ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΟΚΡΙΤΩΝ
Στις αρχές αυτού του αιώνα,
η ΕΛΛΑΣ μια λεγεώνα,
καταστρέφει τα παιδιά της,
τον παππού και την γιαγιά της.
Δίνει αξία στον εργάτη,
παρευθύς του βγάζει μάτι,
λέει για λύσεις και προτάσεις,
μοναχά στις παρελάσεις.
Δίνει αξία στα λαμόγια
και μας λέει άλλα λόγια,
στους νονούς μεγάλη αξία
και τους δίνει τα πρωτεία,
μα τους κάνει κολλητούς,
έξυπνους μα και κουτούς.
Την αξία υποβαθμίζει
Και στο χώμα την σκορπίζει,
στο ρουσφέτι πάντα πρώτη,
ρώτησε και τον κυρ΄ Φώτη.
Βοηθάει τους τοκογλύφους,
για να λύνουνε τους γρίφους
της απάτης το δισάκι
και να κλέβουν τον κοσμάκη.
Χαϊδεύει το μαυράκι
όταν ξέρει μπασκετάκι,
χαιρετάει τα ΑΜΕΑ,
μόνο κάτω απ΄ τη σημαία.
Τον κακό της γείτονα φοβερίζει,
σαν το σκύλο που γαυγίζει,
μα σαν αυτός παραβιάζει,
την ουρά στα σκέλια βάζει.
Την Πατρίδα ανεβάζει,
στα αστέρια, μα λουφάζει,
όταν ο λαός πεινάει
και τις απεργίες πιάνει.
Κατεβάζει και τα ΜΑΤ,
όταν νιώσει σαματά,
αρχινάει προσαγωγές,
μα δεν κάνει εκλογές.
Ω ΕΛΛΑΣ της νέας τάξης,
πρόσεξε να μην πετάξεις,
την ΑΓΑΠΗ του λαού σου,
σαν τ΄ απόβλητα του νου σου.
