-Η γελαστή Αποκριά με Ελληνική καρδιά, φόρεσε το όμορφο χαμόγελό της, έβαλε την παρδαλή στολή της, πήρε το άρμα της το στόλισε με χρώματα, αγάπη και χαρά και ήρθε παιδιά.
-Οι άνθρωποι είχαν πέσει στην θλίψη, επειδή έχασαν το γελαστό πνεύμα των Χριστουγέννων.
-Αυτή κρατώντας στα χέρια της, το χρωματιστό ραβδί της, γέμισε τις πόλεις με χρώμα και χαρά.
-Τους είπε χαμογελώντας, σας έφερα μάσκες (μουτζουναριές)
και στολές, που φορούσαν από παλιά και έχουν μέσα τους την χαρά.
-Μα θα κάνουμε μια συμφωνία: η αγάπη θα είναι στην καρδιά σας…
Αλλιώς δεν θα’ έχετε την χαρά σας.
– Το μίσος θα κλείσετε σε μπαουλάκι και εγώ θα πετάξω το κλειδάκι.
Μάθετε να αγαπάτε …
Την χαρά να κρατάτε…
Χρώμα, χαρά και μουσική…
Φεύγει το κακό, στην στιγμή…
-Συμφώνησαν, οι άνθρωποι παιδιά και είχαν μόνο αγάπη στην καρδιά.
-Με το άρμα της πάει παντού, η Ελλάδα η χώρα του κεφιού …
-Δείτε πως χορεύουν.
και το κέφι σε όλους φέρνουν.
-Και οι βρακάδες, τσολιάδες, απ’ την Χίο μασκαράδες, χορεύουν το : «Ταλίμι»
τους Πειρατές να διώξουν, την πόλη τους να σώσουν.
-Και η μάχη αρχίζει, απ’ το γέλιο ξεχειλίζει, τα σπαθιά τους χτυπάνε με χαρά ακουμπάνε .
Ελάτε παιδιά με αγάπη και χαρά…
Με την γελαστή Αποκριά…
Να χορέψουμε, τους πειρατές να διώξουμε…
Τους Χιώτες να βοηθήσουμε…
Την χαρά να σκορπίσουμε…
Ο χορός αρχίζει…
Με το Ταλίμι …
-Και το άρμα προχωράει στην Κω για να πάει, βλέπει τις καμουζέλες με κάρβουνο καμωμένες , τα ελαφάκια , να χορεύουν με κεφάκια!!
-Και το άρμα προχωράει στην Νάξο σταματάει:
-Μα να και οι Κουδουνάτοι, με τα κουδούνια να βροντάνε, την ησυχία να χαλάνε, το κακό μακριά να πάνε , όλοι πια να χαμογελάνε.
-Μαζί οι Κορδελάτοι και οι Φουστανελάτοι, ντυμένοι με φουστανέλες και πολύχρωμες κορδέλες,
διώχνουν το κακό, με τον ξέφρενο χορό.
-Και ο αρχηγός τους ο: Μπαϊραχτάρης,
κρατάει το μπαϊράκι, ένα καλάμι με χρωματιστό μαντηλάκι, που φέρνει μεγάλη τύχη.
-Μα έρχεται ο κακός μάγος ο Μαυριδερός το μαντήλι, να κλέψει τους ανθρώπους να παιδέψει, την τύχη απ’ την πόλη να διώξει μακριά
-Και οι άνθρωποι γέμισαν με γρουσουζιά, σπάνε χέρια πόδια στην στιγμή, και όλοι κλαίνε με λυγμό, για το μεγάλο τους κακό.
-Έρχεται όμως η γελαστή Αποκριά, απ’ τον μάγο, κλέβει το μαντήλι με χαρά, διώχνοντας για πάντα, την γρουσουζιά.
Και το άρμα προχωράει πάνω απ’ την Λέρο σταματάει:
-Και τα αστεία ποιηματάκια που λένε οι ποιητές, γελάνε και απ’ τα γέλια δεν σταματάνε…
-Ο Γιωργής λέει στον Νίκο ευθύς:
1} Το παντελόνι σου τρύπα έχει να την δεις …
-Αυτός κοιτάζει και την τρύπα ψάχνει…
-Μα δεν την βρίσκει και ρωτά, τον Γιωργή που έφυγε μακριά!!
