του Γ. Διλμπόη
Ο Αριστοτέλης αποφαίνεται διαχρονικά. Ένα κράτος για να έχει υπόσταση, πρέπει να δια-
θέτει δύο ερείσματα: Στρατό και Νόμισμα. Όλες οι αρχαίες πόλεις – κράτη είχαν στρατό και νόμι-
σμα: Αθήνα, Σπάρτη, Θήβα, Μακεδονία, Χίος, Μυτιλήνη.
Δυστυχώς σήμερα εμείς, από μιά υπεραισιόδοξη διάθεση, φιλαλληλίας, φιλαδελφίας, και
αφέλειας πιστέψαμε πως μιά ενότητα κρατών σε ένα ενιαίο σύνολο τιμής, ισότητας και αλληλο-
βοηθείας, θα καταργούσε τα μίση, την αισχροκέρδεια, την δυστυχία, την ανασφάλεια. Και θυσι-
άσαμε νόμισμα και στρατό, σε ευρώ και νάτο.
Και καταντήσαμε ζητιάνοι αβοήθητοι στους δήθεν… συμμάχους μας Ευρώπης και Αμερικής.
Και τρέχομε παρακαλεστικοί για βοήθεια. Το ζήτημα είναι πως πάμε; Με ποια θέληση ή απαί-
τηση.
Παράδειγμα και τότε και τώρα ακόμη, αν πούνε οι Αμερικανοί στους Τούρκους «κατεβά-
στε τα… δεδομένα σας» αλλιώς τα λέει ο λαός… Οι Τούρκοι με αντιδράσεις, με ανταλλάγματα
(τους έδωσαν τη μισή Κύπρο), με φυτείες, τελικώς τα κατεβάζουν τα δεδομένα τους, αυτά που ο
λαός τα λέει αλλιώς.
Εμείς πριν μας το ζητήσουν οι Αμερικάνοι, εμείς τα έχουμε κατεβασμένα τα… δεδομένα μας,
αυτά που ο Λαός συνετά τα λέει αλλιώς. Γι’ αυτό και μας αντιμετωπίζουν σαν αποικία φτηνής
ώρας. Παρόλα αυτά, εμείς στους Αμερικάνους τα έχουμε δώσει όλα, όλα. Όχι ο Λαός μας, αυτοί
που κυβερνάνε επί δεκαετίες. Αφού τα έχουμε δώσει όλα όλα (από Σούδα μέχρι…) και όμως μας
συμπεριφέρονται ως σε αποικία, ας τους παρακαλούσαμε με όλο το σεβασμό και την αγάπη να
βγουν μπροστά και επίσημα να εγγυηθούν, με δύναμη προς όλους ότι «τα Σύνορα της Ελλάδας
είναι σεβαστά και απαραβίαστα. Εμείς εγγυούμεθα».
Τι πιστεύετε; θα το κάνουν;
Εκτός και αν οι Αμερικάνοι έχουν απαιτήσει από τα απάτριδα που μας κυβερνούν. «Ακούτε,
τέτοιο θέμα δεν θα το θέσετε ποτέ, ποτέ. Γιατί εμείς για τα δικά μας συμφέροντα, μπορεί να θέμε
και να σας διαλύσουμε».
Λέτε τα άβουλα και ανάξια πλάσματα που κυβερνούν επί δεκαετίες, να το έχουν υποσχε-
θεί; Αυτά τα χωρίς δεδομένα, όπως τα λέει ο Λαός αλλιώς;
Δύστυχα και επικίνδυνα τα χρόνια που ζούμε τώρα. Γιατί τώρα ως Έλληνες (όχι γιαλα-
τζί) με συνείδηση γης, ιστορίας, καταγωγής, πολιτισμού, γλώσσας, θήκας τε προγόνων, ζητούσαμε
από ένα άλλο κράτος να εγγυηθούν την ύπαρξή μας, οι Αμερικάνοι (ένας αδελφός του πατέρα
μου τιμιέται ως ο μεγαλύτερος ήρωας της Αμερικής του 1ο Παγκοσμίου Πολέμου ο George Dilboy)
οι Αμερικάνοι δυστυχώς έτοιμοι είναι (μ’ αυτούς τους βρωμιάριδες που διαθέτουν εδώ) να μας
ρίξουν σε ένα εμφύλιο πόλεμο, να σφαζόμαστε μεταξύ μας, για χατηρί και συμφέροντα ξένων,
όπως έκανε η Αγλ-εταίρα επί μια πενταετία.
Μια εγγύηση, απλά μια σταθερή εγγύηση, μετά ευχαριστιών.
Αλλιώς Έλληνες, σοφά γρηγορείτε.
