Αναφερόμενος σε πρόσφατο άρθρο μου στον Τύπο που απηχούσε αποκλειστικά και μόνο δική μου τοποθέτηση επί τη συμπληρώσει 61 ετών από την αποφοίτησή μας και τον επακολουθήσαντα αντίλογο, επί τη ευκαιρία, θα ήθελα να αναφερθώ στο παρακάτω γνωστό περιστατικό που συνέβη επί των ημερών του Διευθυντή της Σχολής κυρίου Μιχαήλ Πιτίδη. Ο περί ου ο λόγος Διευθυντής εκ συστήματος (πάγια τακτική) άρχιζε την παράδοση μόλις κτυπούσε το κουδούνι για διάλειμμα, με αποτέλεσμα να χάνουν οι μαθητές το διάλειμμα τους! Μεταγενέστερα το προλεχθέν δεν επικροτούσε ο Καθηγητής της Σχολής κύριος Παγώνης και κάποια στιγμή έγινε η αιτία να έρθουν στα χέρια (να παίξουν ξύλο) ενώπιον των μαθητών με τον εν λόγω Διευθυντή!
Κάθε δικό μου σχόλιο, νομίζω, περιττεύει. Ο αντίλογος έφερε στη μνήμη μου το προαναφερθέν περιστατικό και θεωρώ σκόπιμο, για ευνόητους λόγους, να το δημοσιοποιήσω και να κλείσει εδώ το θέμα για μένα.
Αν τα παραπάνω λένε…κάτι σε κάποιους, έχει καλώς!
Υ.Γ. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών (14) ΔΕΝ αποτελούσα σάκο του μποξ!
Υ.Γ.1. Θεωρώ σκόπιμο και επιβεβλημένο να υπενθυμίσω ότι προγραμματισμένα μέτα την επίσκεψή μας στη Σχολή το πρωί της 20ης Αυγούστου 2022, πήγαμε για αναψυκτικό στην προκυμαία. Καθίσαμε σε καφέ στην πάροδο «Αθανάσιου Βαρίνου» (ο εκλιπών συμμαθητής μας Αθανάσιος Βαρίνος – του οποίου η μνήμη τιμήθηκε με το να δοθεί το όνομά του στην προαναφερθείσα πάροδο – διετέλεσε μέλος της Βουλής επί τρεις συναπτές τετραετίες).
Μιχαήλ Αλεξάνδρου Ξυλοπόδης, 5 Σεπτεμβρίου, 2022.
