Οι ταχυραδιουργοί (ή «πώς να κλέψεις μια θάλασσα και να την κάνεις αόρατη»)

Εμφανίστηκε γόνος μιας πολιτικής κι ενός τζαναμπέτη, μεγαλωμένος μέσα στην εξουσία και στις ηγεσίες, με ξένη γκουβερνάντα, ξένη αναθροφή, ξένες σπουδές, ξένη σύζυγο, ξένη νοοτροπία, ξένη υπακοή, με άκρατο νευρωτισμό και αυταρχισμό, και θρόνιασε στο σβέρκο ιστορικής, ηρωικής, αλλά βαθιά εφησυχασμένης Χώρας την αφεντομουτσουνάδα του. Έβαλε βεζυροπούλα των εξωτερικών μιαν προσκυνημένη αλλοδαπή, τόσο αλλοπρόσαλλη κι ασύστολη, που ’βαζε τεμενάδες ακόμα και στις κοκότες (και στις κότες) και δεν την ένοιαζε καν αν θα την φωνάζουνε, από τότε και μπρος, παλλακίδα ή βεζυροπούλα. Δεν την ένοιαζε: ήταν… απελευθερωμένη. Η βεζυροπούλα και…

Περισσότερα