Εργατικό Κέντρο Χίου: “Πένθος, ανείπωτος πόνος…”

diafaneia2

 

Σε μια χώρα που ζούμε τυχαία, εμείς και τα παιδιά μας;

Που ακόμα θα λέμε μα είναι δυνατόν;

Πόσα ακόμα λόγια μετά από τόση αδιαφορία;

Μα είναι αυτονόητο;

Τόσο λίγη αντίδραση;

Γιατί ο κόσμος σήμερα δεν είναι στους δρόμους;

Γιατί οι δρόμοι δεν είναι γεμάτοι ανθρώπους που νιώθουν τον πόνο των άλλων ανθρώπων;

Που είναι η αντίδραση;

Ποιο δημόσιο πένθος;

facebookShare on Facebook
TwitterPost on X
FollowFollow us
PinterestSave

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.