Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου- Τακτικού μέλους της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών
Με ιδιαίτερη χαρά, για μια ακόμη φορά, γίναμε κοινωνοί των ποιητικών δημιουργημάτων του γνωστού ανθρώπου των πολιτιστικών δρώμενων της Χίου, φίλου Αντώνη Λάρδα, δόκιμου στοχαστή και ποιητή.
Με τον Αντώνη, όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενο σημείωμά μου, είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ στο παρελθόν, στο ΔΣ του Ομήρειου Πνευματικού Κέντρου του Δήμου (όπου υπηρέτησε ως Πρόεδρος επί σειρά ετών κι εγώ ως μέλος) και να γνωρίσω από κοντά τον ζήλο και την έφεσή του στο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Επίσης, για ένα διάστημα θητεύσαμε μαζί ως Αντιδήμαρχοι (την περίοδο 2005-2006).
Ανήσυχο πνεύμα, με τάλαντο στον στοχαστικό στίχο, έχει μέχρι σήμερα εκδώσει οκτώ (8) ποιητικές συλλογές, μάλιστα τις πέντε (5) τελευταίες μέσα στην πρόσφατη τριετία, προϊόν πολυετούς συγγραφής, που βρισκόταν στο αρχείο του, αλλά και που εμπλουτίστηκε με νέους στίχους και ποιήματα.
Η νέα έκδοση, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αιγέας» (Βιβλιοπωλείο «Πάπυρος», Χίος), απαρτίζεται από δεκάδες ποιήματα που συμπυκνώνονται σε ένα τόμο εκατό (100) σελίδων υπό τον τίτλο «Ελεύθερες Βολές». Το έργο του, ο Αντώνης, αφιερώνει «Στη Σοφία», τη σύντροφο και συνοδοιπόρο της ζωής του.
Ο Αντώνης, με τον δικό του –εύγλωττο και εύμορφο τρόπο – εκφράζει τα συναισθήματα ενός βαθιά καλλιεργημένου και συνειδητοποιημένου ανθρώπου, που δεν ανέχεται την αδικία και την υποκρισία στη ζωή του, απεναντίας, θεωρεί προσόν στον άνθρωπο την τρυφερή και αρμονική συνύπαρξη με τον πλησίον και το δικαίωμα στη στηλίτευση των κακώς κειμένων με σκοπό η κοινωνία να γίνει περισσότερο αλτρουιστική. Υπό το πρίσμα αυτό, ο στίχος του αποκτά ιδιαίτερη αξία, αρκεί να είναι σε θέση ο αναγνώστης του να εμβαθύνει και να μετέλθει στο ύψος της ποιητικής του πλοκής.
Χαρακτηριστικό είναι το ποίημα του «Σύγχυση»:
«Μου το΄παν φιλικά και χάρηκα.
Αυτά που γράφω είναι λέει πίκρες και κακίες.
Χαζοχαρούμενα δεν είναι συμφωνώ.
Όσο για τις κακίες είναι τραγικό.
Με τις αλήθειες οι αθώοι τις μπερδεύουν».
Αγαπητέ μου Αντώνη, σε ευχαριστώ και πάλι, που με συμπεριέλαβες στους αποδέκτες των πονημάτων σου και που μου δίνεις τη δυνατότητα να σφυρηλατήσω το πνεύμα μου επάνω στους στίχους σου. Σου εύχομαι πάντα να είσαι καλά, να γράφεις και να ξυπνάς από το λήθαργο της καθημερινότητας πολλούς, καλούς και καλοκάγαθους συνανθρώπους και συνδαιτημόνες στην τράπεζα των πνευματικών βρωμάτων. Και εις άλλα με το καλό. Χαίρε και υγίαινε!-
