Σαν χθες, 18 Οκτωβρίου του 1926, γεννήθηκε στο Σεντ Λούις του Μιζούρι ο Charles Edward Anderson Berry, κατά κόσμον Chuck Berry. Ήταν το 4ο παιδί από τα 6 της οικογένειάς του και έμελλε να γίνει ένας από τους κορυφαίους μουσικούς της rock and roll και ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.
Μια δεκαετία και κάτι αργότερα, στο Βροντάδο της Χίου, γεννιέται ο Σταμάτης Κριμιζής, ο κορυφαίος ακαδημαϊκός-διαστημικός επιστήμονας που διετέλεσε Ομότιμος διευθυντής διαστημικών προγραμμάτων της NASA στο Πανεπιστήμιο John Hopkins των ΗΠΑ και ο οποίος συμμετείχε σε ιστορικές αποστολές της NASA όπως τα Voyager I και 2, μεταξύ πολλών άλλων, ως επικεφαλής ερευνητής.
Πώς έφερε κοντά η μοίρα αυτούς τους δύο σπουδαίους άνδρες σε μια αυλή της Καλιφόρνια αλλά και στο μακρινό διάστημα, περιέγραψε ο ίδιος ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, σε μια απολαυστική συζήτηση με τον Μάκη Προβατά και την Νατάσα Μπαστέα και την εκπομπή «Η σωστή ώρα» στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8.
«Το 1989 και χωρίς να ξέρω καλά καλά τον 63χρονο τότε Chuck Berry, ήμουν στην αυλή του Jet Propulsion Laboratory (σ.σ. της NASA), στην Πασαντένα της Καλιφόρνια. Είχαμε περάσει επιτυχώς από τον Ποσειδώνα, είχαμε πάρει εκπληκτικά δεδομένα για τα φεγγάρια του, για την ατμόσφαιρά του και είχε φύγει πια το διαστημόπλοιο, του είχαμε πει “au revoir”. Γινόταν ένα πάρτυ ανάμεσα στα ελαιόδενδρα στην αυλή του JPL και μας ανακοίνωσαν ότι θα είχαμε μια έκπληξη. Εμφανίστηκε ο Chuck Berry με την κιθάρα του και άρχισε να παίζει, θυμάμαι ότι η φωνή του ήταν πιο ώριμη και μελωμένη» είπε ο κ. Κριμιζής.
Στις αποστολές των Voyager 1 και 2 που είχαν φύγει για το διαστρικό τους ταξίδι από το 1977, είχαν προσαρμοστεί στις αποσκευές των δύο διαστημόπλοιων δύο όμοιοι χρυσοί δίσκοι, διάρκειας 2 ωρών με ήχους, εικόνες και μηνύματα από τον πλανήτη μας προκειμένου, αν τους βρουν εξωγήινοι να πάρουν πληροφορίες για την γη. Σε αυτούς τους δίσκους είχε συμπεριληφθεί και το τραγούδι του Chuck Berry, «Johnny Be Good».
Ο κ. Κριμιζής περιγράφει πώς αποφασίστηκε να μπει ο χρυσός δίσκος στα Voyager. «Ο Carl (σ.σ. ο Carl Sagan ήταν Καθηγητής Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Cornell και επικεφαλής της επιτροπής που αποφάσισε τι θα περιείχε ο χρυσός δίσκος) μας έπεισε να συμπεριλάβουμε αυτό τον πρώτο ψηφιακό δίσκο της ανθρωπότητας. Ήταν μια ομάδα από ανθρώπους που ήταν στις καλές τέχνες και επέλεξαν τα τραγούδια, θέλοντας να δείξουν την πλούσια μουσική που υπάρχει στην γη, από τον Μπαχ μέχρι τον Μότσαρτ, παραδοσιακά τραγούδια χωρών, ενώ υπήρχαν και μηνύματα από πολλές χώρες με ήχο. Το ελληνικό έλεγε «Οἵτινές ποτ’ ἔστε χαίρετε! Εἰρηνικῶς πρὸς φίλους ἐληλύθαμεν φίλοι» (Χαίρετε, όποιοι κι αν είστε! Ήρθαμε ειρηνικά ως φίλοι σε φίλους)».
Το 1989, όταν συναντήθηκαν οι δύο άνδρες, «ο Ποσειδώνας ήταν ο τελευταίος πλανήτης που θα περνούσαμε, 6 δισ. χλμ από την γη. Το διαστημόπλοιο ήταν 12 χρονών τότε και περιμέναμε ότι θα σταματούσαμε να ακούμε δεδομένα από το Voyager και θα τελείωνε η αποστολή», είπε ο κ. Κριμιζής. Έγινε όμως η επανίδρυση της αποστολής, με την ονομασία «Η Διαστρική Αποστολή του Voyager» και ο αντικειμενικός σκοπός πια είναι να δούμε πότε θα βγούμε από το ηλιακό σύστημα, μέχρι πού πάει το ηλιακό σύστημα, μέχρι πού επηρεάζει ο ήλιος τον γαλαξία μας μακριά από την γη. Αυτή την στιγμή οι αποστολές βρίσκονται 22 δις. χλμ. μακριά, είπε ο κ. Κριμιζής.
Στο μακρινό διάστημα που ταξιδεύει και ίσως ακουστεί κάποτε κάπου το τραγούδι «Johnny Be Good», εκεί στο αχανές σύμπαν, βρίσκεται και ο αστεροειδής με την ονομασία 8323 Κριμιζής, που δόθηκε προς τιμήν του έλληνα αστροφυσικού από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση το 1999.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της NASA, ίσως στο απώτερο μέλλον, το περιεχόμενο των χρυσών δίσκων να είναι τα μόνο που θα έχει απομείνει από τον ανθρώπινο πολιτισμό, εκεί ανάμεσα στα αστέρια, μαζί με το αστέρι του Δρ. Κριμιζή.
Πηγή: ertnews.gr