-Και η όμορφη Μαρία, που είναι φουλ στην κοκεταρία …
-Η Στέλλα της λέει:
2} Στα μαλλιά σου τα πορτοκαλί, μια «κουτσουλιά» στολίδι έχει μπει…
-Η Μαρία σαν τρελή, τρέχει καθρέπτη για να βρει!!
-Και έρχεται και ο Σωτήρης που είναι και μπατίρης…
-Και τους λέει:
3} Ένας κλέφτης τρέχει, μα άδειες τρύπες έχει και τα λεφτά στον δρόμο σκορπίζει …
-Τρέχουν όλοι μαζί τα λεφτά να πιάσουν τα πολλά …
-Μα λεφτά δεν υπάρχουν πουθενά, γιατί έκαναν φτερά..
-Τότε όλοι κυνηγάνε τον μπατίρη, που έχει τσεπώσει τα λεφτά, αλλά του πέφτουν απ’ την τρύπια παντελονιά!!
-Και το άρμα προχωράει και στην Σύμη σταματάει:
4} Και έρχεται η Κική με την όμορφη στολή…
Mα έχει ξεχάσει και την τιμή!!
Και τα γέλια αρχίζουν στην στιγμή!!
-Και αναρωτιέται η Κική άραγε τι έχει συμβεί;
-Και να ο Κωστής με το καλτσόν της Κικής…
5}Το φοράει καμαρώνει, σαν όμορφο παγώνι …
6} Μα οι τρίχες από μέσα κοιτάνε και χαμογελάνε!!
-Και όλη η παρέα γελά …
-Και ο Κωστής συνεχίζει να χορεύει, και απ’ το πολύ χορό, σκίστηκε το καλτσόν το γερό!!
-Είδηση δεν παίρνει και φιγούρες άνετα πια φέρνει, με πόδια τριχωτά και παπούτσια πορτοκαλιά!!
7}Να και η Ποπίτσα με την ροζ ποδίτσα, το μωράκι κάνει …
Της πέφτει η πιπιλίτσα και την παίρνει η σκυλίτσα!!
– Και το άρμα προχωράει, Κρήτη για να πάει, βλέπει γάμο και χαρά και τους κλέβει την νύφη με πονηριά, μα όταν την βρίσκουν αρχίζουν να τραγουδάνε, με Κρητικές καντάδες, μαντινάδες να την πάνε …
-Και η Κρητικιά μπότα χορεύει και το κέφι ζωηρεύει…
-Μα και το παιχνίδι του θησαυρού, όλους τους μαγεύει…
Και την Κρήτη χαιρετάει, για αλλού να πάει …
-Και να!!
– Ταξιδεύοντας η Αποκριά, φτάνει στην Άμφισσα παιδιά, που χρώμα δεν έχει πουθενά, οι κάτοικοι, δεν έχουν μια χαρά, βλέπει ένα πνεύμα πρασινωπό να μουγκρίζει …
τους πάντες να φοβερίζει…
-Ήταν παλιά δράκος κακός , που τον τρόμο έφερνε αυτός, όταν ήταν ξυπνητός, αλλά τον σκότωσε, ένας δυνατός κυνηγός και από τότε την πόλη τριγυρνούσε και τον τρόμο σκορπούσε.
-Η γελαστή Αποκριά του χαμογελάει, απ’ το χέρι το κρατάει και αυτός νιώθοντας την αγάπη, στην στιγμή γίνεται καλός …και χορεύουν μαζί διώχνοντας την κακιά ψυχή.
Και το άρμα προχωράει στην Σοχό για να πάει, βλέπει τους: Κουδουνοφόρους, με στολές από τράγο και κουδούνες πολλές …
-Και το άρμα προχωράει στην Θήβα για να πάει, τον βλάχικο γάμο βλέπει και γελάει…
Και στην Λιβαδειά το Γαϊτανάκι γυρίζει και την χαρά χαρίζει…
-Φεύγοντας από εκεί πετάει και παντού, την χαρά σκορπάει…
-Η αγάπη έδωσε φτερά στα πόδια τους και άρχισαν να χορεύουν ασταμάτητα, λέγοντας αστεία , χαμογελώντας συνέχεια, πειράζοντας ο ένας τον άλλον και τραγουδούσαν:
Η αγάπη μας στολίζει …
Την χαρά μας δίνει…
Ζωή χωρίς χαρά…
Δεν έχει ομορφιά…
-Και όλοι κοιτούσαν να αγαπάνε την αγάπη με το κιλό να μετράνε…
– Και όποιος είχε πιο πολύ, φώναζε δυνατά: εγώ έχω την μεγαλύτερη χαρά!!
