Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
*Από μια σχετική διερεύνηση που έγινε, μεταξύ των πολιτών της Χίου, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει με το ζήτημα εκμετάλλευσης του αντιμονίου στη Βόρεια Χίο. Πραγματικά, οι πολίτες ακούνε και διαβάζουν για συνεδριάσεις, συνεντεύξεις, εγκλήσεις και αντεγκλήσεις, όμως η πλειοψηφία δεν γνωρίζει τι ακριβώς σχεδιάζεται και τι μέλλει γενέσθαι. Το γεγονός ότι, κομματικοί αμιγώς μηχανισμοί αντιδρούν, βάζει σε ακόμη περισσότερες σκέψεις τους συμπολίτες μας για το ποια η σκοπιμότητα στη στάση καθενός. Από την άλλη, ο κόσμος ζητά απαντήσεις στα ερωτήματα που έχει θέσει, πριν ακόμη υπάρξουν δεσμεύσεις έναντι ιδιωτών, κλπ. Άποψή μου είναι να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και ενημέρωση γύρω από τα ερωτήματα και τους προβληματισμούς του κόσμου, ιδιαιτέρως όσα έθεσαν οι πρόεδροι των χωριών της Αμανής. Εάν αυτό δεν γίνει το συντομότερο, το όποιο
εγχείρημα “θα ΄΄καεί΄΄ εν τη γενέσει του” με ευθύνη των επισπευδόντων. Ήδη τα γεγονότα προέτρεξαν της ενημέρωσης και αυτό δρα ανασταλτικά.
*Αναφορικά με το ανωτέρω ζήτημα έγραψα και στο προηγούμενο σημείωμά μου ότι, ο κόσμος είναι αυτός που θα επιλέξει το πώς, το τι και το γιατί. Βέβαια, δεν είναι πάντοτε σωστές και οι αντιλήψεις του κόσμου, όμως σε μια δημοκρατία πρέπει να γίνονται σεβαστές και αποδεκτές. Αυτό επιβάλλει ο πολιτισμός και η πλειοψηφία. Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει, δεν μπορώ να μην καταθέσω μια μαρτυρική εμπειρία που είχα (στα μέσα της δεκαετίας του 1990) όταν, συνοδεύοντας τότε τον μακαριστό Μητροπολίτη μας κυρό Διονύσιο στην Νέα Ποταμιά, γνώρισα τον (αείμνηστο σήμερα)
Παρασκευά Καζά. Ο αείμνηστος Παρασκευάς έκτισε σε πανοραμικό σημείο της Νέας Ποταμιάς ένα όμορφο εξωκκλήσι, τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον οποίο στόλισε εσωτερικά με ξυλόγλυπτες εικόνες που ο ίδιος είχε κατασκευάσει-χαράξει με το χέρι. Πήγαμε, λοιπόν, ένα Αυγουστιάτικο Σάββατο πρωί και τελέσαμε τα εγκαίνια του Ναού, ενώ της Τελετής ακολούθησε η πρώτη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Κατόπιν, ο κτήτορας παρέθεσε στη μεγάλη βεράντα της οικίας του (τελευταίο σπίτι από την Ποταμιά προς Αφροδίσια δεξιά) εόρτιο τράπεζα όπου και μας διηγήθηκε τα της βιοτής του.
Μεταξύ άλλων, μας είπε ότι δούλεψε για χρόνια στον Κέραμο στις γαλαρίες του αντιμονίου και ότι όλοι οι συνάδελφοί του που δούλευαν εκεί πέθαναν από πνευμονικές παθήσεις, εκτός από τρεις. Ένας εκ των τριών διασωθέντων ήταν ο ίδιος. Και για να ευχαριστήσει τον Θεό που σώθηκε και έζησε, έκτισε τον Άγιο Ιωάννη που πριν λίγο εγκαινιάσαμε. Ας είναι αιωνία η μνήμη του κτήτορα αυτού, αγνού και αγαθού Αμανίτη, όπως και του μακαριστού Ποιμενάρχη μας Διονυσίου. Αυτά για την ιστορία, για να
υπάρχουν και με αφορμή τις πολλές πρόσφατες συζητήσεις.
*Αλήθεια, για τι ακριβώς μπορούν να επιχαίρουν οι κυβερνόντες αναφορικά με τα “έργα της γενιάς μας” στη Χίο; 1) Το δικαστικό μέγαρο ναυάγησε (Κάποιος- που δεν του δίνει πια και πολύ σημασία κανένας, γιατί αυταρέσκεται με τις δηλώσεις του… είπε ότι θα κηρυχθεί έκπτωτος ο εργολάβος εντός Σεπτεμβρίου. Έχουμε μέσα Οκτωβρίου πλην ουδέν νεότερο γνωστοποιήθηκε). 2) Η νέα αίθουσα επιβατών του αεροδρομίου, με την πρώτη νεροποντή πλημμύρισε (ως είδαμε σε φωτογραφίες στα τοπικά μέσα ενημέρωσης). 3) Το έργο της επέκτασης προχωρά με ΄΄ρυθμούς χελώνας΄΄. 4) Το φράγμα
Κόρης Γεφύρι έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί, με ολοένα νέα προσκόμματα-προβλήματα που το αρμόδιο Υπουργείο δεν επιλύει. (Πολύ σωστά είπε η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου – δια στόματος Αντιπεριφερειάρχη Χίου- ότι, εάν μέχρι τέλος του χρόνου δεν αναλάβει τις ευθύνες του το αρμόδιο Υπουργείο, θα αποχωρήσει από το έργο. Κάποια στιγμή πρέπει να μάθει και ο κόσμος τι συμβαίνει και κάποιοι να μην παίζουν κρυφτούλι…). Κατά τα 2 άλλα η ζωή στο νησί μας συνεχίζεται. Θα δείτε τι (πολιτικός) καταποντισμός θα ακολουθήσει …
*Αποκαρδιωτική η εικόνα της μειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου. Καθένας λέει και κάνει ότι θέλει, ενώ ο επικεφαλής (αραιά εμφανιζόμενος) φαίνεται ότι καταγίνεται πλέον με τα του Αγίου Όρους. Είπαμε και άλλοτε ότι, ΄΄δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωρούν΄΄. Γι΄αυτό θα πρέπει να αποφασίσουν κάποιοι πως θα πορευτούν. “Και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα”δεν γίνεται ! Δεν τιμά κανέναν η εικόνα αυτή όπου, εκτός από την αφωνία που υπάρχει, κάποιοι δείχνουν την
παρουσία τους από τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις που γίνονται στα νησιά της περιοχής μέσω ταξιδιών, κλπ. Λυπηρό !
