Τις τελευταίες ημέρες έγινε λόγος για το χρόνιο ζήτημα της προβληματικής (λόγω μη επάρκειας ικανού χώρου) στέγασης του Ειδικού Σχολείου Χίου.
Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και ο Σύλλογος Δασκάλων Χίου.
Σήμερα, ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο Αντιδήμαρχος Παιδείας & Πρόνοιας, φίλος κ. Γιώργος Πατεριμος.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι, ο αγαπητός Γιώργος έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτημα αυτό και πασχίζει αρκετά για την ικανοποίηση των αιτημάτων εν γένει, που αφορούν στην εκπαιδευτική και μαθητική κοινότητα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Θα σταθώ, όμως, σε μια αποστροφή του λόγου του, που δίκαια και εύλογα εξέφρασε, αναφέροντας: <<Επί δώδεκα χρόνια δεν έγινε τίποτε για τη μετεγκατάσταση του Ειδικού Σχολείου, που φιλοξενείται στο κτίριο του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ Χίου>>. Και έχει δίκιο !
Επαναλαμβάνω ότι, ο αγαπητός φίλος Αντιδήμαρχος θέτει ένα εύλογο ερώτημα. Και η ευαισθησία του στον τομέα αυτό είναι δεδομένη, τούτο μπορώ να το βεβαιώσω και προσωπικά.
Όμως, όταν μιλάμε για τη στέγαση σχολείων, ο όποιος σχεδιασμός πρέπει να έχει προοπτική -τουλάχιστον- τριακονταετίας, αν όχι πεντηκονταετίας.
Έτσι, για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει και με τη στέγαση του Ειδικού Σχολείου, καλό είναι να “φρεσκαρουμε” τη μνήμη μας με κάποια γεγονότα.
Το 2006 ήμουν Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής του Ειδικού Σχολείου. Τότε το σχολείο (Δημοτικό και Νηπιαγωγείο) στεγαζόταν στο κτίριο του “Κοκκαλειου” Μαιευτηρίου Χίου, στην οδό Μιχ. Λιβανού 45, ιδιοκτησίας του “Σκυλιτσειου” Νοσοκομείου Χίου.
Βλέποντας ότι, πλησιάζει το τέλος της δυνατότητας παραμονής σε ένα κτίριο που ολοένα και καταρρέει, προϊόντος του χρόνου, πρότεινα τη μεταστέγαση του στον “Οίκο Αγάπης” στο Νεοχώρι, όπου ο μακαριστός Μητροπολίτης Διονύσιος μάς παραχωρούσε δωρεάν για 25 χρόνια δύο ορόφους (ισόγειο και όροφο) συνολικού εμβαδού περί τα 400 τ.μ. και επιπλέον μεγάλο αύλειο χώρο με κήπο. Είχα συναντηθεί με τον Μητροπολίτη και ήταν απόλυτα σύμφωνος, μάλιστα με μεγάλη χαρά το διέθετε. Ο Δήμος, τότε, μπορούσε αμέσως να διαθέσει περί τις 150.000 Ευρώ για την ανακαίνιση του χώρου (έλειπαν πόρτες και παράθυρα, αλλά ο χώρος εσωτερικά ήταν πλήρης) και για την τοποθέτηση ανελκυστήρα ΑμεΑ, ράμπες, κλπ.
Έθεσα το θέμα σε συνεδρίαση της Σχολικής Επιτροπής (που έγινε στο χώρο του σχολείου- τότε κάθε σχολείο συνεδρίαζε ξεχωριστά και πηγαίναμε σε κάθε σχολείο για συνεδρίαση όποτε χρειαζόταν), όπως και στην Επιτροπή Παιδείας. Έγινε συνάντηση και με τον Δήμαρχο.
Η εκπαιδευτική κοινότητα και η Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης δεν συμφωνούσαν. Έτσι, χάθηκε τότε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάει το σχολείο εκεί και να έχει αξιοπρεπεστατες συνθήκες στέγασης.
Η επόμενη πρόταση ήταν να επισκευαστεί το κτίριο του “Κοκκαλειου” Μαιευτηρίου και το σχολείο να μείνει εκεί. Το είπα στον Δήμαρχο και ο Δήμαρχος (Μάρκος Μεννης) έδωσε εντολή να εκπονηθεί αμέσως προμελέτη από την Τεχνική Υπηρεσία. Θυμάμαι ότι, η προμελέτη έδειξε ότι απαιτείτο δαπάνη 350.000 Ευρώ για να γίνει επισκευή του κτιρίου (βέβαια, τότε, ήταν σε καλύτερη κατάσταση και όχι όπως είναι τώρα, ριμαγμένο). Έγινε αίτημα στη διοίκηση του Νοσοκομείου και μας εγκρίθηκε η παραχώρηση του, υπό τον όρο ότι το κτίριο θα ξεκινήσει να επισκευάζεται εντός 3 ετών και εντός άλλων 2 ετών να έχουν οι εργασίες περατωθεί. Όλα αυτά που σας λέω (3 βασικά βήματα: Οίκος Αγάπης, προμελέτη, παραχώρηση) έγιναν μόλις μέσα σε 8 μήνες, χρόνο ρεκόρ. Εάν ο άνθρωπος θέλει κάτι να γίνει, αγωνίζεται και το κάνει.
