Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…
Μ’ όποιον Δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις! Αυτά λέει μία από τις σοφές παροιμίες!
Γιάννης Αυγουστής ο γιατρός Παθολόγος παντός καιρού! Από το 1963 σε ηλικία μόλις είχα κλείσει τα 16 μου χρόνια που βρέθηκα μαζί του στην πρώτη κλινική του στην οδό Βασιλικάρη 2 και Απλωταριάς ….σημερινή Πυξίδα πάνω όροφος ….δεν σταμάτησε ούτε λεπτό το μυαλό μου να ρουφάει σαν σφουγγάρι όλα τα γεγονότα και περιστατικά με χειροπιαστά και επιστημονικά δεδομένα που με μεγάλη πειθώ και μαεστρία προσπαθούσε να μου μεταδώσει για να είμαι σε θέση να τον βοηθήσω στο πολυδιάστατο ιατρικό του έργο που καθημερινά ξεδιπλώνονταν μπροστά μου!
Ένα από τα σπάνια περιστατικά που από την πρώτη φορά που αντίκρισα μου προκάλεσε δέος ήταν η παρακέντηση με το τροκάρ την κοιλιά της κυρά Μαρίας από το Κάστρο της Χίου που ερχόταν σχεδόν κάθε δύο τρείς μήνες να γίνει ολόκληρη ιεροτελεστία για την εκτέλεση της καθ’ εαυτό χειρουργικής επέμβασης με το τρύπημα της κοιλιάς για την αφαίρεση κάθε φορά τουλάχιστον τριάντα έως σαράντα λίτρα από την κοιλιακή κοιλότητα του σώματος της!
Ερχόταν έγκυος και έφευγε στεγνή σαν στέκα! Η περιέργεια για το μικρό μου μυαλουδακι μεγάλη και τα ερωτήματα πολλά και διάφορα το πώς και το γιατί αυτή η περίεργη Παθολογική αρρώστια! Μου τα εξηγούσε όλα με κάθε λεπτομέρεια αλλά μου έδειχνε μέσα από ιατρικά εγχειρίδια και βιβλία ανατομίας και ανθρωπολογίας και με πίεζε να μελετήσω σχολαστικά όλα τα συστήματα της λειτουργίας του κάθε οργάνου του ανθρώπου! Έχω μάθει από τα χρόνια εκείνα την ανατομία του ανθρώπινου οργανισμού απ’ έξω κι ανακατωτά!
Δεν κάνω ούτε τον έξυπνο ούτε τον γιατρό… αλλά οι συγκυρίες και τα γεγονότα της εποχής εκείνης για μένα ήταν το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο της ζωής μου… γι’αυτό ακριβώς το λόγο αναφέρω ότι οι γνώσεις μου είναι του Πανεπιστημίου Αυγουστή! Το τι γινόταν με την κυρά Μαρία με το ασκητικό υγρό… ερχόταν πρωί πρωί στην κλινική την τοποθετούσαμε σε χώρο ξεχωριστό από τους άλλους ασθενείς για ευνόητους λόγους υγείας αλλά και της θέας και μάλιστα πολλές φορές όταν η παλιά Κλινική ήταν γεμάτη από ασθενείς τοποθετούσαμε παραβάν στον τεράστιο διάδρομο και ξεκινούσε η διαδικασία με την χορήγηση πρώτα ενδοφλέβιας χορήγησης ορού για να μην πάθει σοκ ή καρδιακή ανακοπή από την τεράστια αφαίρεση του ασκητικού υγρού!
