Όπως ενημερωθήκαμε από την Δημοτική Σύμβουλο Αμανής αλλά και από τις παρεμβάσεις στον τοπικό τύπο του τοπικού συμβουλίου Βολισσού, τα ΕΛΤΑ αποφάσισαν να καταργήσουν το κατάστημα της Βολισσού. Όσο και να αντιλαμβανόμαστε την σκοπιμότητα της προσπάθειας εκσυγχρονισμού των ΕΛΤΑ δεν μπορούμε παρά συνταχθούμε με το αίτημα των κατοίκων της Αμανής υποθέτοντας ότι ίσως δεν έχει γίνει συνεκτίμηση όλων των παραγόντων που συναινούν στην διατήρησή του συγκεκριμένου καταστήματος. Ο σκορπισμένος σε 19 χωριά πληθυσμός, στην πλειοψηφία υπερήλικες που στο μεγαλύτερο ποσοστό του εισέπραττε την σύνταξη και πλήρωνε τις υποχρεώσεις του μέσω των ΕΛΤΑ, οι επαγγελματίες της περιοχής αλλά και οι ελάχιστοι νέοι άνθρωποι επέστρεψαν τα τελευταία χρόνια στα χωριά θα πρέπει να μεταβαίνουν στην πόλη, διανύοντας χιλιόμετρα. Για τις πιο απλές συναλλαγές. Ας μιλήσουμε με παραδείγματα: ο κυρ Γιώργος , κοντεύει τα ογδόντα, ζει σε ένα χωριό της Αμανής, στα Κουρούνια ας πούμε.
Είναι συνταξιούχος. Μια φορά την εβδομάδα έρχεται ο ταχυδρόμος, φέρνει την αλληλογραφία, την εφημερίδα και στο τέλος του μήνα τη σύνταξη. Ο κυρ Γιώργος θα πληρώσει τους λογαριασμούς του και θα περιμένει τον πλανόδιο ψαρά, μανάβη, ψωμά και τα ψώνια που έχει παραγγείλει να του φέρουν. Τα φάρμακα του κυρ Γιώργου του τα φέρνει το “Βοήθεια στο σπίτι” και εκείνος τους δίνει το αντίτιμο. Ο κυρ Γιώργος δεν έχει ιδέα από ebanking, διαδίκτυο και πλαστικό χρήμα. Δεν οδηγεί, δεν αισθάνεται ασφαλής. Τα παιδιά του είναι στην Αμερική και στην Αθήνα. Ξαφνικά ο ταχυδρόμος δεν ξανάρχεται στο χωριό και ο κυρ Γιώργος πρέπει να καταλάβει τι γίνεται και πως θα μπορέσει να πάρει τη σύνταξη και να συνεχίσει να ζει όπως ζούσε στο χωριό του. Μπροστά στον κυρ Γιώργο υπάρχει ένα αμετακίνητο βουνό και εβδομήντα χιλιόμετρα μέχρι την πόλη, την τράπεζα και συγκοινωνία τρεις φορές την εβδομάδα. Αν χάσει το λεωφορείο θα πρέπει να πληρώσει 70 ευρώ ταξί για να επιστρέψει στο σπίτι του. Ο κυρ Γιώργος αισθάνεται άβολα στο σούπερ μάρκετ. Του αρέσει να του φέρνει τα λιγοστά του ψώνια ο μανάβης και να του συζητά για τα εγγόνια του. Αισθάνεται μόνος, αβοήθητος. Απελπίζεται. Σαν τον κυρ Γιώργο είναι πολλοί στην Αμανή.
Άνθρωποι μεγάλοι, οι γονείς και οι παππούδες μας. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει κρατική μέριμνα; Κοστίζουν πολύ; Ποια είναι τα κριτήρια που καταδικάζουν ανθρώπους σαν τον κυρ Γιώργο να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του μέσα στο άγχος, την ανασφάλεια και τη μιζέρια; Είναι υποχρέωση όλων μας να στηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους, κοινωνική, παράλληλα είναι και δικαιοσύνη. Είναι υποχρέωση της πολιτείας σε αυτές τις περιπτώσεις να αναζητά το βιώσιμο αλλά να προτάσσει το ανθρώπινο και τις ίσες ευκαιρίες. Υπάρχει μηχανισμός, υπάρχει τρόπος να διατηρηθεί το κατάστημα. Λειτουργεί στις Οινούσσες, λειτουργεί στα Ψαρά, λειτουργεί και στα Καρδάμυλα.
Καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους, την Διοίκηση των ΕΛΤΑ, τον Υπουργό Κυριάκο Πιερρακάκη αλλά και τον Χιώτη Υπουργό να στηρίξουν την προσπάθεια διατήρησης του καταστήματος της Αμανής στη Βολισσό.
Χίος, 25/2/2021
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΙΟ
