Του Πέτρου Μαμμού
Απορώ γιατί μόνο εγώ έχω αυτήν την απορία και δεν την έχετε και εσείς και τόσοι επιστήμονες ανά τον κόσμο, έπειτα από την υπάρχουσα παγκόσμια ανομβρία και ειδικά στο Βόρειο ημισφαίριο της γης.
Η απορία μου είναι ότι αφού η Φύση μας παρέχει το αγαθό του νερού εδώ και εκατομμύρια χρόνια, γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν παράγουμε το αγαθό αυτό του νερού με τον ίδιο τρόπο που το παράγει η Φύση;; Είναι γνωστό ότι παράγουμε το αγαθό αυτό του νερού με το σύστημα των αφαλατώσεων. Το σύστημα αυτό εφαρμόστηκε στα πλοία και ειδικά στα VLCC, που δεν μπορούν να προσεγγίσουν εύκολα την στεριά, καθώς και σε πολλές περιοχές και νησιά ανά τον κόσμο, όπου δεν υπάρχει το αγαθό του νερού.
Όμως για να λειτουργήσει το σύστημα αυτό των αφαλατώσεων, απαιτείται ηλεκτρικό ρεύμα και πολλά μηχανήματα τα οποία πολλές φορές είναι ελαττωματικά, με συνέπεια να περιμένουμε τα απαιτούμενα ανταλλακτικά επί πολλές ημέρες, όπως έγινε με το σύστημα αφαλάτωσης στον Θόλο, με την γνωστή ταλαιπωρία στην ύδρευση του Βροντάδου Χίου. Εκτός των ανωτέρω ταλαιπωριών από το σύστημα αυτό, το κόστος της παραγωγής του αγαθού του νερού, με το σύστημα της αφαλάτωσης, είναι υπερβολικό. Τελευταία χρησιμοποιούνται φωτοβολτα’ι’κά για ηλεκτρικό ρεύμα στις αφαλατώσεις.
Η Φύση όμως δεν χρησιμοποιεί ούτε ρεύμα, ούτε περιμένει ανταλλακτικά για να μας παράξει το αγαθό του νερού. Η Φύση παράγει το αγαθό του νερού εδώ και εκατομμύρια χρόνια, χωρίς να χρησιμοποιεί ηλεκτρικό ρεύμα και μηχανήματα που πολλές φορές είναι ελαττωματικά.
Απορώ λοιπόν γιατί οι επιστήμονες ανά τον κόσμο δεν ασχολήθηκαν μέχρι τώρα με αυτό, δηλαδή να παράξουμε γλυκό νερό από το θαλασσινό νερό, όπως το παράγει η Φύση, χωρίς να χρησιμοποιούμε ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν είμαι ειδικός, αλλά μπορώ να πω μια σκέψη, πάνω σε αυτό το θέμα.
Εάν έχουμε μία μεγάλη γυάλινη κυλινδρική δεξαμενή, όπως αυτές τις δεξαμενές που βλέπουμε στις πετρελαια’ι’κές εγκαταστάσεις, και την τοποθετήσουμε σε ένα ορισμένο ύψος πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και την γεμίσουμε με θαλασσινό νερό, με την μέθοδο που χρησιμοποιούμε για την άντληση του αργού πετρελαίου, χωρίς την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, και στην συνέχεια τοποθετήσουμε πολλούς και μεγάλους μεγεθυντικούς φακούς, περιφερειακά από την δεξαμενή, σίγουρα θα βράσουμε το θαλασσινό νερό με την βοήθεια του ήλιου. Στην συνέχεια, συλλέγοντας τους ατμούς από την επιφάνεια του θαλασσινού νερού, με ορισμένες σωληνώσεις τις οποίες περάσουμε από ένα σύστημα ψύξεως με κρύο θαλασσινό νερό, το οποίο θα αντλούμε από την θάλασσα πάλι με την μέθοδο των αντλιών που χρησιμοποιούμε για την άντληση του αργού πετρελαίου, χωρίς την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, σίγουρα θα πάρουμε από την εξαγωγή των σωληνώσεων, που θα βρίσκονται στην στεριά, μια ποσότητα γλυκού νερού, όπως παίρνουμε το ούζο και την σούμα. Φυσικά οι εγκαταστάσεις αυτές της παραγωγής του γλυκού νερού από το θαλασσινό, θα είναι πολύ μεγάλες και όχι σαν αυτές της παραγωγής του ούζου, και θα μπορούμε να γεμίσουμε τις δεξαμενές υδροδότησης και άρδευσης μια χώρας, τα φράγματα και ποταμούς, με γλυκό νερό, από τις ανεξάντλητες ποσότητες του θαλασσινού νερού, από τις οποίες η Φύση μας τροφοδοτεί με το αγαθό του γλυκού νερού εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
