Έκπληξη και αγανάκτηση προκαλεί η απόφαση της Αντιπεριφέρειας Πολιτισμού και Κοινωνικής Μέριμνας Βορείου Αιγαίου να διοργανώσει εκδήλωση-εσπερίδα για την καταπολέμηση της βίας, στις 20 Φεβρουαρίου – ανήμερα της Τσικνοπέμπτης – στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, χωρίς τη συμμετοχή των τοπικών δημοσιογράφων.
Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν έγκριτοι δημοσιογράφοι από την Αθήνα, ωστόσο παρατηρείται η παντελής απουσία των επαγγελματιών δημοσιογράφων της Μυτιλήνης, μελών της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων (ΕΣΗΕΠΗΝ), μιας Ένωσης με ιστορία 100 ετών στους κοινωνικούς αγώνες και σημαντική παρουσία στον χώρο της ενημέρωσης.
Παράδοξη Απουσία των Τοπικών Δημοσιογράφων
Είναι αξιοσημείωτο πως στη Μυτιλήνη εργάζονται περισσότεροι από 20 δημοσιογράφοι-μέλη της ΕΣΗΕΠΗΝ, οι οποίοι καθημερινά συμβάλλουν στην ανάδειξη και επίλυση των τοπικών ζητημάτων. Πρόκειται για επαγγελματίες που βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τους φορείς της Περιφέρειας και καλύπτουν κάθε πτυχή της επικαιρότητας, ενώ διαθέτουν πολύτιμη γνώση για τα προβλήματα της περιοχής.
Παρόλα αυτά, φαίνεται πως για την Αντιπεριφέρεια οι δημοσιογράφοι της Μυτιλήνης «ξεχνιούνται» ή «αγνοούνται» όταν πρόκειται να συμμετάσχουν ως ισότιμοι συνομιλητές σε μια συζήτηση για την καταπολέμηση της βίας – ένα θέμα που έχουν καταγράψει διαχρονικά μέσα από το δημοσιογραφικό τους έργο.
Αποκλεισμός από μια Εκδήλωση με Ιδιαίτερο Συμβολισμό
Η στάση αυτή της Αντιπεριφέρειας προκαλεί εύλογες απορίες αλλά και έντονη δυσαρέσκεια. Πολλά μέλη της ΕΣΗΕΠΗΝ στη Μυτιλήνη έχουν υπάρξει οι ίδιοι θύματα βίας, τόσο λεκτικής όσο και σωματικής, μέσα από τη δύσκολη αποστολή της καταγραφής των γεγονότων σε μια ακριτική περιοχή που συχνά βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων.
Αν κάποιοι μέσα στην Αντιπεριφέρεια αισθάνονται έντονα την ανάγκη να αναγνωριστούν από το αθηναϊκό κέντρο, ας το δηλώσουν ευθέως στους δημοσιογράφους της Μυτιλήνης και του Βορείου Αιγαίου. Διότι, όταν τα φώτα της εκδήλωσης σβήσουν και επανέλθει η καθημερινότητα, αυτοί θα είναι και πάλι εκεί για να καταγράφουν την πραγματικότητα, με ή χωρίς την αναγνώριση που δικαιούνται.
