Όλες αυτές τις μέρες σχεδόν μέχρι χθες όλος ο κόσμος ζούσε και βίωσε την έξαλλη κατάσταση του τουρνουά του Loran Garos με τους γίγαντες του τένις πού επί 4 ώρες και πλέον να χύνουν κόκκινο ιδρώτα σε όλο το σώμα τους από το κόκκινο χώμα του τερέν πού είναι το γνήσιο και πραγματικό δάπεδο για τους αγώνες του τένις!
Υπάρχουν πολλά είδη δαπέδων!
Πρωταγωνιστές ήταν δύο καμάρια Ελληνόπουλα ο Στέφανος Τσιτσιπάς και η Μαρία Σάκκαρη που αγωνίστηκαν σαν Ήρωες και ξεχώρισαν στις πρώτες θέσεις!Λίγα λόγια για την ιστορία του τένις: έχει τις ρίζες του, στο παιχνίδι που πρώτο ξεκίνησε από Γάλλους ευγενείς το 13ο αιώνα στην αρχή με την παλάμη με μεγάλες μπάλες στα μεγάλα σαλόνια των παλατιών και σύντομα χρησιμοποιήθηκαν οι πρώτες ρακέτες! Τον 17ο αιώνα γίνεται γνωστό και στην Αγγλία και το 1877 κατασκευάζονται τα πρώτα ανοιχτά τερέν.
Σταδιακά άρχισαν να διοργανώνονται τα φημισμένα τουρνουά του Wimbledon που ήταν το 1ο τουρνουά παγκοσμίως. Σύντομα εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες ΗΠΑ και Αυστραλία και στις Ευρωπαϊκές χώρες!
Έγινε Ολυμπιακό άθλημα από το 1896 έως 1924 και αργότερα από το 1988 και εντεύθεν.
Πολλές ιστορίες έχουν γραφτεί για τα χρόνια του Μεσαίωνα για μοναχούς και Μοναστήρια.
Το πρώτο γυναικείο τουρνουά Έγινε στο Λονδίνο το 1877 και από το 1881 άρχισαν σε όλες τις χώρες να δημιουργούνται σύλλογοι και ομάδες αντισφαίρισης. Το 1926 Έγινε το πρώτο επαγγελματικό τουρνουά αντισφαίρισης με Γάλλους και Αμερικανούς. Εκείνη την εποχή εάν κάποιος ήταν επαγγελματίας τενίστας δεν είχε το δικαίωμα να συμμετάσχει σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα!
Από το 1968 οι καλύτεροι αθλητές του τένις μπορούν και ζουν από τον αθλητισμό διότι Έγινε πλέον ανοιχτή η συμμετοχή με την καθιέρωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος τένις.
Στην Ελλάδα η αντισφαίριση χρονολογείται από το 1896 που ξεκίνησε η Ολυμπιάδα.
Για το πώς παίζεται δεν χρειάζεται πλέον καμία ενημέρωση γιατί όλοι γνωρίζουμε πώς και πού παίζεται το τένις, το τερέν το δίχτυ ύψους 91 εκατοστά ,τις μπάλες 85 χιλιοστά και το βάρος 75 έως 85 γραμμάρια. Η ρακέτες έχουν μήκος από 45 έως 60 εκατοστά και οι διαστάσεις του τερέν για το μονό παιχνίδι φάρδος 8,23 m και για το διπλό φάρδος 10,97 και μήκος τού τερέν σε κάθε πλευρά είναι 11,89 m και το σερβίς πρέπει να μπει σε απόσταση 6,40m από το δίχτυ του αντίπαλου τερέν όπου υπάρχουν οι γραμμές και σε διαγώνια πλευρά εναλλάξ.
Η Χίος ήταν από τις πρώτες πόλεις πού οργάνωσαν και δημιούργησαν από το 1929 τον Όμιλο Αντισφαιρίσεως Χίου με πρωτεργάτη και εμπνευστή τον Γυμναστή Γεώργιο Παντελάρα που ήταν και ο άνθρωπος που προώθησε σε Αθλητές Ολυμπιονίκες τον Νίκο Σύλλα και τον Χρήστο Μάντικα το 1936 στο Βερολίνο!Από το 1929 μέχρι το τέλος της ζωής του, νομίζω μετά το 1970 ήταν ο στυλοβάτης και πρόεδρος του Ομίλου Αντισφαιρίσεως Χίου που γνώρισε μεγάλη Δόξα επιτυχίες και αίγλη στην Χιώτικη κοινωνία με δεκάδες αθλητές και ερασιτέχνες τα καλοκαίρια να κατακλύζουν τα δύο τερέν το καλό με κοκκινόχωμα και το άλλο με τσιμέντο καθώς και τσιμεντένιο τοίχο για να παίζει όποιος ήθελε μόνος του.
