Του Νίκου Γεωργούλη
Θα πήρε το μάτι σας, δεν γίνεται, κατιτίς για το φευγιό του Γιάννη Μπουτάρη. Η επιτομή της αντισυμβατικής προσωπικότητας, συνδυασμένη με την πρωτοπορία. Προσωπικά το πιο καλό που διάβασα για εκείνον ήταν το λιτό: δεν έταξε, έπραξε.
Για αυτό ξεχώρισε ο Μπουτάρης. Υπήρξε απ’ τους λιγοστούς σύγχρονους Έλληνες … μπουκαδόρους. Έμπαινε μπρος και με κλειστά τα αυτιά στον κατακλυσμό κριτικής που δέχονταν οι πολλές φορές αιρετικές ιδέες του άνοιγε δρόμους.
Μια φορά τον αντάμωσα δια ζώσης, όταν προσκεκλημένος της “Αριούσιος” βρέθηκε τον Αύγουστο του 2009 στον Εγρηγόρο για να εγκαινιάσει τις οινοποιητικές της εγκαταστάσεις. Θυμίζω, για όσους δεν το γνωρίζουν, πως η απόπειρα του να γίνει ο ίδιος επενδυτής στην περιοχή, να παρασύρει με την τεχνογνωσία του και τον παρορμητισμό του να ανασυσταθεί η Αριουσία χώρα, προσέκρουσε στον τυφλό εξυπνακισμό των κατοίκων απ’ τα Νενητούρια. Όταν, παρέα με τον καπ. Λουκά Κτιστάκη, ζήτησε να αγοράσει εκτάσεις γης από τους ντόπιους για να τις μετατρέψει σε αμπελώνες, οι ντόπιοι αντί να τους … τις χαρίσουν, ζητούσαν χρυσάφι για αντίτιμο, με τη γνωστή σήμερα κατάληξη. Οι εκτάσεις χερσώθηκαν και είναι πια no name, αφού δεν υπήρχε κίνητρο ούτε να καταγραφούν στο Κτηματολόγιο. Ένα από τα μοιραία “όχι” της Αμανής.
Ο Μπουτάρης, λοιπόν, στην προ ετών τελετή των εγκαινίων, δεν λειτούργησε ρεβανσιστικά απέναντι σε όποιους απέρριψαν την επενδυτική του βούληση. Συμπεριφέρθηκε σαν μεγαλόψυχος δάσκαλος.
Πριν χρόνια, άρχισε να λέει μόλις έπιασε το μικρόφωνο, ήμουν ο πρώτος που αποφάσισα να δώσω στο οινοποιείο μου στη Νάουσα επισκέψιμη μορφή. Άρχισα να έχω τις πρώτες επισκέψεις και να τις βλέπω να γίνονται κάποιες λίγες χιλιάδες κατ’ έτος. Μαζεύτηκαν τότε οι υπόλοιποι οινοποιοί της περιοχής, οι ανταγωνιστές μου, και μου ζήτησαν να τους πω πως το έκανα. Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου, ρώτησε το ακροατήριο.
Βλάκες είμαστε να τους δείξουμε, ακούγονταν ψιθυριστά από κάτω. Κάτι έπιασε το αυτί του Μπουτάρη και συνέχισε: εγώ όχι απλώς τους έδειξα αλλά τους παρουσίασα και το σχεδιασμό μου για το μέλλον, αιφνιδίασε. Σήμερα η Νάουσα είναι ένας σημαντικός οινοποιητικός προορισμός, τα πολλά επισκέψιμα οινοποιία της έχουν συνολικά εκατοντάδες χιλιάδες ετήσιες επισκέψεις κι εγώ έχω πολλαπλασιάσει την επισκεψιμότητα της μονάδας μου, καθώς η περιοχή ταυτίστηκε όσο καμία άλλη με το κρασί, ανέφερε το αποτέλεσμα.
Η συνταγή του δάσκαλου Μπουτάρη ελάχιστα καταγράφηκε στο υποσυνείδητο όσων την άκουσαν. Στις περισσότερες περιοχές του τόπου μας ανταγωνισμός νοείται να βγάλει ο ένας το μάτι του αλλουνού.
Ήταν η δεύτερη φορά που κλοτσήσαμε τον Μπουτάρη. Και σαν επενδυτή και σαν άμισθο δάσκαλο. Κερδισμένοι ή χαμένοι;
