Υπό τον τίτλο «Καλημέρα Βόρειο Αιγαίο» η εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ» της Κυριακής 26/3/2023, δημοσιεύει άρθρο του Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου και πρώην Πρύτανη ΕΜΠ Κωνσταντίνου Μουτζούρη, το οποίο αναφέρεται στην ελκυστικότητα των νησιών και στις αναπτυξιακές προοπτικές των Νήσων της Περιφέρειας όπως διαμορφώνονται στο παρόν και σύμφωνα με τα δεδομένα της οικονομίας τους, μετά από μία σύντομη αναφορά στις μεγάλες Μεταναστευτικές και Προσφυγικές Ροές που δέχθηκαν τα νησιά μας το 2015 και τις αρνητικές επιρροές που επέφεραν στην οικονομία τους.
Ακολουθεί το άρθρο, όπως αυτούσιο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΠΑΡΟΝ στις 26.3.2023:
«Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου, Πρώην Πρύτανη ΕΜΠ
Οι κατοικούμενες νήσοι του Βορείου Αιγαίου, που συνθέτουν την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (ΠΒΑ), είναι οι Λέσβος, Χίος, Σάμος, Λήμνος, Ικαρία, Οινούσσες, Ψαρά, Άγιος Ευστράτιος, Φούρνοι, Θύμαινα. Τα προς Ανατολάς θαλάσσια σύνορά τους αποτελούν τμήμα των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδας και της Ευρώπης με τη γείτονα Τουρκία.
Τα σύνορα αυτά δέχθηκαν αφόρητη πίεση και παραβίαση, κυρίως από το 2015 μέχρι τις αρχές του 2020. Η πίεση ήταν αφενός λεκτική, από την ηγεσία της γείτονος χώρας, και αφετέρου είχε να κάνει με την παραβίαση της κυριαρχίας τους από την παράτυπη και χωρίς έλεγχο είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα μας. Η ροή προσφύγων και οικονομικών μεταναστών την περίοδο 2015 – 2020 ήταν ανεξέλεγκτη προς Λέσβο, Χίο και Σάμο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο αυτή είχαν συσσωρευτεί και εγκλωβιστεί στη Λέσβο πάνω από 25.000 πρόσφυγες. Μερικές χιλιάδες υπήρχαν και στη Χίο και στη Σάμο. Από τότε, χάριν της εφαρμοσθείσας κυβερνητικής πολιτικής για τη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και της εκκενώσεως των νήσων, οι αριθμοί μειώθηκαν δραστικότατα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε στη Λέσβο περίπου 2.000 μετανάστες και μερικές εκατοντάδες στη Χίο και στη Σάμο. Οι εγκλωβισμένοι αυτοί, οι οποίοι όλοι επιθυμούν να μεταβούν στη Βόρεια Ευρώπη, διαβιούν σήμερα σε κέντρα που καθόλου δεν μοιάζουν με τα κέντρα του 2015, όπως, π.χ., η περίφημη την εποχή εκείνη Μόρια Λέσβου.
Στη Σάμο έχει κατασκευαστεί και λειτουργεί ένα υπερμέγεθες κέντρο, δυσανάλογο προς τις ανθρώπινες και εδαφικές διαστάσεις της νήσου. Στη Λέσβο κατασκευάζεται ένα ακόμη πιο υπερμέγεθες κέντρο, για άγνωστους λόγους. Το γεγονός πάντως είναι ότι η εφαρμοσθείσα από την άνοιξη του 2020 πολιτική επέφερε μεγάλη μείωση του πληθυσμού αυτού και ηρεμία στον τοπικό πληθυσμό, ο οποίος το 2020 εξερράγη και αντέδρασε στην έως τότε εφαρμοζόμενη πολιτική του laisser-passer από τα θαλάσσια σύνορα.
Σήμερα, οι νήσοι του Βορείου Αιγαίου εμφανίζουν μια αρκετά ελκυστική εικόνα από διάφορες απόψεις. Ένα βασικό χαρακτηριστικό τους είναι η σημαντική και αύξουσα πρωτογενής παραγωγή, ιδιαίτερα η κτηνοτροφική. Η Λέσβος είναι ο τρίτος γαλακτοπαραγωγός νόμος της χώρας, ενώ διαθέτει 6 βιομηχανικά σφαγεία και 21 τυροκομεία.
Η Λήμνος έχει παρόμοιες κτηνοτροφικές επιδόσεις, ταυτόχρονα με την τεράστια αύξηση του τουρισμού, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο έτη. Η παραγωγή των 11.000.000 ελαιόδεντρων της Λέσβου βρήκε φέτος καλύτερες τιμές όσον αφορά το λάδι, παρά τον εσφαλμένο τρόπο που γίνεται πανελληνίως η καταπολέμηση της ασθενείας του δάκου. Η ιδιαίτερη επίδοση στον πρωτογενή τομέα έχει ως αποτέλεσμα ένα μοναδικό γαστρονομικό προϊόν.
Η νήσος Χίος, με την παραγωγή της μοναδικής μαστίχας και την ύπαρξη της επιτυχημένης Ενώσεως Μαστιχοπαραγωγών της, με το εξαιρετικό ερευνητικό κέντρο της, συμπληρώνει την ιδιαίτερη επίδοση των κατοίκων της στη ναυτιλία (θαλασσοκράτειρες Χίος και Οινούσσες).
Η καταπληκτική οινοπαραγωγή της Σάμου, ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της τοπικής ένωσης, κατακτά συνεχώς νέες αγορές διεθνώς και συμπληρώνει ιδανικά την επίδοση της νήσου στον τουρισμό. Η ιδιαίτερη Ικαρία με την κτηνοτροφία της κατόρθωσε να προσελκύσει μεγάλους αριθμούς πανηγυριστών σε όλη τη διάρκεια του θέρους.
Πέραν του πρωτογενούς τομέα παραγωγής, οι νήσοι προσελκύουν, μετά τη μεταναστευτική κρίση, αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον. Η ανέγερση, σήμερα, στη Λέσβο πεντάστερων ξενοδοχείων και η συνεχής προσέλκυση μεγάλων εταιρειών κτηνοτροφίας, η προγραμματιζόμενη ανάπτυξη της μαρίνας Χίου από ιδιωτική εταιρεία και ο πολυαναμενόμενος εκσυγχρονισμός του αεροδρομίου της, τα κατασκευαζόμενα πολλά δημόσια έργα στη Σάμο, μεταξύ των οποίων η οδική παράκαμψη της κορωνίδας του τουρισμού, του Πυθαγορείου, η εκρηκτική ανάπτυξη του τουρισμού στη Λήμνο, η προγραμματιζόμενη, επιτέλους, κατασκευή σφαγείου στην Ικαρία, το μοναδικό υποθαλάσσιο πάρκο ναυαγίων στους Φούρνους και ο νέος λιμένας τους δημιουργούν βάσιμες ελπίδες αναπτύξεως, το μόνο σίγουρο και ζητούμενο για όλη την Ελλάδα.»