Κάθε καλοκαίρι υπήρχαν πρωταθλήματα για όλες τις κατηγορίες παίδων, Έφηβων, ανδρών, κορασίδων, νεανίδων γυναικών καθώς και νταμπλ και μικτά! Υπήρχε μεγάλη Φιέστα κάθε καλοκαίρι, αλλά ήταν η υψηλή κοινωνία της Χίου από εφοπλιστές πού αυτοί είχαν ανθρώπινη συμπεριφορά εν αντιθέσει με ορισμένες και ορισμένους νεόπλουτους της τρύπιας δεκάρας με εγωισμό και έπαρση!
Είχα την τύχη από το 1959 μέχρι το 1964 να βρεθώ από σύμπτωση στο τένις ως το παιδί για όλες τις δουλειές σε ηλικία 13 ετών από το να μαζέψω τα μπαλάκια να καθαρίσω τους χώρους και τα τερέν, να γυρίζω να μαζεύω τις συνδρομές με τις αποδείξεις στο χέρι σπίτι σπίτι των μελών του τένις για να έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν και να παίζουν τένις για όλες τις εποχές και όποτε ήταν καλός ο καιρός!
Το τερέν με το κοκκινόχωμα ήθελε πολύ δουλειά στρώσιμο πότισμα και το πιο βαρύ το πάτημα με τον κύλινδρο χειροκίνητο μικρό οδοστρωτήρα πού βοηθούσα τον (Μπήχτη ) τον Δημήτρη Κεσπέρη να το τραβούμε παρέα και εν συνεχεία οι άσπρες γραμμές με ασβέστη.
Στην φωτογραφία φαίνονται μικρά παιδιά με τις ρακέτες που μάλλον είναι μετά το 1964 τά γνωρίζω τα περισσότερα αλλά θα γράψω μόνο το όνομα της συμμαθήτριας της Ιουλίας που έχει φύγει πριν πολλά χρόνια της Τίνας Παπαδοπούλου οδοντιάτρου και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου πού από δεξιά πρός τα αριστερά είναι: Μάριος Χριστοφορίδης, Κώστας Παντελάρας, Νικόλαος Βασιλειάδης και τα παιδιά του, ΝικόλαοςΚαρδασιλάρης, Άγγελος Στρουμπής και μπροστά καθιστός ο πρόεδρος η ψυχή του Ομίλου Γεώργιος Παντελάρας!
Αυτά τα πέντε χρόνια γινόταν πανελλήνιοι αγώνες τένις και συμμετείχαν ορισμένοι διπλές φορές…το 1964 όταν βγήκα πρωταθλητής Έφηβων είχε γίνει συζήτηση κατά πόσο θα έπρεπε να με στείλουν και εμένα, αλλά εγώ δεν ήμουν γραμμένος μέλος του συλλόγου, αλλά ήταν και το γεγονός ότι εγώ δεν ανήκα στην υψηλή κοινωνία των πλουσίων αλλά ένα χωριατόπαιδο που οπωσδήποτε δεν υπήρχε περίπτωση να πάω γιατί ήδη δούλευα στην κλινική Αυγουστή!
Μάλιστα το 1962 μας είχαν στείλει από την ομοσπονδία και έναν προπονητή τον Νικόλαο Βλαχώνη, ο οποίος για οικονομικούς λόγους έμενε στα αποδυτήρια του τένις, αλλά ήταν πολύ καλός προπονητής.
Οι περισσότεροι δεν ήξεραν πώς να κρατήσουν την ρακέτα…γιατί θέλει ειδικό τρόπο να κρατάς την ρακέτα για να μπορείς να παίξεις καλά! Υπάρχουν οι μοναδικές φωτογραφίες με την δική μου παρουσία πού απ ότι θυμάμαι πρέπει να τις έχει βγάλει ο Ματθαίος Λώς όταν έπαιζα τελικό με τον μικρό αδερφό του Λεωνίδα, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση τα χρόνια εκείνα να έχω εγώ φωτογραφική μηχανή!
