του Αριστείδη Ζαννίκου
Οι, ως ο τίτλος, αρνητικού περιεχομένου χαρακτηρισμοί, αποδίδονται στον Κυριάκο Μητσοτάκη από αντιπάλους του (κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ).
Ο στόχος προφανής: Να ενσπείρουν φόβο στους ψηφοφόρους ότι ο Κυριάκος, ως αυριανός Πρωθυπουργός, θα λειτουργήσει όπως ένα “τσουνάμι” ή “οδοστρωτήρας” κατά των κατακτήσεων των εργαζομένων αλλά και των στυνταξιούχων. Οι αντίπαλοι της Νέας Δημοκρατίας προσπαθούν εναγωνίως να αποτρέψουν τη διαφαινόμενη αυτοδυναμία της. Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών αλλά και οι πολύ πρόσφατες δημοσκοπήσεις φανερώνουν ότι, οι πολίτες, σε μεγάλο ποσοστό, “δεν τσιμπάνε” ούτε τρομοκρατούνται.
Επειδή οι περισσότεροι (ρες) στην Πατρίδα μας, βιώνοντας τις οδυνηρές συνέπειες της δεκάχρονης κρίσης, έχουμε, λίγο-πολύ, αντιληφθεί πλέον τα αίτια και τις ρίζες αυτής της δραματικής περιπέτειας, είναι εύκολο να ασπασθούμε την άποψη ότι, μόνο ένα “τσουνάμι” ή ένας “οδοστρωτήρας” μπορεί να εξαλείψει αυτά (τα αίτια) μήπως και, επιτέλους, γιατρέψουμε τις πληγές μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους, έως πρόσφατα, συγκυβερνήτες του, τους ΑΝΕΛ, όχι μόνο δεν πέτυχαν αυτό που ευαγγελίστηκαν και μας έταξαν, αλλά αντίθετα, μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια, χειροτέρεψαν τα πράγματα σε όλους τους τομείς, εφαρμόζοντας πιστά όλες τις αμαρτωλές παλαιοκομματικές και εκμαυλιστικές πρακτικές μιας ξεπερασμένης και μη επιθυμητής πλέον εποχής.Απέτυχαν παταγωδώς.
Γι’ αυτό και μια μεγάλη μερίδα πολιτών στράφηκε ξανά προς τη Νέα Δημοκρατία όπως αυτή έχει δομηθεί τα τελευταία τρία χρόνια από τον μετριοπαθή Κεντροδεξιό Κυριάκο Μητσοτάκη που υπόσχεται να αλλάξει τα κακώς κείμενα.
Όμως, για να αλλάξουν νοοτροπίες παθογένειες δεκαετιών και ισχυρά κατεστημένα αντιλαϊκά συμφέροντα, θα χρειασθεί ένα “τσουνάμι” αλλαγών και ένας “οδοστρωτήρας” που θα ισοπεδώσει και θα λειάνει τις ανωμαλίες που διακρίνουν το πολιτικό, εκπαιδευτικό,θεσμικό, διοικητικό, οικονομικό, επιχειρηματικό και μιντιακό σύστημα της Χώρας μας.
Εξυπακούεται ότι, το εγχείρημα, για να έχει πιθανότητες επιτυχίας, θα πρέπει να στηριχθεί επαρκώς από την ίδια την κοινωνία των πολιτών, από τις αντιπολιτεύσεις, τον συμμαχικό παράγοντα (Ε.Ε. και ΗΠΑ) προφανώς δε θα εξαρτηθεί, εν μέρει, και από τις εξελίξεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις οι οποίες διαρκώς οξύνονται.Πρωτίστως όμως θα πρέπει να στηριχθεί από το σύνολο των στελεχών ( Βουλευτών και πολιτευτών) τρης Νέας Δημοκρατίας η οποία, θέλω να ελπίζω, θα πάψει να “κατατρώει τις σάρκες της” και να υπονομεύει τον εαυτό της με φανερές ή κρυφές εσωκομματικές συγκρούσεις όπως αυτές παρελθόντων χρόνων.
΄Αφησα τελευταίο κάτι που, αν και αφορά το ΠΑΣΟΚ Χίου, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ούτε ασχολίαστο. Είναι η, πολλά υποσχόμενη, υποψηφιότητα του νοσοκομειακού γιατρού κ. Γιώργου Αμέντα, δίπλα σε δύο κοπέλλες και κυρίως δίπλα στον πολύπειρο αυτοδιοικητικό παράγοντα, φίλο Πολύδωρο Λαμπρινούδη.
Η συγκεκριμένη υποψηφιότητα, κατά γενική και αντικειμενική εκτίμηση, αυξάνει πολύ την πιθανότητα, η μία από τις δύο έδρες της Χίου, να ξανακερδηθεί από το ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ). Ως είναι αναμενόμενο, η άλλη θα καταληφθεί εκ νέου από τη Ν.Δ.
Ο, σχετικά, νέος στην ηλικία γιατρός Γιώργος Αμέντας (που γνώρισα μόλις προ λίγων ημερών), σε κατακτά με τον συνετό και ήπιο (αλλά μεστό) λόγο, τον χαρακτήρα του που αποπνέει ήθος και αξιοπρέπεια και τη γνώση των τοπικών μας πραγμάτων.
Έχοντας κάνει το αγροτικό του στους ναυτότοπους της Λαγκάδας και της Συκιάδας και αφού πήρε την ειδικότητα του παθολόγου και εργάσθηκε σε Πανεπιστημιακό Νοσηλευτικό ΄Ιδρυμα της Αθήνας, επέλεξε να έλθει στη Χίο και να ενταχθεί στο δυναμικό της, υπό τον Δ/ντή κ. Μαλακό, Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου μας. Στην πολύπαθη αυτή Κλινική, με τους συναδέλφους του και το νοσηλευτικό προσωπικό, δίνουν καθημερινά έναν τιτάνιο αγώνα για την υγεία ντόπιων και προσφύγων-μεταναστών υπό άκρως αντίξοες συνθήκες.
Με γειτονιά καταγωγής τον Άγιο Λουκά Λειβαδίων και όντας παιδί ναυτικού,βίωσε και βιώνει έως και σήμερα τα ιδιαίτερα προβλήματα των εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτικών μας. Ο πατέρας του Αντώνης Αμέντας τελείωσε το Ναυτικό Λύκειο Βροντάδου το 1964 ένα χρόνο δηλαδή πριν την αποφοίτηση της δικής μου τάξης από το ίδιο σχολείο.
Παιδί, γαμπρός, αδελφός και πεθερός ναυτικών κι εγώ, από συγκίνηση και μόνο για όσα κουβεντιάσαμε με τον Γιώργο Αμέντα, είπα να γράψω τούτα τα λόγια όχι ως προβολή του ή προτροπή σταυροδοσίας του.
Άλλωστε τούτο αποτελεί ατομικό δικαίωμα και προσωπική επιλογή κάθε ψηφοφόρου.
Από τον ίδιο αλλά και από σάς, ζητώ κατανόηση και συγγνώμη για την αναφορά στο πρόσωπό του κάτι που ο ίδιος δεν γνώριζε ότι θα κάνω.
