ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Στην Εξοχότατη , ελλόγιμη Κυρία και Πρόεδρο της Δημοκρατίας , Κατερίνα Σακελλαροπούλου, καταγομένη από την Σταυρούπολη Ξάνθης.
Εσπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο τμήμα Νομικής. Παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Συνταγματικού και διοικητικού δικαίου
στο Πανεπιστήμιο της Γαλλίας Παρίς Παντεόν , Ασσάς. Ανήκει στον κλάδο των Δικαστών.
Είναι εσαεί ΑΞΙΑ στα καθήκοντά της ! Το πιστεύω απόλυτα, το εύχομαι!
Με τιμή
Ο γράφων το αφιέρωμα,
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Γ. ΓΑΤΑΝΑΣ
Από τη Χίο.
Α΄
Μεγάλο διαμέρισμα της πατρίδας μας είναι η Θράκη, με συνολική έκταση 8.578 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η Θράκη αποτελεί μέρος μόνο μιας μεγάλης περιοχής της Ν.Α. Ευρώπης που γενικά ονομάζεται Θράκη.
Στην αρχαιότητα έδιναν πολύ μεγάλες διαστάσεις στον λαόν όσο και στη χώρα.
Ο πατέρας της Ιστορίας ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασεύς γράφει για τη Θράκη σε απόδοση του γράφοντος : Το έθνος των Θρακών μέγιστον είναι όλων των εθνών μετά τους Ινδούς( Ηροδότου Ιστορ. Ε. 3).
Ο Διονύσιος ο περιηγητής γράφει πάλι σε απόδοση του γράφοντος΄ οι Θράκες απέραντη χώραν έχουν.
Οι αρχαίοι επίστευαν ότι η Θράκη αποτελούσε το 4ο τμήμα του κόσμου μετά την Ευρώπη , την Αφρική και Ασία.
Ονομαζόταν τότε Θράκη όλη η περιοχή που περιλαμβανόταν μεταξύ του Αιγαίου πελάγους , του Ευξείνου Πόντου, του Αξιού ποταμού και του Δούναβη επίσης.
Στην εποχή προ του Ομήρου (9ος – 8ος π.Χ. αι.ων.), στον γεωγραφικόν όρον Θράκη , ανήκε και η Θεσσαλία και η Μακεδονία. Τα νότια όρια της Θράκης τότε τα ετοποθετούσαν στον Πηνειό ποταμό.
Παραδίδεται ότι θρακικά φύλα είχαν μεταναστεύσει μέχρι και την περιοχή του Ελικώνα. Εκεί διέδωσαν την λατρεία των Μουσών και την αγάπη προς την ποίηση.
Στο μαντείο των Δελφών , το γένος των Θρακιδών εξέχουσα θέση είχαν μέχρι το 355 π.Χ. που εδίωξαν οι Φωκείς.
Αργότερα η έννοια Θράκη επροχώρησε πέρα από τον Δούναβη , φθάνοντας μέχρι την Κεντρική ανατολική Ευρώπη που κατοικούσαν οι Γέτες και οι Δακοί οι σημερινοί κάτοικοι της Ρουμανίας.
Αργότερα στου Ηροδότου την εποχή , Θράκη ήταν το σύνολο όλων των χωρών που ήσαν Β. της αρχαίας Ελλάδας. Επίστευαν και τότε ότι η Χαλκιδική ανήκε στην Θράκη εκείνη την εποχή.
Ο βασιλεύς της Μακεδονίας Φίλιππος Β΄ τον 4ο αιώνα μετατόπισε τα Θρακικά σύνορα μέχρι τον ποταμό Νέστο. Τα βόρεια σύνορα της Θράκης ήσαν μέχρι τον ποταμό Ίστρο, τον σημερινό Δούναβη. Αργότερα μετακινούνται ακόμη πιο νότια στην οροσειρά του Αίμου.
Εκεί κατέληξε η γεωγραφική έννοια της Θράκης κατά την αρχαιότητα και τους Βυζαντινούς χρόνους.
Από τότε Θράκη είναι η περιοχή ανάμεσα στον Εύξεινο Πόντο , το Αιγαίο πέλαγος, τον ποταμό Νέστο και του Αίμου την οροσειρά.
Οι Τούρκοι ονόμασαν όλη τη χερσόνησο από την Κωνσταντινούπολη μέχρι τον Δούναβη Ρούμ- ιλί , δηλ. χώρα των Ρωμιών.
Με τη συνθήκη του Βερολίνου στα 1878 εδημιουργήθη το ημιανεξάρτητο κράτος της Ανατολικής Ρωμυλίας που στα 1885 ανήκε στη Βουλγαρία και σ΄ αυτό ανήκε η βόρειος Θράκη. Από τότε της Θράκης τα όρια μετατοπίσθηκαν προς Ν. των βουλγαρικών συνόρων. Η γεωγραφική έννοια της Θράκης περιλαμβάνει την περιοχή ανάμεσα στον Νέστο ποταμό , τον Εύξεινο Πόντο και την οροσειρά της Ροδόπης.
Αυτή η περιοχή από τα 1923 μοιρασμένη είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία με διαχωριστική γραμμή τον ποταμό Έβρο. Το τουρκικό τμήμα λέγεται Ευρωπαϊκή Τουρκία ή Ανατολική Θράκη που βρίσκεται και η Κωνσταντινούπολη . Το δικό μας τμήμα λέγεται Δυτική Θράκη και είναι ανάμεσα στους ποταμούς Νέστο και Έβρο.
Στους Βαλκανικούς πολέμους (1912- 1913), οι περιοχές Ξάνθης, Κομοτηνής και Αλεξανδρουπόλεως εδόθησαν στη Βουλγαρία , αλλά μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (1914- 18) έγιναν ελληνικές. Το 1941, οι Γερμανοί παρεχώρησαν την Ελληνική Θράκη στη Βουλγαρία , απεχώρησαν απ΄ εκεί μετά την ήττα της Γερμανίας στα 1945. Η παράδοση αναφέρει ότι οι Θράκες ίδρυσαν την Ελευσίνα.
Από τους νεολιθικούς κατοίκους της περιοχής της Θράκης υπήρχαν ελάχιστα ίχνη. Το 2000 π.Χ. εγκαταστάθηκαν εκεί ινδοευρωπαϊκά φύλα, συγγενικά με τους Έλληνες και Ιλλυριούς. Διαδίδεται ότι οι λαοί εκείνοι προήρχοντο από την Μ. Ασία και εισήλθαν στην Θράκη αφού διέπλευσαν τον Ελλήσποντο. Ιστορικοί παραδέχονται ότι οι Άριοι λαοί της Ευρώπης εξώρμησαν από το οροπέδιο του Ιράν. Άλλοι παραδέχονται ότι οι λαοί εκείνοι που κατέβησαν στην Βαλκανική χερσόνησο από τον βορρά, μαζί με το κύμα των Αρίων που έφερε και τους Έλληνες στη χώρα τους.
Σύμφωνα με την παράδοση , η Θράκη ήταν μία από τις θυγατέρες του Ωκεανού, αδελφή της Ευρώπης, της Λιβύης και της Αφρικής. Εξακριβωμένον είναι ακόμη ότι ένας κλάδος των Θρακών οι Πιέριοι ή Πίερες , κατώκισαν στην Πιερία της Μακεδονίας . Ίσως έφθασαν και στη Βοιωτία και στον Ελικώνα. Πιστευτή είναι η θεωρία ότι οι Θράκες όπως και οι Έλληνες , πιθανώτατα να προέρχονται από τους νεολιθικούς αυτόχθονες , κατοίκους της Βαλκανικής χερσονήσου. Κλάδος ήσαν της μεγάλης Μεσογειακής φυλής. Οι ρίζες των Θρακών και όλων των άλλων Ελλήνων πρέπει να αναζητηθούν όχι στα Άρια φύλα που ήρχισαν την κάθοδό τους πριν από 4.000 χρόνια, αλλά στους αρχαίους αυτόχθονες που ήσαν στη νότια Βαλκανική πριν από απροσδιόριστο αριθμό χιλιετιών.
Ο Ηρόδοτος περιγράφει στο 5ο βιβλίο του τον πασσαλόπληκτο συνοικισμό της λίμνης Πρασιάδος. Οι Θράκες , γεννήτορες της μουσικής ήσαν σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία.
