Θύελλα Είδες την κόρη στ’ ανοικτά Στο κύμα ολόλευκα ντυμένη; Καθώς σ’ ομίχλη σκοτεινή Στις όχθες πέφτει με μανία Και πότε παίζει και γελά Και πότε πάλι αγριεμένο… Κι όταν φωτίζει η αστραπή Εκείνην στην θαυμάδια λάμψη Κι ο αέρας φεύγει με τα’ αχνό Μαντήλι της το κεντημένο; Θαυμάσιο μεσ’ τη θύελλα το κύμα το αφρισμένο! Κι ο ουρανός θαυμάσιες φορές. Μα πίστεψε με, η κόρη εκεί στο βράχο Ακόμα πιο θαυμάσια για εμέ!… Μετάφραση: Σοφία Κωνσταντινίδου Σπάλα. …………………………………………. Αλεξάντρ Σεργκέεβιτς Πούσκιν: 6 Ιουνίου 1799- Μόσχα/10 Φεβρουαρίου 1837 Αγία Πετρούπολη.…
ΠερισσότεραΑλεξάντρ Σεργκέεβιτς Πούσκιν – Θύελλα