-Και στην όμορφη Μεθώνη, ο ιππότης Κουτρούλης, παντρεύεται την αγαπημένη του, από αγάπη και γίνεται του :<Κουτρούλη ο γάμος >…
-Φεύγει η Αποκριά για άλλη πόλη, έβαλε μπροστά και κοιτάζει και βλέπει τους ανθρώπους να βαριούνται και να μην ξέρουν τι να κάνουν .
-Τότε η γελαστή Αποκριά στο παιχνίδι του θησαυρού τους προκαλεί, κρύβει κάπου δαχτυλίδι μαγικό, και αυτοί ψάχνουν για αυτό…
-Φεύγει γρήγορα από εκεί με χαρά και μουσική, στο Γαλαξίδι σταματάει πάνω απ’ την μουντζούρα, αλεύρι ρίχνει και τους αλευρώνει και η χαρά τους μεγαλώνει…
-Να και ο εξομολόγος παπάς, που εξομολογεί και από τις αμαρτίες τον άνθρωπο ευλογεί.
Και όσοι δεν ξέρουν χορό τους λέει: θα σας μάθω να χορεύετε…
Εμπρός όλοι μαζί, χαρά και μουσική…
-Και το άρμα στην Κέρκυρα κάνει στάση, με χαρά που όλο το νησί, απ’ τον χορό δεν σταματά και από πολύ παλιά, έθιμα κρατάει…
Και στο τέλος ο ντελάλης ανακοινώνει τον ερχομό του: Σιορ- Καρνάβαλου …
-Με χορό και μουσική …
Η Αποκριά η γελαστή…
Την αγάπη σκορπίζει…
Την αγάπη παντού χαρίζει…
Η Αποκριά φτάνει στην Καστοριά που όλοι κάνουν :Χα, χα, χα, χα με τα στόματα ανοιχτάαα!!
-Ο Χάσκαρης
είναι το αυγό, που ο αρχηγός, με κλωστή το δένει στα στόματα, τα ανοικτά το πηγαίνει , στον καθένα τρεις φορές το δίνει, φωνάζοντας μια ευχή, μια προσευχή, ότι θέλει να συμβεί…
-Και με το χα- αυγό σφραγίζει το στόμα για την νηστεία της κυράς Σαρακοστής και με το κόκκινο αυγό της Ανάστασης θα ανοίξει να το φα…
-Η Αποκριά με το άρμα της σταματά και κοιτάζει με χαρά, τα γαϊτανάκια να γυρίζουν, οι κορδέλες να ανεμίζουν, το χρώμα στον αέρα να πετά.
-Να το όμορφο το γαϊτανάκι …
Που ανεμίζει με το αεράκι …
Χρώμα και χαρά σκορπίζει …
Την καρδιά όμορφα φτερουγίζει…
-Το γαϊτανάκι φτιάχνεται με χάρη, η χαρά στο καρναβάλι, κορδελίτσες
το στολίζουν, στον αέρα ανεμίζουν…
Και οι 12 χορευτές γύρω απ’ τον στύλο γυρίζουν, τα γαϊτάνια με χάρη τυλίγουν.
Και όποιος είναι στην μέση τον στύλο, γερά κρατά και όλοι μαζί την Αποκριά, την γελαστή, χαιρετάνε, με αγάπη την κοιτάνε…
Στούς δρόμους παρελαύσεις κάνουν, με σκέρτσα και καπρίτσια αγόρια και κορίτσια!!
Όλη η Ελλάδα χορεύει,το Γαϊτανάκι με το χρώμα ζωηρεύει…
-Αυτή τους κοιτάζει με χαρά
και τους χαμογελά, υπόσχεση τους δίνει του χρόνου να έρθει ξανά …
Καλές Απόκριες μικροί μου φίλοι.
Νατάσα Θάνου.
Συγγραφέας-ποιήτρια.
