Ετικέτα: Ποιητής

Γεώργης Διλμπόης: Ένας Άνθρωπος, Μια Ψυχή, Ένα Αιώνιο Φως

diafaneia2

Κάποιοι άνθρωποι δεν σβήνουν ποτέ. Μένουν χαραγμένοι στις καρδιές μας, στις αναμνήσεις, στα λόγια που είπαν, στις λέξεις που άφησαν πίσω τους σαν πολύτιμο θησαυρό. Ο Γεώργης Διλμπόης ήταν ένας από αυτούς. Δεν ήταν μόνο συγγραφέας, δεν ήταν απλώς ποιητής. Ήταν μια φλόγα που άναβε με κάθε του λέξη, ένας άνθρωπος που δεν έγραφε απλώς, αλλά ξετύλιγε την ψυχή του πάνω στο χαρτί. Γεννημένος στη Χίο από γονείς Μικρασιάτες κουβαλούσε μέσα του την Ιστορία. Μνήμες ξεριζωμένων, αφηγήσεις γεμάτες νοσταλγία, αγώνες ανθρώπων που πάλεψαν να σταθούν όρθιοι, να ριζώσουν ξανά, να…

Περισσότερα

Μίλτος Σαχτούρης – Ποιητής και συγγραφέας (1919-2005)

diafaneia2

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα Ο Μίλτος Σαχτούρης (Αθήνα, 29 Ιουλίου 1919 – Αθήνα, 29 Μαρτίου 2005) ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς ποιητές  μας ο οποίος τιμήθηκε με τρία κρατικά βραβεία είναι ο σημερινός φιλοξενούμενος της αγαπημένης σας στήλης ‘Ποίηση’. Επιλογή μου για να τιμήσουμε την επέτειο μνήμης του (29 Μαρτίου)  το ποίημα του ‘Τα ποτάμια’ που αγαπώ ιδιαίτερα. ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ Δυστυχισμένα όνειρα τα χρόνια μας περνούν μέσα στην αγωνία οι εφημερίδες λησμονούν όμως μες στην καρδιά μας καίει μια κατακόκκινη πληγή απ’ το παλιό χρυσάφι Όλο μαζεύουμε τα πράγματά μας τα κρύβουμε σε βαθιά υπόγεια λύνουμε τις ντουλάπες…

Περισσότερα

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ – Φιλοξενούμενος ποιητής Μανώλης Ρουσσάκης

diafaneia2

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα Πρώτη  συμμετοχή στη στήλη μας ΠΟΙΗΣΗ του γνωστού ποιητή Μανώλη Ρουσσάκη και ….ας ξεκινήσουμε με την ανάγνωση του ποιήματος… ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ Τίποτα δεν είναι πια οριστικά δικό μου! Ούτε κι αυτό το σπίτι των αιώνιων θριάμβων και ονείρων· γιατί, ιδρώτας ήταν μέσα στα θεμέλιά του μα τώρα και αυτός αρχίζει να στεγνώνει… Λαμπάδες, εύπλαστες, ήτανε οι κολώνες του μα ως λαμπάδες, κύρτωσαν, και άρχισαν να λιώνουν. Καντήλια ήταν τα παράθυρά του, μα ως καντήλια, σβήστηκαν, και χάθηκε η λάμψη του αρχαίου ανεκτίμητου φωτός τους. Οι…

Περισσότερα