Αγαπητή «ΧΙΩΤΙΚΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ»
Σε ένα από τα τελευταία τεύχη σου που έλαβα με ημερομηνία 10/10/2024 και στη σελ. 14 (πάνω από το δικό μου άρθρο που γράφω για «το πατίνι και το κινητό») διαβάζω ένα σχόλιο πολύ επιτυχημένο του συμπατριώτη μας Γιώργου Φ. Παπαδόπουλου περί… ΕΑΜ!… Επειδή λοιπόν κατά την άποψη της… «Χούντας»(!) υπήρξα σε ηλικία 3-4 ετών(!!!) μέλος του ΕΑΜ, επιτρέψτε μου να εξιστορήσω το γεγονός για να σας… φτιάξω το κέφι!…
Εποχή «Χούντας» λοιπόν, κι εγώ υπηρετώντας ως Εσωτερικός Βοηθός της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο «ΛΑΪΚΟ» Νοσοκομείο («ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΣ» τότε) κοντά στους αείμνηστους Νικόλαο Χρηστέα και Παναγιώτη Μπάλα, και έχοντας δείξει καλά στοιχεία (ήμουν αρκετά εργατικός), προτάθηκα για πανεπιστημιακός από τους ανωτέρους μου!… Οπότε, σκάει η… βόμβα! Με καλούν στο ανακριτικό της Χούντας (Μπουμπουλίνας 17) για να με ανακρίνουν και να διαπιστώσουν… τι σχέση είχα με το ΕΑΜ[1]. Εγώ βέβαια, γεννημένος στις 2/11/1941, επί ΕΑΜ ήμουν 3-4 ετών. Ο πατέρας μου βέβαια υπήρξε για μια εβδομάδα Λιμενάρχης Χίου(!) για να βοηθήσει την κατάσταση (έφυγαν οι Γερμανοί και δεν υπήρχε Λιμενάρχης).
Ο… φωτισμένος (ευτυχώς) ανακριτής μου (Γ.Π.), διαπιστώνοντας την… άδικη ταλαιπωρία μου… αναφώνησε: «Πήγαινε στο καλό… παιδί μου[2], θα σου καθαρίσω τα χαρτιά σου και ίσως αργήσουν λίγο»! Και όμως, σε 15 μέρες ήμουν πανεπιστημιακός! Ο Θεός να αναπαύσει και τον… «ανακριτή» μου, και τον πατέρα μου, και όλους τους εμπλεκόμενους!… Και προσοχή, ο Άγιος Πέτρος (θυρωρός του Παραδείσου) ρωτάει κι εκείνος όσους φθάνουν μέχρι εκεί, αν είχαν σχέση με το ΕΑΜ!
Εγώ σας αποχαιρετώ, αποκαλώντας σας… «ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ», διότι σύντροφος είναι κάποιος που τρώτε (και πίνετε) μαζί, και όχι ο αριστερός ή αριστερίζων!
Γεια Χαρά! Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Με εκτίμηση,
Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης
Ιατρός-Αγγειοχειρουργός
[1] Μεγάλη ιστορία, τη γράφω περιληπτικά.
[2] Ανάβω στη μνήμη του πότε-πότε ένα κεράκι!…