Ο Ορφέας από τη Θράκη , που έλαβε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία , ήταν γιος του Οιάγρου και της Καλλιόπης , αργότερα κατέβη στον Άδη αναζητώντας την σύζυγό του Ευρυδίκη. Κατά την αρχαία παράδοση , σε ένα διονυσιακόν όργιο οι γυναίκες της Θράκης τον κατατεμάχισαν , διότι μετά τον θάνατο της Ευρυδίκης δεν ήθελε άλλη γυναίκα…. Άλλοι μουσικοί της Θράκης ο Εύμολος και ο Μουσαίος , σύγχρονος του Ορφέως που επενόησε τους αριθμούς και την αρμονία τους.
Και οι εννέα Μούσες , οι θυγατέρες του Δία και της Αρμονίας, δημιουργήματα είναι των θρακικών θρύλων. Οι Πιερίδες Μούσες από τα Πιέρια όρη και οι Ελικωνιάδες από τον Ελικώνα της Βοιωτίας και οι δύο σχετίζονται με τους Θράκες . Οι Οδρύσες , θρακικό φύλο ισχυρό κατοικούσαν κοντά στον Άρδα , παραπόταμο του Έβρου. Είχαν από τον 5ο μ.Χ. αιώνα φιλικές σχέσεις με τους Αθηναίους.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και την παράδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία , ο ελληνικός πληθυσμός της περιοχής κατέφυγε στην Ελλάδα και σημαντικό μέρος του ήλθε στη Δυτική Θράκη.
Ακολούθησε το 1923 -25 η ανταλλαγή των πληθυσμών . Οι Τ. της Δυτικής Θράκης έμειναν στις εστίες τους….. Οι σημερινοί Τούρκοι της Δ. Θράκης Έλληνες είναι υπήκοοι. Εκτός από τους Τούρκους υπάρχουν στη Θράκη και άλλοι μωαμεθανοί , χίλιοι Αθίγγανοι και Πομάκοι που είναι βουλγαρόφωνοι. Το 1913 οι Πομάκοι αντετάχθησαν βίαια στην προσάρτηση της Δ. Θράκης στη Βουλγαρία.
Η Σαμοθράκη ,το νησί των Καβείρων είναι μοναδικό νησί της Θράκης που έχει έκταση 178 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πρώτοι κάτοικοί της θα ήσαν οι Πελασγοί , αλλά το 1.100 επήγαν εκεί Ίωνες από την Σάμο.
Η νήσος ελευθερώθη τον Οκτώβριο του 1912.
Η Αλεξανδρούπολη , μια ωραία πόλη της Θράκης, πρωτεύουσα του Νομού Έβρου.
Η Κομοτηνή , σπουδαία πόλη με τα τείχη που κατεδαφίσθησαν στα 1922- 23.
Η Ξάνθη, η πόλη η αρχόντισσα, κέντρο παραγωγής καπνών, ελευθερώθη από τον Ελληνικό στρατό στις 12 Ιουλίου 1913. Η συνθήκη του Βουκουρεστίου παρεχώρησε τη Δ. Θράκη στη Βουλγαρία.
Τα Άβδηρα, ένας οικισμός του Νομού Ξάνθης, έκτισεν ο Ηρακλής στη μνήμη του συντρόφου του Αβδήρου. Από ιστορική πλευρά, την πόλη έκτισε στα 656 π.Χ. ο Τιμησίας ο Κλαζομένιος που ήταν εξόριστος εκεί. Τα Άβδηρα ανοικοδόμησαν το 453 π.Χ. Έλληνες Μικρασιάτες.
Οι Ούννοι, οι Σλάβοι , οι Βούλγαροι ,οι Άραβες , οι Φράγκοι υπήρξαν εισβολείς.
Στα 1352 απεβιβάσθησαν οι πρώτοι Τούρκοι με αρχηγό τον Σουλεϊμάν. Στα 1359 έφτασεν ο σουλτάνος Μουράτ στη Θράκη και έκαμε την Αδριανούπολη πρωτεύουσα . Στα 1369 ο στρατηγός Γαζή πασάς κατέλαβε την Κομοτηνή και όλη τη Θράκη.
Οι αιώνες περνούν και με τη συνθήκη της Λωζάνης στις 24 Ιουλίου 1923, η Δυτική Θράκη παρέμεινε οριστικά ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Ο Όμηρος ήταν σύγχρονος του Προφήτη Ησαΐα.
Β΄.