Και όπως γράφω στην αρχή ενώ ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές και έτρεχα πάνω κάτω σαν τον Βέγγο, από την αρχή όταν υπήρχε χρόνος ή ήθελε κάποιος μόνος του να παίξει με φώναζε και παίζαμε μαζί με αποτέλεσμα εγώ στο τέλος να γίνω πρωταθλητής και να προπονώ και μικρά παιδιά του Δημοτικού.
Θα αναφερθώ σε όλες και όλους τους αθλητές και ερασιτέχνες πού είχαν την παρουσία τους στο τένις τα χρόνια πού έτρεχα σαν τον Βέγγο με το μικρό τους όνομα για όσους ίσως δεν θέλουν και για όσους έχουν φύγει από την ζωή και για όσους πιστεύω ότι δεν θα τους ενοχλήσει με ονοματεπώνυμο! Κώστας Χαβιάρας, Γιάννης Μαρής. Παντελής, Σοφοκλής ,Τάκης, Θεόνη και Χρήστος Ξύδας ,Λούλης Παπαδόπουλος,
Λάκης Καρτσούνης ,Γιώργος Μινέτας, Ιωάννης Κωνσταντουράκης, Μαυρομάτης, Λεόντιος και Μάριος Χριστοφορίδης, Γιάννης Κεφάλας, Άγγελος Στρουμπής, Νικόλαος Καρδασιλάρης, Λούλης Δαμάσκος, Τάκης Απέσσος, Κώστας Παντελάρας, Σιδερής ( Ζεζής) Καρούσης με την σύζυγο του Ιωάννα , Τάκης και Μαίρη Καρούσης, Νικόλαος Απόδιακος, Κώστας Γκαλιμανάς, Μίμης ΧΑΝΔΡΗΣ, Μίχαλος, Πάγκαλος, τα παιδιά του Γιώργου Λιβανού Μαρία ,Τζίνη και Μιχάλης που έμεναν στην Έπαυλη που είναι σήμερα το Ίδρυμα ΤΣΑΚΟΣ, τα παιδιά του Τάσου Λώ ο Κώστας, ο Ματθαίος και ο Λεωνίδας πού είχα μαζί τους ιδιαίτερη συμπάθεια και εκτίμηση. Οικογένεια Φαφαλιού, η Αγλαΐα, η Μαρίκα Ψαρού.
Η Αρριέτα Βεντουρή, η Βάσω , η Ρένα ,ο Κώστας, ο Δημήτρης, αργότερα ο σημερινός μου φίλος και οφθαλμίατρος μου Αργύρης Κομμάς που έχω δει το δίπλωμα του νικητή στο τένις και πολλοί ακόμη που δεν θέλω να αναφερθώ.
Ήταν η Χρυσή Εποχή του Ομίλου Αντισφαιρίσεως Χίου ενός ζωντανού οργανισμού με μεγάλη επιτυχία και δραστηριότητα. Βέβαια λίγοι θα θυμούνται ότι το τένις ήταν στα μεζάρια εκεί που σήμερα είναι το κλειστό στάδιο της Χίου.
Οι φωτογραφίες είναι εκείνης της εποχής και στην συγκεκριμένη τοποθεσία!
Τις απόκριες ο Όμιλος διοργάνωνε και χορούς και υπάρχει και φωτογραφία στην αίθουσα στις σκάλες του ΞΕΝΙΑ που είναι ρακέτες ντυμένες μασκαράδες!
Αυτές όλες τις γλυκές αναμνήσεις μου έφεραν στο μυαλό και την σκέψη μου τα κατορθώματα τών ηρωικών παιδιών της Ελλάδας μας του Στέφανου Τσιτσιπά και της Μαρίας Σάκκαρη που έφθασαν στην κορυφή με πόνο και κόπο με θέληση και πολύ δουλειά γιατί μόνο όσοι έχουν παίξει σε αγώνες πρωταθλήματος γνωρίζουν την αγωνία, το στρες, το άγχος και τον ιδρώτα που τρέχει ποτάμι! Εύχομαι καλή μελλοντική συνέχεια με μεγάλες επιτυχίες και στα δυο σπουδαία Ελληνόπουλα που μας έκαναν διεθνώς υπερήφανους!
Καλό Ξημέρωμα Ελλάδα και σ’ όλους τους απανταχού γης πατριώτες μας!
Χίος 15 Ιουνίου 2021
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
