Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
*Στο προσκήνιο ήλθε, για μια ακόμη φορά, το ζήτημα αξιοποίησης (ή μη) του κτιρίου του πρώην Τελωνείου Χίου, στο ύψος της Προκυμαίας (πλησίον του χώρου που αράζουν τα επιβατηγά πλοία της γραμμής). Ακούστηκε ότι, το Υπουργείο Οικονομικών, στο οποίο ανήκει ιδιοκτησιακά, ρωτά την Περιφερειακή Ενότητα Χίου εάν θέλει να της το παραχωρήσει, με το σκεπτικό ότι κάποτε είχε γίνει αλληλογραφία με την πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου. Όμως, κατά τη γνώμη μας, το ορθότερο είναι να δοθεί στο Δήμο Χίου κι εκείνος με τη σειρά του να προβεί σε έκδοση αδείας κατεδαφίσεως ώστε να αναδειχθεί ο ευρύτερος χώρος και να φανεί το Φρούριο. Ο Δήμος Χίου το είχε ζητήσει και την περίοδο 2004-2005 (επί Δημαρχίας Μάρκου Μεννή –οι μόνοι Δήμαρχοι που έκαναν ουσιαστικό έργο ήσαν οι Μπουμπάρης, Μεννής, Βουρνούς και τούτο θα το καταγράψει ο αυτοδιοικητικός ιστορικός του μέλλοντος–), όμως τότε δεν υπήρχε πρόθεση από πλευράς του αρμοδίου Υπουργείου να το παραχωρήσει διότι στέγαζε δημόσια Υπηρεσία και δεν είχε δημιουργηθεί ζήτημα στατικότητας του κτιρίου (που εμφανίστηκε μετά τον σεισμό του Οκτώβρη 2020).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, την περίοδο που συζητήθηκε η διάθεσή του στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου υπήρχαν οι εξής δύο βασικές προϋποθέσεις: α) Στέγαζε Υπηρεσίες που μεταφέρθηκαν σταδιακά στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και β) Η Πολεοδομία (που εξέδιδε και τις σχετικές άδειες ανέγερσης και κατεδάφισης) ανήκε στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (σήμερα ανήκει στο Δήμο). Συνεπώς, εάν υπάρχει πολιτική βούληση να κατεδαφιστεί το εν λόγω κτίριο, γιατί να δοθεί σε κάποιο φορέα που θα απαιτηθεί διπλάσια γραφειοκρατική διαδικασία να υλοποιηθεί η ΄΄εκκαθάρισή΄΄ του, απ΄ το να δοθεί απευθείας σε εκείνον που θα προχωρήσει τις διαδικασίες με τις δικές του Υπηρεσίες; Εξάλλου, είδαμε και την κατάληξη του παρακείμενου κτιρίου της αίθουσας αναμονής επιβατών που ανήκει στην Περιφέρεια. Με ποιο σκεπτικό ξεκίνησε και πως κατέληξε! Γιατί να πάρει άλλο ένα ακίνητο η Περιφέρεια αφού θα περάσουν άλλα 10 χρόνια και δεν θα έχει καταλήξει τι να το κάνει; Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Δείτε πόσα χρόνια μιλάμε για αξιοποίηση του κτιρίου «Γ. Καλουτάς» στον Αγ. Ισίδωρο Πετροκοκκίνου Κάμπου και τι έχει γίνει μέχρι σήμερα… Δείτε ακόμη και το γειτονικό του κτίριο (πρώην “Κρόνος”) εάν έχει αξιοποιηθεί και πως, για να φανταστείτε τι θα γίνει εάν πάρει η Περιφέρεια και το πρώην Τελωνείο…
*Αλήθεια, όταν ένα ακίνητο ιδιώτη αποτελεί είτε κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος (λόγω π.χ. πιθανής πτώσης) είτε παρεμποδίζει τη διέλευση (οχημάτων σε δρόμο ή πεζών σε πεζοδρόμιο), σπεύδουν οι αρμόδιες Υπηρεσίες (και πολύ σωστά) να κινήσουν τις διαδικασίες (ποινικές, πρόστιμα, κλπ) για την αποκατάστασή του. Όταν υπάρχουν κτίρια που ανήκουν στο Δημόσιο τι γίνεται; Μπορεί επί μακρόν να παραμένουν σε μια τέτοια κατάσταση, όπως π.χ. είναι το κτίριο του πρ. Τελωνείου, τα κτίρια του νοσοκομείου στην οδό Βενιζέλου και Ψυχάρη, στην Μιχ. Λιβανού, στα Λολόδεντρα, Τάλαρος, κ.α.;
*Το επαρχιακό οδικό δίκτυο από το ύψος του Χριστού Βαρβασίου μέχρι τα Λολόδεντρα (μήκους περί το 1 χλμ) είναι σε αθλία κατάσταση. Διερχόμενος με αυτοκίνητο νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο … πέλαγος με 6 μποφόρ! Κανένας δεν περνά από εκεί να δει σε ποια κατάσταση βρίσκεται το οδόστρωμα και να ζητήσει να ασφαλτοστρωθεί; Το αίτημα έχει κατατεθεί εγγράφως στην Περιφέρεια ήδη πριν δύο χρόνια!