Ο Στράβων από την Αμάσεια του Πόντου, έγραψε πάλι σε απόδοση του γράφοντος , ότι την Θράκη αποτελούν 22 έθνη.( Ιστορία Η΄ 321, 48). Γράφει ακόμη ο ίδιος ότι περί τους πρόποδες του όρους ΒΕΡΜΙΟΥ της Μακεδονίας κατοικούσε λαός Θρακικός ,στην εποχή που ο βασιλεύς της Θράκης ο Μίδας είχεν εκεί τους περίφημους κήπους του.
Οι Θράκες και οι Μακεδόνες στους αρχαιοτάτους προ Χριστού αιώνες αποτελούσαν ένα κοινό έθνος , μια φυλή.
Ο Θουκυδίδης ο μέγας Ιστορικός του Ε΄ π.Χ. αιών. ,αποκαλούσε τη Θράκη ΜΕΓΑΛΗ ΘΡΑΚΗ . Γράφει ακόμα ο Θουκυδίδης , ότι η Φωκίδα , εκατοικείτο από Θράκες , καθώς επίσης και στην Αττική Θρακική εξουσία υπήρχε , που φαίνεται από μία τοποθεσία της με το όνομα Φρύγια = Θράκη.
Και ο Στράβων γράφει ότι οι Θράκες με τον βασιλέα τους Εύμολπον εκυρίευσαν όλη την Αττική.
Ο Θουκυδίδης πατέρα είχε τον βασιλέα της Θράκης Όλορον και μητέρα την Ηγησιπύλη , που κατήγετο από το επιφανές γένος των Θρακών Φιλαί΄δών.
Ο Θουκυδίδης εγεννήθη στον Δήμο Αλιμούντα της Αττικής και δια αυτό εθεωρείτο Αθηναίος.
Ο Αριστοτέλης, ο διδάσκαλος του Μ. Αλεξάνδρου , γράφει ότι η πόλη Άντανδρις ή Αδωνίς στην Μυσία του Πόντου της Μ. Ασίας , ιδρύθη υπό Θρακών , όπως το επιβεβαιώνει και ο Στράβων. Γράφει ακόμα ο Αριστοτέλης , ότι οι Θράκες έφυγαν από τη Φωκίδα και εγκαταστάθηκαν στην Εύβοια.
Ο Σχολιαστής Λυκόφρων επιβεβαιώνει ότι η Βοιωτική πόλη Ανθηδών Θρακικής ήταν προελεύσεως.
Ο Όμηρος γράφει ότι στους αρχαιοτάτους χρόνους οι Θράκες μαζί με τους συγγενείς τους Τρώες , κατέκτησαν πολλά μέρη της Μ. Ασίας, έφθασαν μέχρι την Αρμενία.
Στου Ομήρου την εποχή , άρχισε να κτίζεται η Αρμενία του Πόντου , όταν ο Θρακιώτης Άρμενος , κάτοικος του χωρίου Αρμένιου της Λαρίσσης αντάμα με τον Κύρσιλο από τα Φάρσαλα και τον Μήδια από τη Λάρισα, ξεκίνησαν στον άγνωστο κόσμο της Μ. Ασίας. Μετέφεραν εκεί αμέσως 100.000 Έλληνες. Έτσι ο τόπος του Άρμενου, έλαβε το όνομα ΑΡΜΕΝΙΑ. ( J. Demorgan . Histoire de Peuple Armenen. Παρίσι,1919).
Ο Όμηρος αποκαλεί την Θράκη έθνος θρησκευτικό και προσθέτει ότι η λέξις Θραξ, σημαίνει αοιδός δηλ. τραγουδιστής, μουσικός( Ομήρου Ιλιάς Γ, 188- 189).
Ο Στέφανος ο Βυζάντιος αναφέρει τρεις Θρακικές πόλεις με το όνομα Νύσσαι. Η μία στην Θράκη, η άλλη στην Εύβοια και η άλλη στον Ελικώνα, ο ιστορικός Πλίνιος γράφει ότι και άλλη πόλιν έκτισαν οι Θράκες με το αυτό όνομα στη Μεγαρίδα. Επίσης Θράκες είχαν κατακτήσει και την Αζηνία της Αρκαδίας.
Ο Γάλλος αρχαιολόγος Αλμπέρ Ντυμόν, στα 1869 διευθυντής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών , στον υπουργό Παιδείας, τον Βίκτωρα Ντηρνώ γράφει για την Θράκη και την παιδεία της, « Ολίγαι επαρχίαι του αρχαίου κόσμου δύνανται να επιδείξουν τίτλον σοβαρώτερον εις την περιοχήν της Επιστήμης ως η Θράκη .
