Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή Νο 9 ..
Δεν ξέρω από που να αρχίσω και πού να τελειώσω με την πολυετή σχέση, την γνωριμία και την συνεργασία που είχαμε με τον Σιδερή Μαϊστρο ….
Τον πρωτογνώρισα όταν τον εγγέγραψα στον Ιατρικό Σύλλογο Χίου ως γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου Χίου γύρω στο 1965 σύν πλην και διαπιστώθηκε ότι έχουμε μια μέρα διαφορά στα γενέθλια μας με διαφορά δεκαεπτά χρόνια…εν συνεχεία στην πρώτη του Κλινική Μαιευτική Γυναικολογική στην οδό Παύλου Κουντουριώτου όπου σήμερα το Φαρμακείο Ξύδα στον πάνω όροφο με μικροεπέμβαση στην μητέρα μου.
Εν συνεχεία το 1971 βρεθήκαμε ξανά μετά την αποστράτευση μου και ξεκινήσαμε μόνιμη συνεργασία μέχρι το 1980. Μέσα σ’ αυτή την κλινική έζησα και χαρούμενες στιγμές της ζωής μας και της οικογένειας μου αλλά και πολλές έντονες συγκινήσεις αγωνίας με πολλά ξενύχτια έντονης δραστηριότητας…. για πολλά και ποικιλόμορφα περιστατικά που συνέβησαν…..θα ξεκινήσω με την προσωπική μας ιστορία όταν η κόρη μας τα μεσάνυχτα της 17ης προς 18ης Σεπτεμβρίου 1972 είδε το φως μόλις επτά μηνών και 1250 γραμμάρια εντός της θερμοκοιτίδας όπου για πενήντα μέρες με το θήλαστρο έπαιρνα το γάλα από την Ιουλία και από το Levain δηλαδή τον καθετήρα από την μύτη στο στομάχι που εγώ ο ίδιος της είχα βάλει της χορηγούσα το γάλα με σύριγγα αλλά και το χαμομήλι και ότι άλλο υγρό Μας υποδείκνυε ο παιδίατρος Γεώργιος Σακελλαρίου που του είχα τυφλή εμπιστοσύνη.
Μέσα στην θερμοκοιτίδα έγινε και η βάφτιση όταν κάποια στιγμή υπήρξαν μεγάλα αναπνευστικά προβλήματα και φοβηθήκαμε ότι θα την χάναμε… και φώναξα τον Γιάννη Ζαφείρη που ήταν στην διπλανή Κλινική τον έχρισα ΝΟΝΟ μαζί με τον παπά Αντώνη Στρουμπή και έγινε σχεδόν κανονική βάφτιση χωρίς κολυμβήθρα…με λεκάνη με νερό.. παρούσες η αξέχαστη μαία Ειρήνη Βαξάλη και η γλυκύτατη και καλοσυνάτη κυρία Ευαγγελία Μενδωνίδου μητέρα της ιατρού Λεμονιάς Μενδωνίδου.. Όλα πήγαν κατ’ ευχήν!
Θα αναφερθώ σε ένα άλλο περιστατικό που προκαλεί πολύ γέλιο λόγω της συγκυρίας των γεγονότων που από χαρές γλέντι και πανηγύρια καταλήξανε στο χειρουργικό τραπέζι της κλινικής του Μαΐστρου …. Ήταν 19 Απριλίου 1973 ημερομηνία που φέτος θα έχουμε το Πάσχα.. Γύρω στις τέσσερις τα ξημερώματα μου τηλεφώνησε ο Μαΐστρος και μου λέει φέρε το μηχάνημα ναρκώσεως και έλα γρήγορα….. Έμενα σε απόσταση εκατόν μέτρων από τις κλινικές…
Αφού έφθασα είδα στην αίθουσα αναμονής πολλά γνωστά πρόσωπα στολισμένους ακόμη με τα ρούχα από τον γάμο της κόρης τους! Μόλις μπήκα στο χειρουργείο και έδωσα νάρκωση στο Δεσποινάκι που την γνώριζα μου λέει ο Μαΐστρος έλα να δεις τι είχε συμβεί και την τρομάρα του γαμπρού… φυσικά γνώριζα και το Γιωργάκη από τα μαθητικά μας χρόνια! Και αφού σκούπισε ο Σιδέρης πολύ καλά με αποστειρωμένα πανιά και γάζες τον κόλπο το θέαμα που αντικρίσαμε ήταν πραγματικά πρωτόγνωρο…. Προσπαθούσε ο γαμπρός να φανεί αντάξιος του ανδρισμού του αλλά δεν τα κατάφερε με αποτέλεσμα να γίνουν όλα μαντάρα στον κόλπο της νύφης.. με αιμορραγία χωρίς αποτέλεσμα…. Υπήρχε διπλός κόλπος με ένα χώρισμα από ζωντανό κρέας σε μέγεθος μιας κανονικής μπριζόλας………Τον πείραξα απ’ ότι θυμάμαι και του είπα αστειευόμενος… θα πούμε του γαμπρού να πηγαίνει πότε δεξιά και πότε αριστερά… αλλά η υπόθεση ήταν ότι έπρεπε να γίνει άμεσα η αποκατάσταση για μελλοντική γέννα και μας πήρε δυο ώρες για να αφαιρεθεί η μπριζόλα και να αποκατασταθεί ο κόλπος…
Όλα πήγαν καλά… γεννήθηκαν νομίζω δύο παιδιά…. συναντιόμαστε πολλές φορές στην διαδρομή που κάνω καθημερινά τα λέμε και πολλές φορές αναφερόμαστε και στην πρώτη νύχτα του γάμου τους με γέλιο και καλαμπούρι χωρίς σεμνοτυφίες και προκαταλήψεις. Όλα μπορούν να συμβούν αυτήν την εποχή που ζούμε ! Υπάρχουν σε πολλές περιπτώσεις διαμαρτία στην διάπλαση όπως αναφέρεται στην Ιατρική ορολογία… Αυτά για σήμερα γιατί έχουμε να καταγράψουμε εκατοντάδες περιστατικά στα χρόνια της συνεργασίας μας… Έπεται συνέχεια …
Χίος, 17 Μαρτίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
