«Η ομορφιά δεν είναι τίποτα άλλο από τη λογική εικόνα του άπειρου» είπε κάποτε ο ιστορικός Τζορτζ Μπάνκροφτ.Αν η ομορφιά είναι οικουμενική, όπως για παράδειγμα ο Πλάτωνας διατείνονταν, είναι λογικό να θεωρηθεί ότι δεν την μάθαμε μέσα από τις αισθήσεις.
Yπάρχει στη νεοελληνική λογοτεχνία ένας σηµασιακός κώδικας σύµφωνα µε τον οποίο η συνάρτηση του κάλλους µε το αγαθό εμφανίζεται σταθερά ως σχέση ισοδυναµίας ή ταυτότητας, η οποία λειτουργεί σε πολλά επίπεδα και παίρνει διάφορες ισότιμες εκφράσεις όπως κάλλος ίσον αγαθό,ομορφιά,ίσον καλοσύνη, ηθικές αξίες ίσον αισθητικές αξίες.ανιχνεύεται τόσο στην ποίηση όσο και στην πεζογραφία, ισχύει τόσο για την γραπτή όσο και για την προφορική λογοτεχνία και εκτείνεται όχι µόνο στη νεοελληνική αλλά και στη βυζαντινή και στην αρχαία ιστορική φάση!
Ένας άνθρωπος που επιθυμεί να προσεγγίσει την Αλήθεια προσπαθώντας να εφαρμόσει την γνωστή εντολή του Απόλλωνα «Γνώθι Σαυτόν» είναι υποχρεωμένος να ασχοληθεί με την βαθύτερη έννοια του κάλλους!
Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.
Συγγραφέας-ποιήτρια.
