Του Πέτρου Μαμμού
Πρέπει να είναι κανείς αφελής με το να πιστεύει ότι το δυστύχημα των Τεμπών δεν θα συμβεί ξανά, υπό τις παρούσες συνθήκες και απόψεις. Το δυστύχημα των Τεμπών δεν είναι το μόνο που συνέβη στα μέσα μεταφοράς. Παρόμοια δυστυχήματα έχουν συμβεί και σε άλλους σιδηροδρομικούς συρμούς, όπως επίσης παρόμοια δυστυχήματα έχουν γίνει σε πλοία και αεροπλάνα.
Έπειτα από 51 χρόνια πείρας που απέκτησα ταξιδεύοντας πάνω στα πλοία, τολμώ να πω και να σας προειδοποιήσω, ότι θα ξαναγίνει πάλι πανόμοιο ατύχημα, γιατί προς το παρόν δεν φαίνεται να ξεριζώνεται η ρίζα του κακού του συγκεκριμένου δυστυχήματος. !!!!
Όταν πρωτομπήκα στην θάλασσα το 1964, όλα πάνω στο πλοίο, δούλευαν με την βοήθεια των χεριών μας και ήταν όλα χειροκίνητα. Όταν συνταξιοδοτήθηκα το 2015, όλα πάνω στο πλοίο δούλευαν αυτόματα, αλλά πάλι με την βοήθεια των χεριών μας. Ο αυτοματισμός στα πλοία, σε συνδυασμό με τους καινούργιους και αυστηρούς κανονισμούς του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού ( IMO ), περιόρισαν τα Ναυτικά δυστυχήματα, αλλά δεν τα εξαφάνισαν. Γιατί δεν τα εξαφάνισαν;; Διότι πάλι το ανθρώπινο χέρι επανέρχεται για να δουλέψει ο αυτοματισμός στις κονσόλες της γέφυρας του πλοίου, στην κονσόλα του αυτόματου μηχανοστασίου του πλοίου, στην κονσόλα της φόρτωσης και εκφόρτωσης του πλοίου και σε όλους τους αυτοματισμούς πάνω στο πλοίο. Το «κουμπάκι» σε όλες τις κονσόλες αυτοματισμών πάνω στο πλοίο, θα το γυρίσει δεξιά ή αριστερά ή θα το πατήσει προς τα κάτω ή προς τα πάνω, πάλι ένα «ανθρώπινο χέρι». Εάν το ανθρώπινο αυτό χέρι κάνει λανθασμένο χειρισμό, θα έχομε ατύχημα – δυστύχημα. Επομένως ο αυτοματισμός, δεν μας απαλλάσσει από τα ατυχήματα, εάν δεν δουλεύουμε τα «κουμπάκια» του αυτοματισμού με «προσοχή». Γιαυτό παράλληλα με τους κανονισμούς του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, εγώ έλεγα στο πλήρωμά μου, και το λέω ακόμα και τώρα που είμαι συνταξιούχος ότι «Η απροσεξία σκοτώνει» και δεν θα φταίει κανείς, παρά μόνο εμείς, που κάναμε την απροσεξία.
Φεύγοντας με ένα πλοίο από τον Πειραιά για να πάμε Χίο – Μυτιλήνη, στο οποίο είμαι πλοίαρχος για πολλά χρόνια, στην αριστερή πλευρά του πλοίου είναι η Φρεατίδα. Εάν για κάποιο λόγο η Φρεατίδα βρεθεί στην δεξιά πλευρά του πλοίου, και προχωρώ ολοταχώς προς τον προορισμό μου, αντί να ακινητοποιήσω το πλοίο, τότε το πλοίο θα πάει κατευθείαν στα βράχια της Ψυττάλειας. Εάν μετά το ναυάγιο στο οποίο χάθηκε – πνίγηκε ένας αριθμός ατόμων και εγώ διασωθώ, οι συγγενείς των θυμάτων δικαιολογημένα θα ζητούν την ισόβια κάθειρξη μου, για το λάθος μου. Εάν όμως εγώ δεν διασωθώ, τι θα κάνουν οι συγγενείς των θυμάτων και η κοινωνία ολόκληρη;; Θα ζητήσουν να τιμωρηθεί ο Υπουργός Ναυτιλίας για την απροσεξία μου και το λάθος μου;;
Εσείς που κάνετε ένα καθημερινό δρομολόγιο από το σπίτι σας, στην δουλειά σας, είτε γίνεται αυτή η διαδρομή μέρα ή βράδυ, για κάποιο λόγο δεν πάτε στην σωστή κατεύθυνση, τι θα κάνετε;; Δεν θα σταματήσετε για να ακολουθήσετε την σωστή κατεύθυνση;; Εάν συνεχίσετε και σας συμβεί ένα ατύχημα, ποιος θα φταίει ο Δήμαρχος και όχι η απροσεξία σας;;
Στην προκειμένη περίπτωση του δυστυχήματος των Τεμπών, σέβομαι την θλίψη και τον θυμό των συγγενών των θυμάτων, αλλά μετά το λάθος – παράβλεψη – απροσεξία του Σταθμάρχη, δεν δικαιολογείται η απροσεξία ή η επιπολαιότητα του μακαρίτη του μηχανοδηγού του συρμού, ο οποίος δεν επιβεβαίωσε με σιγουριά το γιατί ο συρμός ακολουθούσε την γραμμή καθόδου προς Θεσσαλονίκη, σε μια διαδρομή την οποία έκαμνε καθημερινά και την οποία γνώριζε με κάθε λεπτομέρεια. Έπρεπε ο μακαρίτης να δει ότι κάτι δεν πάει καλά και αμέσως να σταματήσει το τρένο και να έλθει σε επικοινωνία με τους αρμόδιους.!!!! Είναι σίγουρο ότι αν γινόταν αυτό από το μακαρίτη μηχανοδηγό, δεν θα γινότανε το δυστύχημα.
