Αύριο τα μεσάνυχτα 19 προς 20 Δεκεμβρίου κλείνουν δύο χρόνια που έφυγες για το μεγάλο ταξίδι δίχως γυρισμό! Πήγες και βρήκες την νονά σου Ιουλία, αλλά το κενό είναι μεγάλο και μου προκαλεί πόνο και θλίψη στην καρδιά και την ψυχή! Δεν υπάρχει μέρα και νύχτα ώρα και στιγμή που να μην σας σκέφτομαι και τις δυο σας! Πάντοτε θυμάμαι να μην ξεχνώ! Ας είναι ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη σας αντί μνημοσύνου, αλλά με μεγάλο παράπονο για τον εν τοίς Ουρανοίς! Θέλω να γράψω κι άλλα όμως τα δάκρυα τρέχουν βροχή…
ΠερισσότεραΘεεεέ!! Μ’ ἀκοῦς…ςςς; Γιατί κόβεις Μεσαριά;
