Δεν ξέρω εάν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σήμερα πρωί πρωί που ξεκίνησα το περπάτημα μου και καθώς περνούσα από την παλιά επαγγελματική μου γειτονιά στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 59 μέσα στα δέντρα και την δροσιά έβγαλα το κινητό μου και αποθανάτισα τα δέντρα που επιτέλους μετά τόσα χρόνια έχουν μεγαλώσει!
Μπήκα στο φαρμακείο και λέω στον φίλο μου Στέφανο τώρα που σταμάτησε το κατούρημα μεγάλωσαν και τα δέντρα.
Και η απάντηση ήταν όχι, αυτά που ήξερες ξεχασέτα, όταν έγιναν τα νέα πεζοδρόμια φύτεψαν καινούργια δέντρα και έχουν πλέον μεγαλώσει και πρασίνησε η γειτονιά και η Βενιζέλου χωρίς το πότισμα της κατρουλιάς!
Αναμνήσεις ζωής και τι δεν μου θυμίζουν δεκαέξι χρόνια επαγγελματικής δράσης σ’αυτή την γειτονιά!
Έχω γράψει πολλές φορές για την γειτονιά του χαβαλέ του γέλιου και της ζωντάνιας που επί τόσα χρόνια ζήσαμε όλοι μαζί σαν μια οικογένεια.
Θα αναφέρω μόνο μικρά ονόματα για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση … Θοδωρής και Θόδωρος… Παναγιώτης και Ευθύμης… Βέγγος… Κώστας και Κώστας… Γιώργος και Γιώργης… Τάκης και Νικόδημος… Στέλιος και Γιάννης… Φραγκούλης και Βασίλης…. Στέφανος και Περικλής … Βλάσης και Διαμαντής και πολλοί άλλοι ακόμη που χρειάζεται ομάδα για την καταγραφή τους.
Όπως ξεκίνησα στην αρχή αναφέρθηκα ότι δεν είναι τυχαίο που το απόγευμα διάβασα σε κάποια ηλεκτρονικά τοπικά ΜΜΕ ότι η Υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου Χίου φυτεύει δέντρα σύμφωνα με τον φίλο και συμμαθητή μου Αντιδήμαρχο καθαριότητας Πάνο Αναγνώστου και μάλιστα αντικαθιστά όπου υπάρχει ξερό αρχής γενομένης από την Περιφερειακή ενότητα.
Όταν το πρωί έβγαλα τις φωτογραφίες σκέφτηκα να γράψω για τα δέντρα που πεθαίνουν όρθια από την φωτιά την φυλλοξήρα και την κατρουλιά που βλέπαμε επί τόσα χρόνια αχαίρευτους γείτονες να ποτίζουν τα μικρά δεντράκια των πεζοδρομίων με μπουκάλια γεμάτα κατρουλιά που είχαν γεμίσει μέσα στα μαγαζιά τους γιατί δεν είχαν τουαλέτα και ντρεπόταν να πάνε στην τουαλέτα του γείτονα για να μην κατουρήσουν την λεκάνη και γίνουν ρεζίλι από την καζούρα που τους περίμενε μετά.
Έτσι είχαμε τρείς που κατουρούσαν σε μπουκάλια… οι δύο τα έχυναν στα κρυφά μέσα στους αγωγούς και βρωμούσε η γειτονιά , ο τρίτος ο καλύτερος πότιζε με την κατρουλιά του τα δεντράκια που ποτέ δεν μεγάλωσαν από την σπιρτάδα της κατρουλιάς…. και το ωραίο που πολλές φορές ακούγαμε από περαστικούς…τι καλός άνθρωπος που καθημερινά φροντίζει και ποτίζει τα δεντράκια.
Ευτυχώς μετά από τόσα χρόνια και αφού και οι τρεις έχουν μεταβεί στο υπερπέραν τα δεντράκια μεγάλωσαν και έγιναν δέντρα με ζωντάνια και πολύ δροσιά !
Επί τη ευκαιρία σημειώνω ότι σε μερικά σημεία πολλά δένδρα που είχαν υποστηρίξεις με πασσάλους για να μην λυγίσουν και είναι δεμένα με σύρμα ή καλώδιο καλό είναι τώρα που μεγάλωσαν να τα λύσουν γιατί το σύρμα μπαίνει μες την σάρκα του δέντρο .
Ας το κοιτάξει η υπηρεσία Πρασίνου και να συνεχίσει να φυτεύει πολλά δέντρα αειθαλή για να μην πέφτουν κάτω τα φύλλα και φράζουν οι αποχετεύσεις και οι αγωγοί και έχουμε πλημμύρες!
Καλό Απόγευμα με Υγεία και Χαρά και χωρίς πότισμα με κατρουλιά!
Χίος 23 Ιουνίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιωτης
