοι είναι χαρά

και το γόνα σας που τρέμει

στους κινδύνους εμπροστά.

Απ΄ εσάς απομακραίνει

κάθε δύναμη εχθρική

αλλά ανίκητη μια μένει

και τες δάφνες σας μαδεί.

Η Διχόνοια , που βαστάει

ένα σκήπτρο η δολερή

καθενός χαμογελάει,

«πάρ΄ το», λέγοντας , «και συ».

Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει,

έχει αλήθεια ωραία θωριά

μην το πιάσετε , γιατί ρίχνει

εισέ δάκρυα θλιβερά.

Ω, ακουσμένοι στην ανδρεία ! ….

Καταστήτε ένα σταυρό

και φωνάξετε με μία

«Βασιλείς» , κοιτάξτε εδώ!

Τι θα κάμετε ; θ΄ αφήστε

να αποκτήσομεν εμείς

λευθερίαν, ή θα την λύστε

εξ αιτίας πολιτικής ;

Τούτο ανίσως μελετάτε,

ιδού εμπρός σας τον Σταυρό!

Βασιλείς, ελάτε, ελάτε

και χτυπήσετε κ΄ εδώ.

Ανάλυση.

Ενώ όλοι οι Έλληνες θρηνούν

τον άδικον θάνατον του Πατριάρχη Γρηγορίου

του Ε΄ ,κατά κόσμον Γεωργίου Αγγελοπούλου από τη Δημητσάνα,

η Ελευθερία με το πρόσωπο της θεάς

διατάζει τον Σολωμό να σταματήσει τους δοξαστικούς ύμνους.

Ρίχνει γύρω της ένα βλέμμα η (Ελευθερία)΄

με ανησυχία βλέπει τους βασιλείς της Ευρώπης

και καταλήγει στην ελληνική γη.

Απευθύνεται στους Έλληνες αγωνιστές.

Αναγνωρίζει το θάρρος τους και την αποφασιστικότητα στη μάχη….

142.Συνεχίζοντας τους λέγει ότι

ο εχθρός υποχωρεί μπροστά τους, αλλά η διχόνοια

ανίκητη μένει που τις δόξες τους καταστρέφει.

Και εκεί που όλοι έρχεσθε ευχαριστημένοι

από τη νίκη και κουρασμένοι από

τη μάχη την σκληρή, η διχόνοια μπαίνει

στο μυαλό σας και σας τυραννεί.

Η Διχόνοια κρατεί ένα σκήπτρο, που πραγματικά

έχει όψη ωραία και με χαμόγελα το προσφέρει.

Μην το δεχτήτε όμως, ύπουλη είναι και κτήμα σας

αν γίνει, θα κλάψετε αργότερα πικρά.

146- 147. Οι εχθροί σας δεν πρέπει

να πουν ότι σκοτώνετε μεταξύ σας.

Δεν πρέπει να πιστέψουν τα ξένα έθνη

ότι ανάμεσά σας υπάρχει το μίσος και έτσι

δεν σας πρέπει η ελευτεριά.

Όλοι σας προσπαθήσατε, να κάμετε

αγώνα για την ελευθεριά σας, όλοι το ίδιο παλεύετε

και το αίμα σας χάνετε και την θρησκεία και πατρίδα.

Όλων σας τα ιδανικά είναι τα ίδια.

Αγκαλιαστείτε σαν πραγματικά αδέλφια και η νίκη

πάντα θα σας ακολουθεί.

Ο ποιητής συνεχίζει να προτρέπει

να σηκώσουν όρθιο τον Σταυρό, που είναι

της Χριστιανοσύνης το σύμβολο και να φωνάξουν

να το δουν όλοι οι Βασιλείς.

Να δουν το σύμβολο αυτό και να το σεβαστούν,

γιατί αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεστε

ματωμένοι εκεί στης μάχης το πεδίο.

…………….

154- 156. Το αίμα που εχύθηκε εκδίκηση

αποζητά σαν το αίμα του Άβελ.

Να σηκωθούν λοιπόν , αμέτοχοι να μη μείνουν.

157- 158. Σκληρή είναι η αδιαφορία

εμπρός στον αγώνα σας τον δραματικό.

Δεν πρέπει ο νους τους να θολώσει

από πολιτικά συμφέροντα και να μη χτυπήσουν

την επανάσταση, γιατί είναι το ίδιο με το να χτυπούν

τον Σταυρό.

Νοήματα- περίληψη

Ο ποιητής με της Ελευθερίας το στόμα,

απευθύνει συμβουλές προς τους Έλληνες αγωνιστές

τη διχόνοια να καταπνίξουν.

Στιγματίζει τους βασιλείς της Ευρώπης

που αμέτοχοι μένουν στον Αγώνα τον ιερό.

Κεντρική ιδέα.

Η Ελευθερία για την οποία αγωνιζόταν η Ελλάδα και ο Αγώνας της για να απαλλαγεί από του τυράννου τα δεινά.

Το ύφος είναι λιτό. Το μέτρο σε όλον τον ύμνον τροχαί΄κόν είναι. Η ομοικαταληξία πλεκτή΄ ομοικαταληκτούν ο πρώτος με τον τρίτο και ο δεύτερος με τον τέταρτο.

Θεωρούνται οι στροφές 139- 158 ο επίλογος του ύμνου, διδάγματα γεμάτος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Εκδόσεις Βεργίνα

Δ. Σολωμού άπαντα.

τ. 11 και 12 . Αθήναι.