Του Γεωργίου Φωτ. Παπαδόπουλου
Πριν λίγες ημέρες εξεδήμησε προς Κύριον, πλήρης ημερών, σε ηλικία 88 ετών, ο γνωστός συμπολίτης μας Ευάγγελος Δημ. Ζύμαρης, συνταξιούχος Δάσκαλος.
Ο εκλιπών κατέλιπε μνήμη αγαθού ανδρός, πιστού Χριστιανού, ευσυνείδητου εκπαιδευτικού, φλογερού Κατηχητή, αλτρουιστή σκαπανέα στην κοινωνική, πολιτισμική και εκπαιδευτική πορεία του.
Πολυμαθής και πολυτάλαντος καθώς ήταν, φοίτησε -εκτός από την Παιδαγωγική Ακαδημία- στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ συνέγραψε εκατοντάδες άρθρα, ομιλίες και μονογραφίες, εξέδωκε δε και τρία βιβλία με περιεχόμενο που αφορά στους μαθητές, τα παιδιά, τους εφήβους, αλλά και τη δράση του ιδίου ως δασκάλου και κοινωνικού παράγοντα της εποχής. Το τελευταίο βιβλίο του έχει τίτλο «Με πάθος και αγάπη στην εκπαίδευση».
Υπηρέτησε σε πολλά σχολεία, εντός και εκτός Χίου, στα χωριά και την πόλη.
Πάντοτε πρωτοστατούσε σε έργα και δράσεις προσφοράς (ηθικής και υλικής) «προς τον πλησίον», ενώ ποτέ δεν άφησε άπραγο τον χρόνο του, νουθετώντας και κηρύσσοντας –σε μικρούς και μεγάλους– τον λόγο του Θεού.
Ο ίδιος διαπνεόταν από δημοκρατικά φρονήματα. Πάντοτε υποστήριζε πρόσωπα που σέβονταν τις πανανθρώπινες αξίες και Αρχές, τα χριστιανικά ιδεώδη και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, μέσα από το Ορθόδοξο ήθος και την καλώς εννοούμενη ελευθερία που αποπνέει ο «αέρας της δημοκρατίας».
Σε καιρούς κοινωνικά χαλεπούς, λίγο έλειψε να διωχθεί και κυνηγηθεί από από εγκάθετους ανθρώπους του «πάλαι ποτέ τυραννικού καθεστώτος». Υπήρξε υποψήφιος, πλαισιώνοντας δημοκρατικά σχήματα του ευρύτερου κεντρώου χώρου (ούτε η αριστερά, ούτε η δεξιά συνάδουν με τη δημοκρατία, την ελευθερία των ανθρώπων και την Ορθοδοξία).
Από τις μεγάλες αγάπες του ήταν η Πνευματική Εστία Χίου «Αλέξανδρος Γκιάλας» και ο «Φιλοτεχνικός Όμιλος Χίου».
Στην Εστία υπήρξε για δεκαετίες Κατηχητής των παιδιών και Κυκλάρχης μελέτης της Αγίας Γραφής. Ήταν ο πρώτος Κατηχητής μου και κάθε Σάββατο πρωί 10-12 στην Εστία βρισκόμασταν (σε δυο ομάδες των 15 ατόμων εκάστη) επί 8 έτη, μαθητές του Δημοτικού και αργότερα Γυμνασίου–Λυκείου. Έντονο ήταν το ενδιαφέρον του για τη λειτουργία της μαθητικής κατασκήνωσης της Εστίας, στην περιοχή του Προφήτη Ηλία Θυμιανών, τη θερινή περίοδο.
Στον Φιλοτεχνικό, με ζήλο πολύ, διανύοντας δεκάδες χιλιόμετρα ετησίως, διέτρεχε την πόλη και τα χωριά να εισπράξει τη συνδρομή των μελών του. Το ίδιο και για τα Ορθόδοξα περιοδικά «Ζωή» και «Ζωή του Παιδιού».
Πολλές φορές επισκεφθήκαμε μαζί αρκετά χωριά της Χίου.
Για πολλά χρόνια πραγματοποιούσε Κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής και Κατηχητικό σε χωριά των Δημοτικών Ενοτήτων Αγίου Μηνά και Καμποχώρων, ενώ συνήθως εκήρυττε κατά την πανήγυρη Ναών στην περιοχή του Κάμπου και την ενορία του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου πόλεως Χίου (όπου και η εξόδιος Ακολουθία του, το παρελθόν Σάββατο -24/09/22).
Ακόμη, υπήρξε συνεργάτης σε ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες και έντυπα της Χίου, δημοσιεύοντας κείμενα πνευματικού, εθνικού και λαογραφικού περιεχομένου, καθώς και επιμελητής εβδομαδιαίας εκπομπής στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου «Σήμαντρο» (93,1 FM).
Ποτέ του δεν πήρε μια δραχμή (ή Ευρώ) για τον εαυτό του (κόπο του), απεναντίας έδιδε πολλά εξ ιδίων όπου έκρινε ότι υπήρχε ανάγκη.
Το παράδειγμα της όλης βιοτής και δράσης του ας αποτελέσει το πρότυπο μίμησης για τον σύγχρονο εκπαιδευτικό που, σε μια εποχή πνευματικής ξηρασίας, καλείται –πέραν των γνώσεων που μεταλαμπαδεύει– να καλλιεργήσει την χέρσα γη του εσωτερικού εαυτού των νέων αλλά και όλων μας.
Στενός συνεργάτης του ήταν ο αείμνηστος θεολόγος και ιεροκήρυκας της Αδελφότητας «Ζωή» Ευάγγελος Αλιβάνογλου. Σε αυτούς τους δυο ανθρώπους χρωστώ τη διαμόρφωση στην παιδική και εφηβική μνήμη μου (μαζί με τον αείμνηστο Λυκειάρχη μου, Δρα θεολογίας Ανδρέα Αξιωτάκη, αλλά και την επαφή με τον φλογερό θεολόγο-φιλόλογο-συγγραφέα-ιεροκήρυκα Νικόλαο Σωτηρόπουλο-πνευματικό τέκνο του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτη) της εικόνας-έννοιας του αγωνιστή λαϊκού Κατηχητή και Κήρυκα του θείου λόγου, το ιερό αυτό διακόνημα της Εκκλησίας μας.
Ας είναι η μνήμη του αιωνία και απαλαίωτος!
Στους οικείους του –και ιδιαίτερα στον εκλεκτό και αγαπητό υιό του, Δημήτρη (επίσης εκπαιδευτικό και εξαίρετο άνθρωπο)– εκφράζω τα θερμά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Χίος, 26-09-2022
(μνήμη Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, Αποστόλου και Ευαγγελιστού)
Γεώργιος Φωτ. Παπαδόπουλος
Master Ορθόδοξης θεολογίας- Κήρυκας θείου λόγου