Ακόμη και ο υψηλός νεολιθικός πολιτισμός των χωρών του κάτω Δουνάβεως ήτο Θρακικός».( Εγκυκλ. ΗΛΙΣ τόμος 9).
Οι Αρχαιολόγοι C. Seure και N. Degrant, είχαν ανακαλύψει 10 χιλιάδες τύμβους που υπήρχαν μέχρι και σήμερα. Οι επιγραφές και τα σημεία τους δείχνουν την Ελληνικότητα της Θράκης και τη γλώσσα της την Ελληνική.
Λιμάνια της αρχαίας Θράκης ήσαν στο ακρωτήριο της Καλλιπόλεως. Τα λιμάνια των Αβδήρων, της Ορθογωρείας, της Μεσημβρίας, της Μαδύτου ,της Σαλμαδησσού, Αγαθουπόλεως, της Αγχιάλου, της Καγλάτης, του Ίστρου και της Τύρας στις εκβολές του Δουνάβεως.
Η Θράκη επολεμήθηκε σκληρά ανά τους αιώνες , από τους Γότθους, τους Ρωμαίους, τους Έρουλους, τους Αβάρους, τους Ούννους, τους Σλαύους, τους Άραβες, τους Ρώσους, τους Τούρκους κ.α.
Περί το 342 π.Χ. Θράκη και Μακεδονία αποτελούσαν ένα βασίλειο με τον βασιλέα του Φίλιππο . Ο Μέγας Αλέξανδρος στην εκστρατεία του κατέταξε τους Θράκες στην στρατιά του στρατηγού Σιτάλκη. Μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου ,οι Θράκες εχώρισαν από τους Μακεδόνες και βασιλέας τους ήταν ο Μακεδόνας Λυσίμαχος, στρατηγός πρώτα του Μ. Αλεξάνδρου.
Αυτοκράτορες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας υπήρξαν ο Λέων Α΄ ο Μέγας(457 – 474), ο Αναστάσιος (491- 518), ο Ιουστίνος (518- 527) και η σύζυγός του Ευφημία από τη Θράκη και αυτή.
Στην αρχαία Ελλάδα , ο Μιλτιάδης , ο νικητής της μάχης του Μαραθώνος (490 π.Χ.) σύζυγον είχε τη βασιλοπούλα του βασιλέως της Θράκης Ολόρου.
Ο Θεμιστοκλής, νικητής της ναυμαχίας της Σαλαμίνος (480 π.Χ.), μητέρα είχεν από τη Θράκη.
Ο Χαρίδημος , στρατηγός του Μ. Αλεξάνδρου, σύζυγον έλαβε την αδελφή του βασιλέως των Θρακών Κερσοβλέπτου.
Ο Ηρόδοτος από τη Θράκη, διάσημος ιατρός. Ο Ευμένιος Αρχιγραμματεύς του Μ. Αλεξάνδρου από τη Θράκη και άλλοι.
Ο σοφιστής Πρωταγόρας κατήγετο από τα Άβδηρα. Ο στρατηγός του Κύρου Άρπαγος, περικύκλωσε τα τείχη της πόλεως Τέω που ήταν βόρεια της Εφέσου, με επιχώματα, οι κάτοικοι τότε εισήλθαν στα πλοία και ήλθαν στη Θράκη και έκτισαν την πόλι Άβδηρα, που έλαβεν ανάπτυξι μεγάλη ( Ηρόδοτος Α΄ βιβλίο Ιστορίαι 168).
Ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος , μαζί με τον μαθητή του Σεκούνδο, την Θράκη εκχριστιάνισε με το κήρυγμά του.
Γ΄
Το Διδυμότειχο έχοντας το όνομα από τα δίδυμα τείχη , χρονολογείται από τον Η΄ μ. Χ. αιώνα. Πρωτεύουσα έγινε στα 1341 επί Ιωάννου Στ΄ Καντακουζηνού , όταν αυτός αγωνιζόταν εναντίον του Ιωάννου Παλαιολόγου. Πέρασε στην κατοχή του γιου του Μανουήλ Καντακουζηνού και περιήλθε τελικά στα χέρια του Ιωάννου Παλαιολόγου. Στων τειχών τον περίβολο βρίσκεται το βυζαντινό παρεκκλήσι της Αγίας Αικατερίνης , του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Γεωργίου Παλαιοκαστρίτη, όπου έγινεν η στέψη του Ιωάννου Στ΄ Καντακουζηνού. Περάσαν πολλοί απ΄ εκεί , ανάμεσά τους στα 1261 ο Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης, ο συγγραφέας του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος.