Για κακή μας τύχη, έχασε τις εκλογές ο Μεννης το 2006 και έκτοτε ουδέν διεκδίκησαν οι επόμενοι, για ένταξη και δημοπράτηση του έργου. Οπότε και εξέπνευσε-ακυρωθηκε η παραχώρηση αλλά και υποχρεώθηκαν, σε λίγα χρόνια, να πάνε το σχολείο στο κτίριο του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, στο Λατομι, υποτίθεται προσωρινά (“Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”… !!!).
Από το 2007 έως το 2014 μοναδική μέριμνα ήταν οι προσπάθειες του αντινομάρχη παιδείας αρχικά και δημοτικού συμβούλου μετέπειτα (αρμόδιου σε θέματα παιδείας) φίλου Νίκου Νύκτα, ο οποίος σε συνεργασία με την Τεχνική Υπηρεσία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χίου φρόντισε να εκπονηθεί προμελέτη (την περίοδο 2008-2010) για την ανέγερση νέου κτιρίου Ειδικής Εκπαίδευσης.
Η προμελέτη αυτή μας παραδόθηκε στο Δήμο Χίου στο τέλος του 2014, όταν αναλάβαμε επί Δημαρχίας Μανώλη Βουρνου, όπου τα 2,5 πρώτα χρόνια ήμουν Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας. Η προμελέτη πήγε στον ΟΣΚ (Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων) για έλεγχο και επέστρεψε με πολλές σημειώσεις-παρατηρήσεις για αλλαγές και διορθώσεις, τις οποίες έκανε η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Χίου και επανεστάλη εντός του 2016 στον ΟΣΚ.
Έκτοτε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση…
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μας είχε “γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων της”… Ακόμη και για να κλείσουμε ραντεβού έπρεπε να μεσολαβήσει το γραφείο του κυβερνητικού βουλευτή!
2 φορές πήγαμε στην Αθήνα, στον ΟΣΚ για το Ειδικό Σχολείο και τι ζητούσαμε; Απλά, να εκπονήσουν την μελέτη κατασκευής (που τέτοιες είχαν δεκάδες παραδώσει ανά την Ελλάδα), ώστε να την έχουμε έτοιμη, για να “ωριμάσει” ως πρόταση και να την εντάξουμε σε κάποιο ειδικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Ουδεμία απάντηση, ουδεμία σημασία.
Βέβαια, πρέπει να πω ότι και από πλευράς περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης Βορείου Αιγαίου (Μυτιλήνη) ουδέποτε προέταξαν την κατασκευή Ειδικού Σχολείου για τη Χίο, αλλά πάντοτε μας απαντούσαν ότι προηγείται η Σάμος (η οποία είχε ένα άθλιο κτίριο ως σχολείο Ειδικής Εκπαίδευσης).
Αυτά πρέπει να λέγονται, και πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όσοι κατέχουν δημόσια αξιώματα όταν μιλούν για ζητήματα που χειρίζονται σήμερα, αλλά πιθανόν δεν γνωρίζουν λεπτομέρειες του παρελθόντος.
Όταν, λοιπόν, αφενός ο ΟΣΚ δεν εκπονούσε την απαραίτητη μελέτη (τη στιγμή που σε άλλους Δήμους την ετοίμαζε συντομότατα και την διέθετε δωρεάν, ενώ σήμερα δεν ξέρω πόσες εκατοντάδες (;)χιλιάδες Ευρώ θα απαιτηθούν για να γίνει εκπόνηση της από ιδιώτες μηχανικούς) και αφετέρου κάποιοι εκπαιδευτικοί δεν ήθελαν να πάνε στο Νεοχώρι (τους φαινόταν μακριά…), αλλά και όταν οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης δεν θεωρούσαν πρωτεύον την ανέγερση κτιρίου ειδικής εκπαίδευσης στη Χίο (τούτο προκύπτει και από την αλληλογραφία που είχαμε την περίοδο 2015-2016), ήταν επόμενο να μην γίνει κάτι με το ζήτημα αυτό τα τελευταία 12 χρόνια.
Επειδή, όμως, ο πανδαμάτωρ χρόνος είναι αμείλικτος και ρέει ταχύτατα, εγώ θα ευχηθώ, μέσα σε τούτη τη δημοτική θητεία να έχουμε τουλάχιστον την μελέτη για την ανέγερση του νέου Ειδικού Σχολείου Χίου και την προένταξη του έργου αυτού, ώστε μέσα στην επόμενη πενταετία να μιλάμε ουσιαστικά αστικά για οριστική επίλυση του ζητήματος στέγασης του.
Διαφορετικά και οι επόμενοι θα ρωτούν για τους προηγούμενους… !
Χίος, 10-03-2021
Γιώργος Φωτ. Παπαδόπουλος
