Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες τα νεύρα μας δοκιμάζονται στο άκουσμα της ευχής «καλό χειμώνα». Λογικό: έχει ακόμα ζέστη, βρισκόμαστε συνήθως σε μια από τις αμέτρητες πανέμορφες γωνιές της πατρίδας μας, μακριά από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και στο περιβάλλον αυτό η ευχή ακούγεται περίπου σαν απειλή. Μόνο που οι «καλοχειμωνάκηδες» έχουν δίκιο! Πολύ σύντομα, θα έχουμε επανέλθει για τα καλά στα ίδια με τις περισσότερες δυσκολίες και τις λιγότερες χαρούμενες, δημιουργικές της στιγμές.
Θυμήθηκα αυτήν την ενιαύσια αντίθεση του τελευταίου δεκαήμερου του Αύγουστου, ζώντας την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αισιοδοξίας στην δημόσια σφαίρα, στα πολιτικά μας πράγματα. Την ελπίδα από την αντικατάσταση «μιας κακής κυβέρνησης» από μια άλλη «με όρεξη να δουλέψει». Αυτό το καλό κλίμα είναι απαραίτητο στοιχείο για να στρώσουμε τον δρόμο μπροστά. Δεν έχω την παραμικρή διάθεση (ίσως καν το δικαίωμα) να πω εγώ το «καλό χειμώνα» σε συμπατριώτες που ψάχνουν, συχνά απεγνωσμένα, να πιαστούν από κάπου. Έχω όμως την υποχρέωση να σημειώσω ότι η αισιοδοξία θα σκορπίσει με την πρώτη πολιτική κακοκαιρία, αν αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει προετοιμασία για την αντιμετώπισή της. Όπως ακριβώς συνέβη πριν λίγα χρόνια με τους αμέσως προηγούμενους να αναλαμβάνουν σε ατμόσφαιρα ελπίδας, ίσως και ανάτασης, και να παραδίδουν πριν ενάμιση μήνα περίπου, με αποδεδειγμένη την αδυναμία τους να αναστρέψουν την κατάσταση που είχαν παραλάβει. Και να χρωστάνε ακόμα την ομολογία της αποτυχίας τους, πολύ περισσότερο την αιτιολόγησή της!
Όπως κάθε φορά λοιπόν, και για αυτή την κυβέρνηση το επικοινωνιακό καλοκαίρι σύντομα θα δώσει την θέση του στον χειμώνα της πραγματικότητας, στις δύσκολες συνθήκες της καθημερινής μας ζωής. Οι οποίες ασφαλώς ζητούν ουσιαστικές βελτιώσεις, εδώ και τώρα. Αλλαγές ουσίας, με αισθητές τις επιπτώσεις τους παντού και σε όλους. Μετρήσιμες σε απόλυτες τιμές και όχι σε σύγκριση με τους προηγούμενους. Με τα ίδια ακριβώς μέτρα και σταθμά να μετρούν και την αντιπολίτευση, αξιωματική και άλλη. Κοντολογίς, καμία ελπίδα δεν ακουμπάει πια σε βαθμολογημένους κάτω από την βάση με το σκεπτικό ότι «οι άλλοι τα πήγαν χειρότερα». Είναι η ώρα της εύρεσης των προακτέων. Τίποτα λιγότερο δεν μπορεί να μακροημερεύσει, πολύ περισσότερο να ευδοκιμήσει. Το μόνο πραγματικό αίτημα τελικά είναι να περάσουμε, επί τέλους, πάνω από τον πήχη!
Αυτή είναι πιθανόν και η τελευταία ευκαιρία για ένα κομματικό σύστημα με βεβαρημένο παρελθόν. Ας είναι λοιπόν ειλικρινείς οι ευχές όλων μας, να πάνε καλά τα πράγματα. Και για να πραγματοποιηθεί αυτή η θετική εξέλιξη, αντί να πυροβολούμε τους «καλοχειμωνάκηδες», ας πασχίσουμε όλοι, από την θέση που μας εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του, ώστε ο χειμώνας μπροστά μας να μην αποδειχθεί μια ακόμα χαμένη εποχή μέχρι κάποιο επόμενο, ακόμα πιο βραχύβιο «επικοινωνιακό» καλοκαίρι.
Δημήτρης Οικονόμου