*Οι κάτοικοι της περιοχής Γρού αιτήθηκαν δημόσια (αλλά και Υπηρεσιακά) για ζητήματα που άπτονται της καθημερινότητας στην περιοχή τους (από Περιφέρεια και Δήμο). Άραγε, αυτό το τρίμηνο έγιναν έστω τα πλέον εύκολα (τοποθέτηση καθρεπτών, συντήρηση στάσης λεωφορείου, κάλυψη λακκούβων, διαγραμμίσεις, αντικατάσταση λαμπτήρων, αποκλάδωση μεγάλων δέντρων, κ.α.);
*Πολύ εύστοχη η ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Χίου ΠΑΣΟΚ κ. Σταύρος Μιχαηλίδης στον Υφυπουργό Εργασίας κ. Κ. Καραγκούνη, αναφορικά με τις υποχρεώσεις της Πολιτείας απέναντι στους κατοίκους των λαϊκών κατοικιών της Γεωργικής Σχολής (Καρδαμάδα- Χαλκειός), αλλά και στην Ιερά Μητρόπολη Χίου. Η Νέα Μονή της Χίου (στην οποία ανήκει ιδιοκτησιακά η ευρύτερη περιοχή της πρώην Γεωργικής Σχολής, με όσα αυτή περιλαμβάνει) παραχώρησε δωρεάν -πριν πολλά χρόνια- δεκάδες στρέμματα προς το Υπουργείο Εργασίας, προκειμένου η Πολιτεία να κατασκευάσει εργατικές- λαϊκές κατοικίες τις οποίες έχει διαθέσει έκτοτε, δίχως όμως μέχρι σήμερα να έχει εκπληρώσει τις λοιπές υποχρεώσεις της: Πρώτον, να παραχωρήσει την πλήρη κυριότητα (ιδιοκτησία) των ακινήτων στους δικαιούχους τους (που εκκρεμεί επί δεκαετίες) και δεύτερον, να επισκευάσει το κτίριο του πρώην διοικητηρίου και τον Ι. Ναό του Αγ. Πολυκάρπου της Γεωργικής Σχολής. Η Πολιτεία δεν έχει μέχρι σήμερα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της αυτές. Ορθά, λοιπόν, ο κ. Μιχαηλίδης έφερε το θέμα στη Βουλή. Το ζήτημα είναι ότι, δεν αντιλαμβάνονται κάποιοι πως, όταν φέρεσαι έτσι στους δωρητές του Κράτους (που σου δίνουν δωρεάν, δίχως να ζητούν κάτι, εκτός από τα αυτονόητα), ποιος θα τολμήσει να ξαναδιαθέσει οτιδήποτε προς το Δημόσιο εάν αντιμετωπίζεται έτσι;
*Σε αντίθεση με τα ανωτέρω, δεν κρύβω ότι, εδώ και πολλά χρόνια, με έχει ξενίσει η συμπεριφορά της Παπικής (Ρωμαιοκαθολικής) Εκκλησίας όταν, ενώ πώλησε στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου τις κτιριακές εγκαταστάσεις και τον περιβάλλοντα χώρο του πρώην Κολλεγίου στον Φραγκομαχαλά, ζήτησε να κρατήσει το παρακείμενο (εντός του χώρου πώλησης) ναίδριο του Αγίου Ιωσήφ, που θα έπρεπε κανονικά να διαθέσει προς την Ορθόδοξη Εκκλησία (Ιερά Μητρόπολις Χίου) και να γίνει Ορθόδοξο ναίδριο των Αγίων νεομαρτύρων της Χίου, που μαρτύρησαν λίγο πιο κάτω -στην κεντρική πλατεία Βουνακίου- σε χρόνους δίσεκτους για τον τόπο. Εκεί, δεν φτάνει που πώλησαν (και δεν διέθεσαν τίποτε δωρεάν υπέρ των Χιωτών), αλλά απαίτησαν και κράτησαν το ναίδριο, τη στιγμή που αφενός διατηρούν άλλους δύο Ναούς σε ακτίνα 500 μέτρων και αφετέρου στερούνται παντελώς ποιμνίου στο συγκεκριμένο χώρο. Έτσι, για να βλέπουμε και κάποιες διαφορές στη συμπεριφορά μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων ιθυνόντων ! Βέβαια, κακώς τότε αυτό το δέχθηκε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Επρόκειτο για ατόπημα, που ομολογήθηκε εκ των υστέρων!
*Δεν ξέρω εάν το έχετε αντιληφθεί αλλά -το τελευταίο διάστημα- οι κλοπές και η διακίνηση ναρκωτικών είναι συχνά πυκνά στη ημερήσια διάταξη των δελτίων αστυνομικών συμβάντων. Επίσης, σε έξαρση βρίσκεται και η νεανική-εφηβική παραβατικότητα. Πού πάμε ως τοπική κοινωνία; Έχουμε, άραγε, αναλογιστεί το μερίδιο ευθύνης που φέρει καθένας από εμάς, ιδιαίτερα όσοι έχουμε μικρά παιδιά (εφήβους) και αντί να κοιτάμε το δάσος (διαπαιδαγώγηση) βλέπουμε το δέντρο (προσωπικές μας ορέξεις, ανέσεις και εγωισμοί) δυναμιτίζοντας την οικογένεια, που αποτελεί το ισχυρότερο κύτταρο μιας κοινωνίας; Ο Θεός να μας φωτίζει. Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρωτίστως εμείς να είμαστε δεκτικοί της χάρης Του.
*Σε μελλοντικό σημείωμά μας θα αναφερθούμε και σε διπλοθεσίτη (και διπλά αμειβόμενο – παρά τις περί του αντιθέτου δημόσιες δηλώσεις του) αυτοδιοικητικό, ο οποίος έχει προβληματίσει με τη συμπεριφορά του! Σε λίγες ημέρες και πάλι μαζί. Υγεία και χαρά!-
