Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…
Ήταν Σάββατο 13 Νοεμβρίου 1976 δύο μέρες μετά την παρέλαση της 11ης Νοεμβρίου που γιορτάσαμε την απελευθέρωση της Χίου!
Η οδός Καλοπλύτου και το παζάρι έσφυζε από την επαγγελματική δραστηριότητα όπου υπήρχαν κάθε λογής επαγγελματίες και επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και αντιπροσωπείες χονδρικού εμπορίου και γενικώς η ζωντάνια της κεντρικής Χίου!
Σ’ αυτόν τον χώρο της Καλοπλύτου είχε και ο Βαγγέλης σιδηροκατασκευές ένας νέος άνθρωπος της εποχής γύρω στην ηλικία μου!
Τι τα θες τι τα γυρεύεις Σαββατιάτικα πρωί πρωί από απροσεξία του παίρνει ο πριονωτός τροχός το μανίκι της φανέλας του και του πριονίζει το δεξί του χέρι κατά 70% μαζί με την σάρκα και το κόκαλο!
Πρέπει να ήταν η ώρα μεταξύ 08.30 έως 09.15 πρωί όταν οι γείτονες επαγγελματίες μας τον έφεραν στην κλινική Ζαφείρη!
Η αίθουσα αναμονής των ασθενών Σαββατιάτικα πρωί πρωί ήταν γεμάτη από πρώην Χειρουργημένους που είχαν έρθει για αλλαγή αλλά και από διάφορους άλλους νέους ασθενείς Οι τραυματίες προηγούνται και ειδικότερα η συγκεκριμένη περίπτωση που ήθελε άμεση χειρουργική αντιμετώπιση!
Αφού τον καθαρίσαμε από την αιμορραγία και είδαμε το τί συμβαίνει αρχίσαμε την συρραφή των αιμορραγούντων αγγείων και φλεβών και σταματήσαμε την αιμορραγία! Του κάναμε και επιδερμική συρραφή καθώς και με νάρθηκα ακινητοποίηση του χεριού! Επειδή είχε χάσει αρκετό αίμα του χορηγήσαμε ορό με φάρμακα για να πάρει ο οργανισμός του υγρά!
Άμεσα έπρεπε να μεταβεί σε μεγάλο Νοσοκομείο των Αθηνών και ειδικότερα στο ΚΑΤ ή στο Ασκληπιείο Βούλας όπου υπήρχε και αγγειοχειρουργός για πλήρη αποκατάσταση του κυκλοφορικού συστήματος του χεριού του!
Ευτυχής συγκυρία εκείνη την ώρα περίπου υπήρχε αεροπλάνο για Αθήνα! Ο Ζαφείρης με το κύρος και τις γνωριμίες που είχε με τηλεφωνική επικοινωνία στο αεροδρόμιο καθυστέρησε την πτήση για να πάρει και τον Βαγγέλη να τον μεταφέρει στην Αθήνα στο Ασκληπιείο Βούλας ή στο ΚΑΤ. Όλα πήγαν προς το παρόν κατ’ευχήν!
Ο Βαγγέλης ταξίδεψε αμέσως και απ’ ότι θυμάμαι πρέπει να πήγε στην Βούλα! Προς το παρόν για μας κατά κάποιον τρόπο τελείωσε η άμεση επέμβαση μας!
Συνεχίσαμε την εξέταση των άλλων ασθενών που περίμεναν καρτερικά και με μεγάλη υπομονή και με μεγάλη περιέργεια να μάθουν αυτό καθ’εαυτό το περιστατικό για τον τραυματισμό του Βαγγέλη!
Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσο χρονικό διάστημα είχε περάσει ίσως 25 έως 30 ημέρες όταν ένα πρωί παρουσιάζεται ο Βαγγέλης με κομμένο το χέρι για να του κάνουμε αλλαγή στο κολόβωμα που είχε απομείνει στο δεξί του χέρι!
Μόνο που δεν κουτουλούσαμε τα κεφάλια μας στον τοίχο από την θέα που αντικρίσαμε με ένα χέρι χαμένο τζάμπα και βερεσέ που λέει η λαϊκή ρήση!
Θλίψη και οδύνη πραγματικά μας προκάλεσε αυτή η αδιαφορία και η αδικαιολόγητη τροπή του γεγονότος! Από αυτά που μας είπε ο Βαγγέλης και οι συγγενείς ήταν ότι επειδή υπήρχε η παράπλευρη αιμάτωση του χεριού από το υγιές 30% τμήμα του τραυματισμού δεν προέβησαν σε καμία επέμβαση και όταν μετά από οκτώ μέρες άρχισε η γάγγραινα λόγω της μη αιμάτωσης του έκοψαν το χέρι με αποτέλεσμα ο Βαγγέλης σήμερα να έχει πρόσθετο άκρο!
Εδώ θέλω να αναφερθώ ότι πολλές φορές τα χρόνια εκείνα στα μεγάλα νοσοκομεία των Αθηνών υπήρχε από ασυνείδητους γιατρούς μεγάλη αδιαφορία για ασθενείς που πήγαιναν από την επαρχία και πολλές φορές έπρεπε να υπάρξει πολιτική παρέμβαση για να φροντίσουν και να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς ή ήθελαν το λεγόμενο φακελάκι που οι επαρχιώτες δεν γνώριζαν που να απευθυνθούν!
Ίσως γι’ αυτό την πάτησε και ο καλοκάγαθος Βαγγέλης και έμεινε με ένα χέρι! Αργότερα άλλαξε επάγγελμα και μάλλον διπλά επαγγέλματα λόγω της φύσεως και της αδυναμίας του ενός χεριού!
Αυτά δυστυχώς έχει η ζωή και χρειάζεται μεγάλη προσοχή και ψυχραιμία προκειμένου να γίνει αυτό που πρέπει!
Ευτυχώς σήμερα έχουν αλλάξει οι συνθήκες στα νοσοκομεία της χώρας και για της Χίου έχω να πω με μεγάλη σιγουριά και υπερηφάνεια ότι έχουμε από τα καλύτερα νοσοκομεία της Ελλάδας και σε έμψυχο δυναμικό αλλά και κτιριακών εγκαταστάσεων και μηχανολογικού εξοπλισμού!
Στην Χίο τον τόπο μας γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις και ξέρουμε τι θα κάνουμε! Αυτά για σήμερα με την αφήγηση ενός από τα δυσάρεστα γεγονότα που έζησα! Εύχομαι στον Βαγγέλη εάν τύχει και διάβασει το κείμενο μου κάθε καλό στην υγεία του και την οικογένεια του!
Καλό απόγευμα!
Χίος 24 Μαΐου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιωτης
