Μονολεκτική και στην κυριολεξία η πεμπτουσία της πραγματικότητας!
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο με σαφήνεια θα ξεκινήσω το κείμενο μου με ΈΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και πρώτα – πρώτα από την συμπαράσταση και την συμπεριφορά προς την θυγατέρα μου ΝΙΚΗ-ΜΑΡΙΑ από την Διοικήτρια του Νοσοκομείου Χίου κ. Ελένη Κανταράκη που την περιέβαλε με αδελφική αγάπη και φροντίδα και ενήργησε για την άμεση εισαγωγή στο ΣΩΤΗΡΊΑ μαζί με τους γιατρούς Πνευμονιολόγους Σπύρο Γαννιάρη και Σταύρο Τσικολή και τον Καρδιολόγο μας Θανάση Καρτάλη μαζί και το ακτινοδιαγνωστικό και τον σταθμό αιμοδοσίας του Σκυλιτσείου Νοσοκομείου Χίου.
Τεράστια η συναδελφική αλληλεγγύη από όλες και όλους τους συναδέλφους της.
Και οι δυο μας είμαστε ευγνώμονες!
Πρέπει στη Ελλάδα μας να είμαστε όλοι υπερήφανοι για το Εθνικό Σύστημα Υγείας γιατί στην πραγματικότητα είναι από τα καλύτερα του κόσμου.
Εάν πράγματι υπάρχει η δυνατότητα συνεργασίας όλων των υγειονομικών της επαρχίας και των μεγάλων Νοσοκομείων έχουμε την απόλυτη επιτυχία
Από την διαμονή μου για οκτώ εικοσιτετράωρα παρέα ως συνοδός στην ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ στο Νοσοκομείο ΣΩΤΗΡΊΑ και την εμπειρία μου μέσα σε αυτούς τους χώρους που έζησα και αγάπησα για 17 χρόνια 1963-1980 έχω να επισημάνω και να προβάλω τα καλά και τα ελάχιστα που πρέπει ίσως να αλλάξουν οι αρμόδιοι!
Θέλω μέσα απ την ψυχή και την καρδιά μου να βροντοφωνάξω ΈΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Θωρακοχειρουργό του” ΣΩΤΗΡΙΑ” κύριο Γεώργιο ΧΑΜΑΛΑΚΗ που από την πρώτη μας επικοινωνία και συνάντηση κατάλαβα ότι έχω να κάνω με έναν εξαίσιο πρωτίστως άνθρωπο και μεγάλο επιστήμονα πού όλες αυτές τις οκτώ μέρες κατάλαβα ότι είναι ότι καλύτερο έχουμε στον τομέα της Υγείας στην Ελλάδα μας.
Στην πραγματικότητα πρέπει να γράψω τόμους για το Νοσοκομείο ΣΩΤΗΡΙΑ που θα μπορούσε να έχει στις τεράστιες εκτάσεις του πολλά Νοσοκομεία και να είναι ο κορμός του δέντρου Υγείας της Ελλάδας μας.
Θα μπορούσε μέσα σε αυτούς τους χώρους να γίνουν ξενοδοχεία ή ξενώνες με εστιατόρια και όλες τις ευκολίες για τους συνοδούς από την επαρχία για την καλύτερη εξυπηρέτηση.
Η ιστορική διαχρονική πορεία αυτού του Νοσοκομείου είναι τεράστια… αλλά με τις σύγχρονες Υγειονομικές εξελίξεις και τεχνολογία αποτελεί ειδικότερα η ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ μαζί με την αναισθησιολογία όπως αναφέρεται στον τίτλο μου:
Σωτηρία στο Σωτηρία
Είδα και άκουσα πολλά αυτές τις λίγες μέρες αλλά θα επισημάνω όπως μου έλεγαν και οι δεκάδες ασθενείς και συνοδοί της Κλινικής την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη όλου του προσωπικού από γιατρούς, βοηθούς, χειρουργούς και αναισθησιολόγους και το τμήμα ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ που επί 24ωρου ήταν πάνω από το κρεβάτι όλων των ασθενών ΛΕΣ και ήταν οι άμεσοι συγγενείς τους.
Από τα ελάχιστα που πρέπει να αλλάξουν και να βελτιωθούν είναι το φαγητό των πρώτων ημερών που είναι χαλιά ( απαίσιο) και είναι κρίμα να πετιέται με γεμάτους τους δίσκους, εν αντιθέσει με τις τελευταίες μέρες που είναι εξαιρετικό!
Επίσης θα ήθελα να υπάρχει η στρογγυλή σφραγίδα του Σωτηρία σε όλες τις μονάδες και να μην υπάρχει η ταλαιπωρία όλων, ασθενών και συνοδών να περπατούν χιλιόμετρα μέσα στην ζέστη ή το κρύο μέσα στους τεράστιους δρόμους του δάσους πού όταν έγινε τα χρόνια τα παλιά ήταν η θεραπεία του οξυγόνου.
Έχω κρυφά βγάλει με το κινητό μου ορισμένες φωτογραφίες γιατί είχα σκοπό να γράψω τις απόψεις μου και τις ευχαριστίες μου για τα 8 εικοσιτετράωρα πού έζησα και πράγματι χάρηκα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας μας.
Η προτάσεις μου στην Κυβέρνηση τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη είναι ότι πρέπει να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του ΑΣΕΠ να γίνουν μόνιμοι όλοι οι Υγειονομικοί που βοήθησαν και πέρασαν την Πανδημία του Κορωνοϊού γιατί πλέον έχουν τεράστια εμπειρία και φυσικά να στελεχώσουν όλες τις κενές θέσεις εργασίας και το σοβαρότερο πού πρέπει επιτέλους να γίνει οι καλύτερες
αμοιβές για όλους τους Υγειονομικούς και διοικητικούς του Εθνικού συστήματος Υγείας γιατί με τις βάρδιες δεν έχουν την ίδια εργασιακή σχέση με όλους τους υπαλλήλους του Δημοσίου.
Τελειώνοντας και πάλι ΈΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους με τον Άλφα ή βήτα τρόπο που μας βοήθησαν να βγούμε Υγιείς από την απρόσμενη και ξαφνική περιπέτεια της υγείας μας.
Με συναισθήματα και αισθήματα αγάπης προς όλες και όλους
Ευχαριστούμε πατέρας και θυγατέρα από την ΧΙΟ με πολύ αγάπη.
ΝΙΚΗ-ΜΑΡΙΑ και Λευτέρης Πυκνής (Μαλλιάς) Καλλιμασιώτης
Χίος 9 Ιουλίου 2024
