Κρεμασμένο από την χειρολαβή το σώμα μου ταλαντεύεται πότε δεξιά και πότε αριστερά ανάλογα με τον ρυθμό που χορεύει ο συρμός στις ράγες. Κρατάω διακριτικά την ανάσα μου μακριά από τους συνεπιβάτες όπως κάνουν και αυτοί για λόγους προφύλαξης. Το σάλιο μου σκαλώνει στο λάρυγγα , προσπαθώ να το καταπιώ να μη πνιγώ μα δεν το κατορθώνω . Ένας ξερός βήχας σκίζει τον διάσπαρτο φόβο και μετά άλλος κι άλλος σαν κροτάλισμα πολυβόλου. Νιώθω τα βλοσυρά βλέμματα να με πολιορκούν σχεδόν δολοφονικά και τα ανώνυμα βήματα καλπάζοντας να αποσύρονται στις γωνιές της ασφάλειας . Στον επόμενο σταθμό μια ομάδα με λευκές φόρμες ολόσωμες , μάσκες και κράνη σαν αστροναύτες με σέρνουν έξω από το βαγόνι και με πετάνε σαν άδειο σακί σε ένα καμιόνι που είναι ήδη γεμάτο . Είμαστε καλά … δεν είμαστε άρρωστοι… που μας πάτε; Τα ουρλιαχτά σιγά – σιγά χάνονται , ίσα που φτάνουν μέχρι το ανακουφισμενο πλήθος που στέκει βουβό στην αποβάθρα . Ιδέες , θρησκείες, εθνότητες , ανθρωπιά… φαντάσματα που τριγυρνούν στην έρημη πόλη . Ανοίγω τα μάτια , κρύος ιδρώτας λούζει το πρόσωπό μου. Τι εφιάλτης και αυτός θεέ μου … σαν εικόνα απ’ το μέλλον .
ΠΡΟΣΟΧΗ
- Τηρούμε πιστά τις συμβουλές των γιατρών και τις οδηγίες των αρμόδιων φορέων υγείας. Δεν λαμβάνουμε υπόψη “ επαΐοντες “ πολιτικούς , ιερωμένους και λοιπούς για ιατρικά θέματα.
- Γυρίζουμε την πλάτη στον κοινωνικό αποκλεισμό , γιατί είναι πιο επικίνδυνος και από τον Κορονοϊό .
Να είστε όλες και όλοι καλά . Να προσέχετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας . Η υγεία όλων μας εξαρτάται από τον κάθε ένα ξεχωριστά .
Κώστας Βασιλάκος. 12/3/2020.
Ποιητής-συγγραφέας.
