Του Παντελή Κυδώνη
Οι νοσηλευτές του Σκυλίτσειου Νοσοκομείου Χίου δίνουν καθημερινά μια αδιάκοπη μάχη για την υγεία των ασθενών, παρά τις δύσκολες συνθήκες εργασίας και τις ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές. Η συμβολή τους είναι ανεκτίμητη, καθώς βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της περίθαλψης, προσφέροντας φροντίδα, ανακούφιση και στήριξη στους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Το προσωπικό του νοσοκομείου καλείται να αντεπεξέλθει σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον. Η υποστελέχωση παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, με αποτέλεσμα οι βάρδιες να είναι εξαντλητικές και η πίεση για τους εργαζόμενους να είναι μεγάλη. Επιπλέον, οι ελλείψεις σε βασικά ιατρικά υλικά και εξοπλισμό συχνά δυσχεραίνουν το έργο τους, δημιουργώντας επιπλέον εμπόδια στην παροχή ποιοτικής φροντίδας. Ωστόσο, εκτός από την έλλειψη προσωπικού και εξοπλισμού, έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα άλλο, εξίσου σοβαρό πρόβλημα, τις απαράδεκτες συμπεριφορές ορισμένων ασθενών και συνοδών, που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο το δύσκολο έργο τους.
Δεν είναι λίγες οι φορές που νοσηλευτές γίνονται αποδέκτες επιθετικών συμπεριφορών, είτε φραστικά είτε ακόμη και σωματικά. Από προσβλητικά σχόλια και βρισιές μέχρι απειλές και σπρωξίματα, οι επαγγελματίες υγείας έρχονται αντιμέτωποι με περιστατικά που δεν έχουν θέση σε ένα νοσοκομείο. Το άγχος και η αγωνία των ασθενών και των συνοδών είναι κατανοητά, αλλά τίποτα δεν δικαιολογεί την αγένεια και την επιθετικότητα απέναντι σε ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους με τα μέσα που διαθέτουν.
Απαιτήσεις χωρίς λογική και σεβασμό
Πολλοί συνοδοί ασθενών απαιτούν άμεση εξυπηρέτηση, αγνοώντας τη σειρά προτεραιότητας ή τη
βαρύτητα άλλων περιστατικών. Απαιτούν αμέριστη προσοχή, ακόμα και όταν το προσωπικό τρέχει για επείγοντα περιστατικά. Η αντίληψη ότι οι νοσηλευτές «οφείλουν» να βρίσκονται συνεχώς στη διάθεση του κάθε ασθενή, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η πίεση και ο όγκος της δουλειάς τους, δείχνει έλλειψη κατανόησης και σεβασμού για τον ρόλο τους.
Εκτός των άλλων, αγενείς συνοδοί αδιαφορούν για τους κανόνες του νοσοκομείου. Συνοδοί μπαίνουν σε χώρους όπου δεν επιτρέπεται η παρουσία τους, αγνοούν τις ώρες επισκεπτηρίου, κάνουν θόρυβο ή ακόμη και απαιτούν να φιλοξενούνται πολλοί συγγενείς στο ίδιο δωμάτιο, ενοχλώντας άλλους ασθενείς. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν καλούνται οι νοσηλευτές να επιβάλουν τους κανονισμούς, καθώς συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με αντιδράσεις και φωνές.
Οι επιθετικές και αγενείς συμπεριφορές επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους ήδη καταπονημένους νοσηλευτές. Αυξάνουν το άγχος τους, μειώνουν την ψυχική αντοχή τους και κάνουν την εργασία τους δυσκολότερη. Παράλληλα, τέτοιες συμπεριφορές επηρεάζουν και την ποιότητα της περίθαλψης, καθώς δημιουργούν ένα αρνητικό περιβάλλον τόσο για το προσωπικό όσο και για τους υπόλοιπους ασθενείς, που βιώνουν το χάος και την ένταση.
Οι νοσηλευτές δεν είναι υπηρέτες, ούτε ρομπότ που δουλεύουν ασταμάτητα. Είναι επαγγελματίες που δίνουν καθημερινά τον καλύτερό τους εαυτό, συχνά υπό δύσκολες συνθήκες. Ο σεβασμός προς το έργο τους και η κατανόηση της πίεσης που βιώνουν είναι το ελάχιστο που μπορούμε να δείξουμε ως κοινωνία.
Το νοσοκομείο είναι ένας χώρος περίθαλψης και φροντίδας, όπου η συνεργασία και η καλή συμπεριφορά όλων – ασθενών, συνοδών και προσωπικού – είναι απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία του. Όσοι ξεσπούν στους νοσηλευτές, αντί να βοηθούν, επιδεινώνουν μια ήδη δύσκολη κατάσταση. Είναι ώρα να αντιληφθούμε πως αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν την υποστήριξή μας, όχι την αγένεια και την επιθετικότητα.
Η κοινωνία της Χίου οφείλει να αναγνωρίσει και να στηρίξει το δύσκολο έργο των νοσηλευτών, καθώς η υγεία όλων εξαρτάται από την αφοσίωση και τον αγώνα αυτών των ανθρώπων, που καθημερινά ξεπερνούν τον εαυτό τους για το κοινό καλό.