*Νομίζω ότι, κάποιος πρέπει να ασχοληθεί με τον χρόνο αναμονής των φαναριών που υπάρχουν στο οδικό δίκτυο της πόλης μας. Ιδιαίτερα σε εκείνο που λειτουργεί στη συμβολή του Α΄ τμήματος του Περιφερειακού δρόμου παράκαμψης της πόλης (από Μπέλα Βίστα προς Βαρβάσι) με την οδό Γ. Βερίτη, αλλά και σε εκείνο στην οδό Αεροπόρου Ροδοκανάκη (από Φάρκαινα προς Βαρβάσι) με την Γ. Βερίτη. Αυτά τα δυο φανάρια ανάβουν στο πράσινο μόλις 7-8 δευτερόλεπτα και μετά βίας περνούν 4-5
αυτοκίνητα. Ας το κοιτάξει κάποιος γιατί οι οδηγοί δυσανασχετούν.
*Απαραίτητη είναι η τοποθέτηση παγκακιών για πεζούς και περιπατητές σε 3-4 σημεία της Λεωφόρου Ενώσεως (από την οικία Μίχαλου μέχρι τη νέα διάνοιξη- διαπλάτυνση του δρόμου πριν το αεροδρόμιο). Το ζητούν αρκετοί συμπολίτες μας, ιδιαιτέρως μεγαλύτερης ηλικίας, που συχνάζουν κοντά στο λιμανάκι της Φάρκαινας.
*Πολύς ντόρος έχει γίνει (και δικαίως) γύρω από τα μαθητικά δρομολόγια και τους άγονους διαγωνισμούς. Κάθε χρόνο το ίδιο πρόβλημα. Καθυστερήσεις επί καθυστερήσεων, κλπ. Κανένας δεν εξήγησε με σαφήνεια στον κόσμο τι συμβαίνει και γιατί κάθε χρόνο πρέπει να υφίστανται γονείς και μαθητές αυτή την ταλαιπωρία, μάλιστα όχι μόνο τοπικά αλλά σε πανελλαδικό επίπεδο. Στα νησιά το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο διότι υπάρχουν και άλλου είδους ζητήματα (τιμή πετρελαίου, μικρή ζήτηση,
ανταγωνισμοί, κλπ). Η αλήθεια είναι ότι, απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, ώστε η όλη διαδικασία να γίνει πιο ευέλικτη. Όμως, όσοι αιρετοί συμμετέχουν κάθε λίγο και λιγάκι σε συνέδρια, επισκέψεις και συσκέψεις σε Υπουργεία, φορείς, κλπ, δεν είδαμε να παρεμβαίνουν με δυναμισμό και να απαιτούν πράγματα για τον τόπο. Θυμάμαι πριν 15- 20 χρόνια οι Δήμαρχοι και οι Νομάρχες (επί Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων) να πηγαίνουν σε Υπουργεία, Περιφερειακά Συμβούλια, κ.α. και να μαλώνουν
(κυριολεκτικά) για να κερδίσει κάτι ο τόπος τους ή όταν έβλεπαν να αδικούνται οι περιοχές τους. Σήμερα, νέκρα και σιγή ! Τόσο δύσκολο είναι να έλθει το ζήτημα των μαθητικών δρομολογίων σε μια συνεδρίαση της ΕΝΠΕ (Ένωση Περιφερειών Ελλάδος) και να απαιτήσουν από τον αρμόδιο Υπουργό να αλλάξει όλη η διαδικασία, απλουστεύοντάς την; Ή τόσο δύσκολο είναι να καταθέσουν μια σχετική πρόταση τροπολογίας στη Βουλή, ενεργοί βουλευτές νησιωτικών νομών, ώστε να επιλυθεί το
ζήτημα; Αλλά, ασχολείται κανείς; Πως θα γίνει εάν κανείς δεν ΄΄κυνηγά΄΄ τα θέματα αλλά τρέχει πίσω από τις εξελίξεις κατόπιν εορτής; “Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού”! Δυστυχώς, οι Χίοι πολιτικοί τηρούν αφωνία εκτός Χίου …!!!
*Άχου, καλέ, τι διαβάσαμε στον Αθηναϊκό τύπο; Ότι ο πολιτικός “γίγας της Κυψέλης” θέλει να γίνει αρχηγός ! Μνήσθητι μου Κύριε ! Τον έπιασαν στο ψιλό…
Περισσότερα σε επόμενο σημείωμα.
*Σε λίγες ημέρες και πάλι μαζί. Μέχρι τότε υγιαίνετε και θαρσείτε !-