Δ΄
Η Ξάνθη, πόλη της Θράκης και πρωτεύουσα του Νομού και Επαρχίας Ξάνθης. Είναι μία από τις πόλεις της Θράκης που έχουν ιδιαίτερη φυσιογνωμία εξαιτίας συνυπάρξεως του Ελληνικού και τουρκικού στοιχείου. Σε μικρή απόσταση από την πόλη , στις προσβάσεις της Ροδόπης, είναι τα μοναστήρια της Παναγίας , της Καλαμούς και των Ταξιαρχών. Η Ξάνθη γνωστή ήταν από τα αρχαία χρόνια. Τότε λεγόταν Ξάνθεια . Έως τον Θ΄ μ.Χ. αιώνα ,ήταν ένας μικρός οικισμός και αργότερα έγινε έδρα επισκόπου στα χρόνια του Ανδρονίκου Β΄ Παλαιολόγου. Αργότερα προάγεται σε μητρόπολη και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στους εμφυλίους πολέμους μεταξύ Ιωάννου Στ΄ Καντακουζηνού και Άννας Παλαιολογίνας. Το 1361 την κατέλαβαν οι Τούρκοι και μετωνομάσθη Ξάνθη. Στα 1912 την κατέλαβαν οι Βούλγαροι και στα 1913 οι Έλληνες. Οι δικοί μας τότε αναγκάσθηκαν να την εγκαταλείψουν , γιατί η Συνθήκη του Βουκουρεστίου την παρεχώρησε στη Βουλγαρία . Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο έγινε πάλι Ελληνική.
Ξάνθη ωνομαζόταν στη Μυθολογία μία από τις θυγατέρες του Ωκεανού και της Τηθύος. Υπήρχε και η πόλη Ξάνθεια, που την αναφέρει ο Στράβων και υπήρχε και στα βυζαντινά χρόνια.
Ο Νομός Ξάνθης έχει έκταση 1793 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Στην περιοχή ανάμεσα στο Διδυμότειχο και το Πύθιο κτισμένη ήταν η πόλη Πλωτινόπολις, την δεξιά όχθη του Έβρου όχθη.
Ιδρύθη από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τραϊανό (98- 117 μ.Χ.) και την ωνόμασε έτσι για να τιμήσει τη σύζυγό του Πλωτίνη. Την πόλι ανεκαίνισεν ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ( 527- 565). Σώθηκαν νομίσματα των αυτοκρατορικών χρόνων, από την εποχή του Καρακάλλα(211- 217) κ.α. Τα κατάλοιπά της υπάρχουν στο ύψωμα Αγία Πέτρα. Τον Η΄ αιώνα εγνώρισε μια νέα περίοδο ακμής, με πολλά Ελληνικά σχολεία και τεχνίτες.
Στην Χιακή εφημερίδα Χιώτικη Διαφάνεια , στις 15 Ιανουαρίου 2015, έγραψα το άρθρο μου Δημοτικά τραγούδια από την Σκίαθο, το Διδυμότειχο , τα Φυτά και Βολισσό της Χίου.
Στον κώδικα Parisinus Graecus 633 γράφεται “Σύγνωτέ μοι, παρακαλώ ει τι έσφαλον και ο Θεός σώσει υμάς πάντας”.
Το ίδιο ζητώ και εγώ τώρα !
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Γ. ΓΑΤΑΝΑΣ.
Πτυχιούχος Τμημάτων Ιστορίας – Αρχαιολογίας και Κλασσικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πτυχιούχος Διδασκαλείου Μέσης Εκπαιδεύσεως Αθηνών, μείζονος διαρκείας.
Έπαινος Ακαδημίας Αθηνών.
Βραβείο α΄ με έπαινο της Γλωσσικής Εταιρείας Αθηνών.
Μεγαλόσταυρος του Αγ. Ισιδώρου, ανώτατο παράσημο της Χιακής Εκκλησίας.
Έπαινος Γλωσσικής Εταιρείας Αθηνών.
Συγγραφέας.