Σήμερα όλοι οι συγγενείς των θυμάτων, όλοι οι αριστεροί και ακροαριστεροί, οι δεξιοί και ακροδεξιοί, κεντρώοι και ακροκεντρώοι, ζητούν την τιμωρία του τότε και πρώην Υπουργών Μεταφορών. Ακούς για την Σύμβαση 717, ακούς για συγκάλυψη και μπαζώματα. Ας τελειώσουν επιτέλους όλα αυτά, με την απόφαση της δικαιοσύνης, ας τιμωρηθούν οι Υπουργοί, για να δικαιωθεί κάθε κομματική σκοπιμότητα, την οποίαν επίμονα επιζητούν ορισμένοι, ας τελειώσει η Σύμβαση 717 με όλους τους αυτοματισμούς και τότε όταν θα έχομε το επόμενο δυστύχημα ( που θα το έχουμε σίγουρα ) παρά τους αυτοματισμούς, διότι πάλι το ανθρώπινο χέρι θα κάνει το λάθος του, τότε θα δείτε την πραγματική ρίζα του κακού, την οποία πρέπει να ξεριζώσετε για να μη ξαναγίνει το κακό και όχι οι κομματικές σκοπιμότητες, με τις οποίες ταλαιπωρείται η νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Διαφορετικά κάθε φορά που θα έχομε ένα δυστύχημα θα τιμωρούνται οι Υπουργοί αλλά τα δυστυχήματα θα συνεχίζονται από αυτούς που χειρίζονται τα κουμπάκια στις κονσόλες.
Σήμερα όλοι οι εν ενεργεία ναυτικοί, Πλοίαρχοι και Μηχανικοί, κάθονται στο θρανίο κάθε φορά που ξεμπαρκάρουν, κατόπιν διεθνών κανονισμών, για επιμόρφωση προς αποφυγήν ατυχημάτων. Ας επιβληθεί λοιπόν αυτός ο κανονισμός παντού, για να μη δημιουργούμε ατυχήματα και μετά φταίνε οι άλλοι για τα λάθη μας. Για να μάθουν αυτοί που όπως λέγεται είπαν το βράδυ της τραγωδίας των Τεμπών το «πάμε και όπου βγει», ότι όταν δεν είσαι σίγουρος για εκεί που πας, δεν προχωράς αλλά σταματάς.
Έπειτα από τα τελευταία επαναλαμβανόμενα θλιβερά περιστατικά στον ΟΣΕ και στον Προαστιακό, επαναλαμβάνω το ερώτημα «Δυστύχημα των Τεμπών – Ποτέ Ξανά ;;;;»
Με βάση την πολυετή πείρα μου πάνω στα πλοία, όπως προείπα, πιστεύω ότι όσους Υπουργούς να βάλουν φυλακή ως υπαίτιους για τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα, δεν θα σταματήσουμε να μετράμε σιδηροδρομικά δυστυχήματα, αν δεν τιμωρηθούν αυτοί που κάνουν τα λάθη και προξενούν αυτά τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα, και δεν αναγκάσουν όλους αυτούς που κάνουν την δουλειά του μηχανοδηγού, του σταθμάρχη, του κλειδούχου κ.λ.π. να καθίσουν στο θρανίο για μετεκπαίδευση, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα, όπως κάθονται οι πλοίαρχοι και οι μηχανικοί στα πλοία, για την αποφυγή των ναυτικών δυστυχημάτων, και για να μάθουν και να εμπεδώσουν τον κανόνα «ότι όταν δεν είσαι σίγουρος για εκεί που πας, δεν προχωράς αλλά σταματάς»
Εσείς με την εφημερίδα σας μπορείτε να βοηθήσετε προς αυτή την κατεύθυνση.
