Ετικέτα: Μιχάλης Γ. Καριάμης

Το έχω πει και το έχω γράψει πολλές φορές, γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του 40, τα βιώματα μου είναι άσχημα. Χρόνια δύσκολα. Οι καταστάσεις, κυριολεκτικά ανυπόφορες. Εφιαλτικές θα έλεγα που δεν θέλω ούτε στην μνήμη μου να έρχονται. Νόμιζα πως αυτοί οι καιροί δεν θα ξανά επέστρεφαν. Πόσο μεγάλο λάθος έκανα. Πόσο έξω έπεσα, με όσα ζούμε και βιώνουμε σήμερα. Μέρες απίστευτες. Μέρες τραγικές ενός φονικού, ακήρυχτου και ύπουλου πόλεμου! Μέρες φόβου και απόγνωσης με άγνωστο αύριο. Ημέρες καραντίνας κορονοϊού! Απομονωμένοι, κλεισμένοι μέσα σε τέσσερεις τοίχους, με αδυναμία να…

Περισσότερα

Αναφέροντας τη λέξη, «Γήτεμα», θέλουμε να δηλώσουμε κάτι σαν «ξόρκι», κάτι το μαγικό, για την αποτροπή ενός κακού με μαγικά λόγια και μέσα. Κάτι σαν «ξελόγιασμα» ή «γοήτευμα». Οι άνθρωποι που προλάβαμε στα νιάτα μας, κατά πολύ μεγαλύτεροι από εμάς, πίστευαν σε «γητειές», «ξόρκια»  και «γιατροσόφια» για οποιανδήποτε  πίζουλη κατάσταση. Σε κάθε χωριό, της πατρίδας μας, για κάθε μια ξεχωριστή περίπτωση, υπήρχε κάποια ή κάποιος «γητευτής». Ήταν γνώστες του κάθε «κακού» που κτύπαγε το κορμί, για την ψυχή του παθόντα ή της παθούσης και τόγιενε με τις κατάλληλες, κατά περίσταση,…

Περισσότερα

Το καλοκαίρι «μύρισε» που λένε. Σε εγρήγορση  όλες οι νοικοκυρές. Άντε να ψάξουν να βρουν και να τακτοποιήσουν τα καλοκαιρινά ρούχα. Άντε να πλύνουν  να σιδερώσουν και να καλοθέκουν» τα χειμωνιάτικα. Το σπίτι σε γενικό ξεσηκωμό και οι άνθρωποι του μικροί και μεγάλη στην «τσίτα». Τα εγγονάκια μας, αναστατωμένα και σε προσμονή. Οι ερωτήσεις απανωτές… «πότε θα φύγουμε;» ή να ξεκλειδώνουν τις όμορφες αναμνήσεις του περασμένου καλοκαιριού. Στο απόγειο πια της ζωής μου, ζω με ανείπωτη χαρά, την προσμονή και την αγωνία τους. Να σας πω την αλήθεια, πιο πολύ…

Περισσότερα