Γινόταν η κατάλληλη αποστείρωση στο κοιλιακό τοίχωμα με λίγη τοπική νάρκωση πότε με ένεση ή με σπρέι ανάλογα πως ήταν τα κοιλιακά τοιχώματα! Και εξηγώ ότι για να φθάσουμε μέσα στην κοιλιά τρυπάμε το δέρμα μετά το υποδόριο λίπος κατόπιν η περιτονία από κάτω το μυϊκό σύστημα και τέλος το περιτόναιο η μεμβράνη που περικλείει όλα τα γαστρεντερικά όργανα της κοιλιάς! Στην περίπτωση που υπάρχει ασκητικό υγρό τα τοιχώματα αυτά γίνονται πολύ λεπτεπίλεπτα και στο τέλος με την πάροδο της διαδρομής της νόσου σαν τσιγαρόχαρτο! Και το μεγάλο κακό ξεκινά από τον μεγαλύτερο αδένα του ανθρώπινου οργανισμού που είναι το συκώτι επιστημονικά το Ήπαρ! Λίγα λόγια θα αναφέρω για την λειτουργία και την σημασία του συκωτιού! Συνθέτει πρωτεΐνες του αίματος που βοηθούν στην πήξη…την μεταφορά οξυγόνου και βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα! Αποθηκεύει το περίσσευμα των θρεπτικών ουσιών και τις επιστρέφει στην κυκλοφορία όταν χρειαστεί! Παράγει χολή η ουσία που χρειάζεται για την βοήθεια της πέψης της τροφής!
Καθαρίζει και αποβάλλει από τον οργανισμό όλες τις επιβλαβείς ουσίες όπως των ναρκωτικών και του αλκοόλ! Τώρα η κίρρωση του ήπατος είναι η βλάβη που προκαλείται από πολλούς παράγοντες όπως τα διάφορα φάρμακα.. τοξίνες.. αλκοόλ… ιογενείς λοιμώξεις του ήπατος όπως ηπατίτιδα Β και C η παχυσαρκία ο διαβήτης ο καρκίνος και πολλές ακόμη ασθένειες του γαστρεντερικού συστήματος! Όπως λέμε το συκώτι είναι το μεγαλύτερο βιοχημικό εργαστήριο του οργανισμού που όταν μεταβληθεί σε κίρρωση ήπατος μόνο με μεταμόσχευση μπορεί να γίνει κάτι γιατί έχει μεταβληθεί σε μία ουλή δηλαδή δεν έχει την λειτουργία που χρειάζεται είναι σαν νεκρός οργανισμός και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο δημιουργείτε το ασκητικό υγρό που από την στιγμή που δεν φεύγει με διουρητικά φάρμακα τότε φθάνουμε στην περίπτωση της κυρά Μαρίας που χρειάζεται αφαίρεση με την διαδικασία της επέμβασης με το τροκάρ δηλαδή το τρύπημα της κοιλιάς και η ροή μέσω της τοποθέτησης του αυλού με την ενέργεια του τροκάρ! Την σημερινή εποχή το τροκάρ το χρησιμοποιούν για τις επεμβάσεις της λαπαροσκοπικής χειρουργικής.
Η κυρά Μαρία ερχόταν περίπου για τρία χρόνια ακόμη και στην νέα Κλινική Αγίων Αποστόλων 7 και περί το τέλος του 1966 ένα πρωί φώναξαν του Αυγουστή να πάει στο κάστρο… άλλωστε ήταν κοντά στην περιοχή της κλινικής και πήγε με τα πόδια να την δει και την βρήκε νεκρή. Όταν γύρισε μου λέει τέλος η κυρά Μαρία! Όταν λέμε ότι ο Αυγουστής έκανε πρωτοποριακή Ιατρική τις δεκαετίες 1960-70 δεν είναι τυχαίο γεγονός είναι αυτό που λέμε ο γιατρός παντός καιρού! Μέσα στην κλινική γινόταν πραγματικά μεγάλα ιατρικά επιτεύγματα όλων των ιατρικών ειδικοτήτων από τον γιατρό παντός καιρού Γιάννη Αυγουστή με την συμμετοχή όλων μας….που βρισκόμαστε δίπλα του … που και σήμερα ακόμη μόνο μέσα στα χειρουργεία και τα καλά μεγάλα οργανωμένα νοσοκομεία γίνονται από μεγάλη ομάδα επιστημόνων! Θα τα πούμε σε επόμενα Γεγονότα και περιστατικά που αντιμετώπισα μέσα στις κλινικές της εποχής εκείνης! Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα! Εύχομαι ο Ιούνιος να μας φέρει καλύτερες μέρες!
Χίος, 1 Ιουνίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
