Ήταν τ’ αγιού Γιωργιού, νύχτα τ’ Απρίλη της Μάρως σα φίλησα τα ολόδροσα χείλη. ………………… Elle ambrassa moi et dit: de vous aime beacoup etre avec vous dans la nuit mon ame et mon amour. (Μ΄αγκάλιασε και μου΄πε: Σ’ αγαπώ πολύ τις μάγες τούτες νύχτες αγάπη μου ακριβή). ………………. Από κείνη την νυχτιά δεν μπορώ να’ συχάσω, της Μαίρης τη θωριά πασχίζω να ξεχάσω. ………………. Τη σκέψη μου πήρε τον κάθε λογισμό, αχ μόνο μ’ αφήκε και τώρα πονώ. Στου κυμάτου τον αφρό, στου φύλλου το φλιφλίδισμα, στ’ αντιλάλου τον…
ΠερισσότεραΤης νιότης του Δημήτρη Μελαχροινούδη
